Στην pre-game άποψη, η οποία δημοσιεύθηκε στο φύλλο της κυριακάτικης «Metrosport», ανέφερα πως το ντέρμπι με τον
ΠΑΟΚ θα αφορούσε “μία Κυριακή, όπως και τις υπόλοιπες”.
Τούτο επιτάσσει η φετινή νοοτροπία του Αρη, τουλάχιστον τη φετινή χρονιά, και το σχόλιο έγινε βάσει του feedback, που δίνει η ίδια ομάδα σε δημόσια θέα.
Η άποψη κατατέθηκε πριν το παιχνίδι, για να μην χαρακτηριστούμε «μετά Χριστόν προφήτες», επειδή ακριβώς είναι κατανοητό πώς ηχεί το γεγονός ότι οι "κιτρινόμαυροι" δεν κάνουν διακρίσεις στα παιχνίδια τους. Είτε αρέσει, είτε όχι. Βλέπουν το κάθε 90λεπτο υπό την ίδια οπτική γωνία, χωρίς να παρεκκλίνουν.
Ε, λοιπόν, ο Αρης κέρδισε στο τοπικό ντέρμπι, αλλά δεν χρειάζεται ούτε θριαμβολογία, ούτε έπαρση. Τέτοιους είδους συναισθηματικές αντιδράσεις παραπέμπουν σε ομάδα, η οποία δεν πατά σταθερά στα πόδια της και παρασύρεται από το αποτέλεσμα ή την πρόσκαιρη χαρά. Κάτι, που ναι, συνέβαινε επί σειρά ετών, αλλά το «σήμερα» ξενίζει πολλούς.
Σε καμία περίπτωση, φέτος, οι «κιτρινόμαυροι» δεν «κόλλησαν» στις «μαζεμένες» νίκες, ούτε στις δύο ισοπαλίες, ούτε στη μία ήττα.
Την επόμενη ημέρα έσκυψαν το κεφάλι, για να πάνε στο παρακάτω κεφάλαιο.
Και παρομοίως (θέλω να) πιστεύω ότι θα πράξουν και από σήμερα μέχρι την αναμέτρηση του προσεχούς Σαββάτου κόντρα στον ΟΦΗ.
Τα χαμόγελα ήρθαν -κυρίως- λόγω του αποτελέσματος και -κυρίως- όσων προηγήθηκαν του ντέρμπι με τις διάφορες μεταμεσονύκτιες φημολογίες.
Ο,τι ειπώθηκε, ό,τι έγινε (ή δεν έγινε) έμειναν εκτός αποδυτηρίων και δεν επηρέασαν στο ελάχιστο.
Ο Αρης βρίσκεται σε διαδικασία αλλαγής επιπέδου και θα ήταν αφελές να απαντά πριν τα παιχνίδια στον όποιον επιχειρεί να θολώσει την καθημερινότητα. Οι απαντήσεις, πάντα, δίνονται εντός των γραμμών.
Οσοι αποτελούν το οικοδόμημα του Αρη, δεν χρειάζεται να... τρελαθούν ή να ξεφύγουν επειδή κέρδισε στο τοπικό ντέρμπι.
Αγωνιστικά, γίνονται... πραγματάκια και υπάρχει, πλέον, σαφής εικόνα για τη δυναμική του συνόλου.
Τα υπόλοιπα, που δεν αφορούν στις τέσσερις γραμμές, τα αφήνουμε στην κρίση του καθενός.
