Η ιστορία συνεχίζεται. Ο Αρης πέρασε νικηφόρα και από το Αγρίνιο, έφτασε τις τέσσερις νίκες στη σειρά, βρίσκεται στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα και προετοιμάζεται για τον αγώνα του Σαββάτου με τον επίσης πρωτοπόρο Ολυμπιακό.
Το σύνολο του Άκη Μάντζιου έχει δημιουργήσει μία βάση στην οποία στηρίζει το παιχνίδι της. Ο φετινός Αρης είναι “κυνικός” και αποτελεσματικός. Παίζει όσο χρειάζεται για να πάρει τους βαθμούς, αλλά το πιο βασικό είναι ότι έχει το DNA που δεν είχε ενδεχομένως τα προηγούμενα χρόνια. Του πρωταθλητισμού και το “μέταλλο” του νικητή. Η ομάδα πείθει ότι ακόμη κι αν δεν πιάσει σπουδαία απόδοση, εύκολα ή δύσκολα, θα πάρει αυτόν που θέλει. Ο φετινός Αρης έχει ξεχάσει να χάνει, κάτι που ασφαλώς δεν συμβαίνει από τύχη. Υπάρχει λόγος…
1.
Πίσω είναι “μπετόν”. Το λένε και οι αριθμοί. Τέταρτο σερί ματς που ο Αρης κράτησε το μηδέν, συμπληρώνοντας (μαζί με τις καθυστερήσεις των αγώνων) 470 αγωνιστικά λεπτά με “καθαρή” εστία. Κάτι που είχε να συμβεί πολλά χρόνια. Παράλληλα, έχει πετύχει τρεις εκτός έδρας νίκες σε ισάριθμα ματς όλες με 0-1. Σιαμπάνης, Μπουσέ, Μπεναλουάν, Δεληζήσης, Ροζ, πάντα με τη συμβολή των μπακ (Σούντγκρεν, Γκάνεα, Σάκιτς), αλλά και περισσοτέρων συμπαικτών τους δείχνουν πιο αξιόπιστοι από ποτέ στα μετόπισθεν. Και δεν είναι μόνο τα τέσσερα τελευταία ματς, είναι η συνολική συμπεριφορά στο κομμάτι της αμυντικής λειτουργίας από την εποχή Μάντζιου και έπειτα. Ο Αρης στους πρώτους επτά αγώνες έχει δεχτεί μόλις τρία γκολ, από δύο αντιπάλους (ΠΑΣ, Λαμία) και πλην του Παναθηναϊκού οι υπόλοιποι έμειναν σε χαμηλό αριθμό (μεταξύ 3-5) τελικών προσπαθειών προς την Κιτρινόμαυρη εστία.
2.
Παρά το γεγονός ότι όλες οι νίκες του Αρη είναι αγχωτικές, η ομάδα επιτέλους πείθει ότι ακόμη κι αν δεν πιάσει σπουδαία απόδοση εύκολα ή δύσκολα θα βρει τρόπο να πάρει τους βαθμούς. Η φετινή ομάδα έχει πετύχει κάτι πολύ σημαντικό. Απέβαλλε από πάνω της την αφέλεια, “σήμα κατατεθέν” της περσινής πορείας. Ταυτόχρονα, ο φετινός Αρης επιδεικνύει μεγάλη ηρεμία και σιγουριά στις δυνατότητες του. Ακόμα και σε ματς που θεωρητικά δεν είχε την κατοχή και δέχτηκε πίεση (βλ. Αγρίνιο), η ομάδα είχε πλάνο, έδειξε ψυχραιμία, και δεν έδωσε δικαίωμα στον αντίπαλο να ελπίζει. Ακόμα και στα θεωρητικά πιεστικά σημεία του για παράδειγμα ο Παναιτωλικός δεν δημιούργησε “καθαρή” ευκαιρία, ενώ εξίσου σημαντικό είναι ότι στο τελευταίο 10λεπτο κυριάρχησε η σκοπιμότητα, με τους παίκτες του Αρη να παίρνουν μπάλες και να “παίζουν” έξυπνα με τον χρόνο.
3.
Ένα από τα προβλήματα που είχε εξ αρχής να αντιμετωπίσει η τεχνική ηγεσία ήταν το γεγονός πως ο Αρης είναι μια εντελώς καινούργια ομάδα η οποία θα χρειάζεται χρόνο για να δέσει και να βρει πατήματα και συνοχή. Αν προσθέσουμε τις πέντε μεταγραφές που έγιναν την τελευταία στιγμή και τις απρόοπτες καταστάσεις, όπως τα κρούσματα covid-19 και οι αναβολές των αγώνων, τότε ο καθένας μπορεί ν’ αντιληφθεί τις δυσκολίες στο να δουλέψει η ομάδα βάσει πλάνου. Παρόλο αυτά ο Μάντζιος έχει βρει έναν βασικό κορμό και λύσεις σ’ όλες τις θέσεις. Ενδεικτικό ότι οι παρεμβάσεις του στην ενδεκάδα, αν δεν υπάρχουν προβλήματα, είναι ελάχιστες και ακολουθεί την πεπατημένη που λέει ότι “ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει”. Είναι πλέον ξεκάθαρο με το υλικό που διαθέτει η ομάδα πως αν υπάρχει σωστή διαχείριση τότε όλοι θα χρειαστούν και όλοι βγουν κερδισμένοι.
4.
Από τις σημαντικότερες παρεμβάσεις που έγιναν απ’ όταν ανέλαβε τα ηνία ο Άκης Μάντζιος είναι η κατανομή ρόλων μέσα στο γήπεδο. Δεν είναι ο καθένας ό,τι του κατέβει. Υπάρχει σχέδιο και συγκεκριμένος τακτικός προσανατολισμός. Οι παίκτες κρατούν τις θέσεις τους και τις περισσότερες φορές –όταν το ευνοούν οι συνθήκες και το παιχνίδι του αντιπάλου- είναι σαν να βρίσκονται εκεί που πρέπει. Διότι αν γυρίσουμε τον χρόνο λίγο πίσω, στο ξεκίνημα της χρονιάς, θα θυμηθούμε έναν Αρη άναρχο και δίχως συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα. Επιπλέον, ο φετινός Αρης βασίζεται στην ποιότητα και στην προσωπικότητα των ποδοσφαιριστών που διαθέτει αλλά και στις καίριες παρεμβάσεις του προπονητή κατά τη διάρκεια του αγώνα, διορθώνοντας τα κακώς κείμενα. Οπως συνέβη προχθές στο Αγρίνιο, όπου οι αλλαγές του κρίνονται καταλυτικές (στο τακτικό κομμάτι).
5.
Στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν, ένα από τα βασικά προβλήματα που διαπιστώθηκαν ήταν το γεγονός ότι η ομάδα είχε μεγάλα νεκρά διαστήματα στη διάρκεια των αγώνων. Είναι χαρακτηριστική η εικόνα τόσο με τον ΠΑΣ, όπου μετά την ισοφάριση σε 2-2 αντί να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ έδειξε να ξεμένει από δυνάμεις, όσο και στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό, όπου στο νεκρό του διάστημα και μη μπορώντας να βγάλει ένταση στο παιχνίδι του έδωσε πολλούς χώρους στον αντίπαλο. Παιχνίδι με παιχνίδι, προπόνηση με προπόνηση, αυτό δείχνει να διορθώνεται. Φάνηκε αυτό τόσο με τον Αστέρα Τρίπολης όσο και στο Αγρίνιο (στο τελευταίο 15άλεπτο) όπου η ομάδα ανταποκρίθηκε σε υψηλή ένταση, είχε τρεξίματα και ανέβασε την πίεση της κλέβοντας μπάλες σε καίρια σημεία του αγώνα.
