O κορυφαίος επιστήμονας Stephen Hawking αποκαλύπτει πόσο μόνος νιώθει και αισθάνθηκε πολλές στιγμές της ζωής του.
Διεγνώσθη με την νόσο του κινητικού νευρώνα σε νεαρή ηλικία και τελικά καθηλώθηκε σε αναπηρικό αμαξίδιο, ενώ πια μιλά μέσω ειδικού μηχανισμού σύνθεσης φωνής. Ο καθηγητής Stephen Hawking βιώνει τη μοναξιά όταν οι άνθρωποι φοβούνται να του μιλήσουν. Ακόμη και ο Nέλσον Μαντέλα παρέμεινε μέσα στη σιωπή και μόνο κοιτούσε στη διάρκεια συνάντησής τους, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο επιστήμονας.
Ο καθηγητής, στα 73 του πια, παραπονιέται ακόμη και για την αδυναμία των ανθρώπων να περιμένουν την απάντησή του μέσα από το φωνητικό μηχανισμό. «Ορισμένες φορές νιώθω μόνος επειδή οι άνθρωποι φοβούνται να μου μιλήσουν ή δεν μπορούν να περιμένουν να γράψω την απάντηση». Η κατάσταση γίνεται χειρότερη καθώς, όπως ο ίδιος αποκαλύπτει, είναι και αρκετά ντροπαλός.
«Είμαι ντροπαλός και δεν μιλώ εύκολα πολλές φορές. Μου είναι αρκετά δύσκολο να μιλήσω σε ανθρώπους που δεν γνωρίζω», δηλώνει ο Hawking που δίνει διαλέξεις στο πανεπιστήμιο του Cambridge. Τις εξομολογήσεις αυτές τις έκανε στο ντοκιμαντέρ του BBC που πρόκειται να προβληθεί αύριο.
H πρώην βοηθός του, Judith Croasdell, η οποία μίλησε για τον καθηγητή στο ντοκιμαντέρ, περιέγραψε τη σκηνή της γνωριμίας του Ηawking με το Mandela το 2008. «Ο Hawking στην αρχή νόμιζε ότι ο Mandela ήταν περίεργος. Μου είπε κιόλας: Αυτός με κοιτάζει επίμονα. Ενώ εγώ του απάντησα πώς ίσως να προβληματιζόταν με ποιον τρόπο θα τον πλησίαζε. Kαι οι δύο κοιτάχτηκαν σαν να ήταν από άλλο πλανήτη ».
Αστειευόμενος για τον έρωτα, ο δύο φορές παντρεμένος Hawking, η ιστορία του οποίου μεταφέρθηκε πρόσφατα στη μεγάλη οθόνη με τίτλο «Η θεωρία των πάντων» με πρωταγωνιστή τον Eddie Redmayne , ανέφερε πως «οι γυναίκες παραμένουν ένα μυστήριο, αλλά ακόμη για μένα και αυτό είναι το διασκεδαστικό κομμάτι».
Στο ντοκιμαντέρ που πρόκειται να προβληθεί συμπεριλαμβάνονται και σπάνιες συνεντεύξεις των παιδιών του Hawking, -της 45χρονης Lucy και του 36χρονου Tim-, αλλά και της πρώτης του συζύγου, Jane.
Ο Tim επεσήμανε πως χάρη στο μηχάνημα της φωνής του πατέρα του αναπτύχθηκε και βελτιώθηκε η σχέση ανάμεσά τους. «Όταν ήμουν τριών δεν μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς έλεγε. Στα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής μου δεν είχα, στην πραγματικότητα, καμία επικοινωνία μαζί του. Όταν απέκτησε το μηχάνημα, τότε μόνο μπορούσαμε να αναπτύξουμε συζητήσεις».
Από την άλλη, η Lucy παραδέχτηκε ότι η ταινία για τη ζωή του πατέρα της ήταν αρκετά συναισθηματική. «Η καλύτερη στιγμή της ταινίας για μένα ήταν όταν ο Eddie Redmayne προσπάθησε να πιάσει το στυλό κατά τη διάρκεια μιας διάλεξης. Δεν είχα δει ποτέ τον πατέρα μου να περπατά και ένιωθα ότι έτσι θα ήταν χωρίς την ασθένεια».
Ο επιστήμονας, ωστόσο, δηλώνει πως θα το στεναχωρεί πάντα που ως πατέρας έχασε τις στιγμές παιχνιδιού με τα παιδιά του όταν αυτά ήταν νέα, λόγω της φυσικής αδυναμίας του.
