Για την οικονομία και μόνο της κουβέντας, ας δεχτούμε ότι ο Αρης, όχι απλώς αδικήθηκε αλλά «σφαγιάστηκε» στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Γιατί όμως κάνει τόσο μεγάλο θόρυβο τη στιγμή που στόχος της 5ης θέσης με ή χωρίς νίκη στο ντέρμπι με τον συμπολίτη είναι εφικτός; Σχεδόν τον κρατάει στα χέρια του, αν δεν αυτοκτονήσει. Παρ’ όλα αυτά ο Αρης έκανε τόσο μεγάλο θόρυβο που δεν έκανε σε κανέναν από τους 27 προηγούμενους αγώνες.
Η μία εξήγηση είναι ότι τον πνίγει η αδικία την οποία δεν μπορεί να ανεχτεί. Η δεύτερη γιατί φυλάει τα ρούχα του για να έχει τα μισά στη συνέχεια. Γνωρίζοντας πώς λειτουργούν τα συστήματα στο εγχώριο ποδόσφαιρο, όπου όλα είναι πιθανά, επιχειρεί με τον θόρυβο να δημιουργήσει ασπίδα προστασίας για τη συνέχεια. Μάλλον πολύ φιλόδοξο είναι το σχέδιο αν πιστεύει κάποιος στον Αρη ότι με τον θόρυβο θα μπορέσει στο μέλλον να αποτρέψει κάποια νέα αδικία σ’ αγώνες με μία από τις ομάδες του big4. Αν το κάνει για να οχυρωθεί εν όψει των αγώνων με τον Βόλο αυτή είναι μία άλλη κουβέντα. Αλλωστε χθες ο Θόδωρος Καρυπίδης σε ραδιοφωνική του συνέντευξη το παραδέχτηκε: «Να μη γελιόμαστε, είτε τους πεις (Μπαλτάκο-Μπένετ) είτε όχι, αυτό που είναι να κάνουν θα το κάνουν. Έχουν αποφασίσει ποιος θα είναι πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, πέμπτος. Θα κάνουν τον αγώνα τους, θα δώσουν μάχη».».
Υπάρχει και μία άλλη εκδοχή. Ότι ο θόρυβος έγινε για επικοινωνιακούς λόγους. Μία ήττα από τον ΠΑΟΚ έχει διαφορετικό αντίχτυπο απ’ οποιαδήποτε άλλη ήττα, οπότε όταν υπάρχει η ευκαιρία για διαμαρτυρία δύσκολα την αφήνει κάποιος να πάει χαμένη. Κι έτσι ο οργανισμός Αρης ασχολείται επί δύο ημέρες με τη διαιτησία, ενώ γνωρίζει από προηγούμενες ανάλογες αντιδράσεις ότι δεν θα κερδίσει τίποτε.
Πάμε παρακάτω. Μόνο ένας αφελής πιστεύει ότι μετά τον θόρυβο που γίνεται απ’ όλες τις ομάδες στη συνέχεια θα έχουμε καλύτερες διαιτησίες. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να δεχτούν όλοι οι ιδιοκτήτες ότι υπάρχει το ανθρώπινο λάθος και να το σεβαστούν ή να είναι αποφασισμένοι να συμβιβαστούν με την ήττα. Το παρελθόν του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν μας πείθει για κάτι τέτοιο. Όλα γίνονται προκειμένου κάποια από τις ομάδες να πάρει το κάτι τις περισσότερο από τη διαιτησία. Το 50-50 δεν αντέχεται. Κι αν οι ισχυροί μία-δύο φορές για τα μάτια του κόσμου το «καταπιούν», δεν θα τους πολυαρέσει.
Ο Αρης δεν έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει το δικό του σύστημα παρασκηνίου. Είναι ο αδύναμος της παρέας των ισχυρών, για λόγους που γίνονται εύκολα αντιληπτοί, οπότε η μοναδική του επιλογή είναι να κάνει όλα εκείνα που θα τον δυναμώσουν αγωνιστικά. Κι αν έχει μία ισχυρή αγωνιστικά ομάδα, με τη βοήθεια του κόσμου του θα μικρύνει τον κίνδυνο της αποτυχίας. Είτε αρέσει είτε όχι, το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν αλλάζει. Δυστυχώς.
