Ο Άρης θα βρεθεί ακόμη μία φορά αντίπαλος με τον Παναθηναϊκό, μέχρι τον τελικό. Θα είναι ο τέταρτος μεταξύ των δύο ομάδων. Η μόνη διαφορά ότι στη μία κάθονταν ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο των «πράσινων».
Δεν άλλαξε κάτι θεαματικά στον Παναθηναϊκό, με την παρουσία του Τερίμ. Όλοι οι αγώνες των δύο ομάδων, ίσως με μία μικρή διαφορά ο δεύτερος της «Λ. Αλεξάνδρας», ήταν ένα μπρα ντε φερ και κρίθηκαν στις στιγμές και από την αξιοποίηση των ευκαιριών. Για παράδειγμα όλα θα ήταν διαφορετικά, αν ο Άρης κεφαλαιοποιούσε τις ευκαιρίες του στον αγώνα της περασμένης Κυριακής. Τότε θα μιλούσαμε για έναν διαφορετικά αγώνα. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Δοκάρι και μέσα όλα αναλύονται με θετικό πρόσημο, δοκάρι και έξω αρχίζουν οι γκρίνιες και οι αφορισμοί.
Είναι δύσκολο, όσο κι αν προσπαθήσει κάποιος, να βγάλει από το μυαλό των ποδοσφαιριστών του Άρη τον τελικό. Και γίνεται δυσκολότερη αυτή η προσπάθεια από τη στιγμή που οι «κίτρινοι» δεν έχουν κανένα βαθμολογικό κίνητρο στα πλέι οφ. Άρα όλες οι κουβέντες που γίνονται έχουν ως βάση τον αγώνα του Βόλου. Το δήλωσε και ο Κουέστα πριν από τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό: «Θα έχει ομοιότητες με τον τελικό, όμως, ο τελικός είναι ο… τελικός». Και συμπλήρωσε: «Είναι ίδια ομάδα ο αντίπαλός μας και δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση σε αυτή την αναμέτρηση για το Πρωτάθλημα να ανοίξουμε τα χαρτιά μας για το τι σκεφτόμαστε για τον τελικό του Κυπέλλου». Ποια όμως είναι τα χαρτιά που μπορεί να τα κρατήσει κλειστά από τον αντίπαλο του ο Άρης; Θεωρητικά οι δύο ομάδες γνωρίζει η μία την άλλη πάρα πολύ καλά.
Ακόμη όμως κι αν δεν είχαν βρεθεί αντιμέτωπες τόσες πολλές φορές μέχρι τον τελικό, σε μία εποχή όπου το σκάουτινγκ έχει γίνει επιστήμη, είναι δύσκολο να κρύψει κάτι ο ένας από τον άλλο. Άρα δε θα κριθεί ο τελικός σ’ αυτό το κομμάτι. Στο ποδόσφαιρο τίποτε δεν αντιγράφεται με την ίδια πιστότητα από αγώνα σε αγώνα. Τα ίδια πρόσωπα έχουν εντελώς διαφορετικές συμπεριφορές από αγώνα σε αγώνα. Άνθρωποι είναι οι ποδοσφαιριστές και δεν είναι κομπιούτερ ώστε να προγραμματίζονται.
Κάνω μία υπόθεση εργασίας: Ακόμη κι αν ο Άρης νικήσει τον Παναθηναϊκό στον τέταρτο αγώνα με ένα μεγάλο σκορ, δε θα αποτελεί εγγύηση ότι θα έχει στην τσέπη του τον Κύπελλο. Ούτε το αντίθετο. Στον Βόλο θα είναι όλα διαφορετικά. Σ’ αυτό συμφώνησε και ο Κουέστα: «Στον τελικό πάντα οι ομάδες έχουν μεγαλύτερο πάθος και όρεξη για τη νίκη», δήλωσε και αυτή είναι η αλήθεια. Όλα τ’ άλλα έρχονται δεύτερα. Η προκλήσεις είναι τεράστιες για όλους του ποδοσφαιριστές στον Τελικό γι’ αυτό και το αποτέλεσμα είναι απρόβλεπτο. Συνήθως την ποιότητα των ρόστερ την ακυρώνει η πνευματική προετοιμασία και οι ψυχικές αντοχές. Άλλωστε δεν υπάρχει αύριο σε τέτοιους αγώνες. Οπότε οι αγώνες Πρωταθλήματος μεταξύ του Άρη και του Παναθηναϊκού δεν μπορούν να θεωρηθούν ως προσημείωση του τελικού. Κι όποιος ξεγελαστεί από τη συμπεριφορά της ομάδας του σ’ έναν τέτοιον αγώνα κινδυνεύει να πέσει σε παγίδα.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
