Mια χαρά πάμε. Ο Πέλκας ήθελε να φύγει έξω, βρήκε την ευκαιρία, έφυγε. Το ίδιο και ο Γιαννούλης.
Τώρα ο
Τζόληςλέει ότι όνειρό του είναι να παίξει στην Αγγλία και ο ίδιος ο ΠΑΟΚ διαρρέει ότι το καλοκαίρι θα είναι προς πώληση και ο
Ουάρντα, ο οποίος δεν κρύβει ότι θέλει να πάει Ισπανία ή Ιταλία. Κατά τα άλλα, ο
ΠΑΟΚαναζητά τον βασικό κορμό και θέλει απλώς ορισμένες προσθήκες για να είναι το ρόστερ πλήρες. Σαν κοροιδία φαίνεται. Η σαν το κυνήγι της ουράς μας...
Αν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα πουλάς τέσσερις βασικούς παίκτες και κάποιους άλλους τους αφήνεις να φύγουν (Σάχοφ, Κάνιας, Μαουρίσιο), τι είδους κορμό θα «χτίσεις» και πότε θα τον «χτίσεις»; Αλλο είναι να έρχεται μια ομάδα, να καλύπτει τη ρήτρα των 10 εκατομμυρίων ευρώ και να σου παίρνει τον Πρίγιοβιτς, οπότε εσύ τρέχεις πανικόβλητος να φέρεις τον Ακπομ και τον Σφιντέρσκι και άλλο να πουλάς ο ίδιος τους παίκτες σου και να αναζητάς καλύτερούς τους, έχοντας μάλιστα εισπράξει ελάχιστα χρήματα από τις πωλήσεις.
Ημουν ανέκαθεν της γνώμης ότι μια ομάδα πρέπει πρώτα να επωφελείται αγωνιστικά για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από τους καλούς παίκτες της και ύστερα και οικονομικά. Αν ο ΠΑΟΚ πουλήσει τον Τζόλη στα 19 του, ή στα 20, ή ακόμη και στα 23, ποιο θα είναι το κέρδος του; Οτι θα εισπράξει κάποια έξι, εφτά ή και δέκα εκατομμύρια;
Εδώ μιλάμε για ένα παιδί που μπορεί να γίνει η νέα σημαία της ομάδας, προσφέροντας τουλάχιστον για μια δεκαετία. Ας συμβάλλει πρώτα στην κατάκτηση τίτλων και σε καλή πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ και ας πουληθεί μετά, όταν μάλιστα θα έχει δημιουργήσει... σούπερ υπεραξία. Τα 10 εκατομμύρια που μπορεί να εισπράξει ο ΠΑΟΚ αυτό το καλοκαίρι, μπορεί να είναι 50 ή και 100 αν ο Τζόλης έχει την εξέλιξη που υπόσχεται η μέχρι σήμερα εικόνα του.
Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι ο Ιβάν Σαββίδης διαφωνεί μ' αυτή τη λογική, ούτε και ότι πουλάει τους παίκτες από... ματζιριά. Οχι δα. Απλώς, κάνει τα χατίρια των παικτών που έχουν προστάσεις από ξένες ομάδες. Εκείνους που κατηγορώ είναι οι λεγόμενοι συνεργάτες του. Αυτοί που ποτέ δεν είναι έτοιμοι να δώσουν αξιόπιστες λύσεις στις μεταγραφές. Αυτοί που επιλέγουν κατά κανόνα λάθος παίκτες σκορπώντας άσκοπα τα χρήματα του αφεντικού. Αυτοί που τρέχουν πάντα την τελευταία στιγμή να μπαλώσουν όπως-όπως τις τρύπες του ρόστερ.
Από το 2012, που ανέλαβε τον ΠΑΟΚ ο Ιβάν, μόνο η τριετία 2107-18-19 ήταν πετυχημένη. Δεν είναι τυχαίο. Οι αποτυχίες μέχρι και το 2016, αλλά και μετά το νταμπλ του 2019, οφείλονται κυρίως στον ίδιο λόγο: Την έλλειψη ποιότητας στο ρόστερ λόγω κακών επιλογών στις μεταγραφές. Αν, λοιπόν, εξακολουθήσουν να φεύγουν οι καλοί παίκτες και παραμείνει ο ΠΑΟΚ σαστισμένος στις μεταγραφικές περιόδους, ούτε κορμό θα κάνει ποτέ, ούτε ρόστερ αντάξιο των στόχων του. Θα συνεχίσει να κυνηγάει την ουρά του και δεν θα τη φτάσει ποτέ. Οπότε κανένας Γκαρσία και κανένας Κλοπ, Μουρίνιο ή Γκουαρντιόλα δεν θα μπορέσει να κάνει θαύματα. Για να βαφούν τα αυγά μόνο ένας τρόπος υπάρχει. Κανένας άλλος.
ΥΓ. Μέχρι και ο Καγκάβα, στα 32 του, δηλώνει ότι θέλει να επανέλθει σε ένα από τα πέντε μεγάλα ευρωπαικά Πρωταθλήματα. Θεμιτό και κατανοητό, όχι μόνο γι' αυτόν, αλλά και για κάθε παίκτη που παίζει στην Ελλάδα. Ωστόσο με ενοχλεί να αποτελεί ο ΠΑΟΚ απλώς εφαλτήριο.
