Είναι εύκολο να επαίρονται κάποιοι για τις επιτυχίες τους στις εγχώριες διοργανώσεις, αλλά η χαρά τους αυτή γίνεται πίκρα, όταν νωρίς- νωρίς κουνούνε μαντήλι στην Ευρώπη. Γιατί για να λέμε όλη την αλήθεια, το νέκταρ που ευφραίνει τους οπαδούς των ομάδων του big5 είναι οι διακρίσεις στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Άλλο να ρίχνεις στο καναβάτσο αντίπαλο από την Ευρώπη κι άλλο να περιμένεις πώς και πώς τα ντέρμπι για να ανέβει η αδρεναλίνη.
Στην.. Ευρώπη όμως γίνεται το πραγματικό ταμείο της δυναμικής των ελληνικών ομάδων. Εκεί βιώνουν τα τελευταία χρόνια το απόλυτο στριπτίζ και μη έχοντας άλλη επιλογή προσγειώνονται ανώμαλα στις εγχώριες διοργανώσεις. Κι αρχίζουν τις κοκορομαχίες, παρότι γνωρίζουν ότι το μέτρο σύγκρισης της δυναμικής μίας ομάδας είναι οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Γιαν να διακριθείς όμως εκεί θα πρέπει να ψωνίσεις από το πάνω ράφι, να κάνεις έναν σοβαρό μεταγραφικό προγραμματισμό και να μην περιμένεις να μπεις στους ομίλους για να κάνεις την υπέρβαση. Στο ποδόσφαιρο πρώτα επενδύεις και μετά περιμένεις το αποτέλεσμα.
Το ζήτημα όμως είναι πόσο ελκυστικός επαγγελματικός προορισμός είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν δηλαδή ένας ποδοσφαιριστής που έχει περισσότερες από μία προτάσεις θα επιλέξει την Ελλάδα. Η πρόσφατη μεταγραφική ιστορία μας έχει πείσει ότι στη χώρα μας έρχονται ποδοσφαιριστές οι οποίοι δεν έχουν πολλές εναλλακτικές επιλογές. Ετσι κάνουν την ανάγκη φιλότιμο, έρχονται σε ελληνική ομάδα με προοπτική μετά από έναν χρόνο να βρουν ένα καλύτερο συμβόλαιο.
Η Ελλάδα δεν είναι ελκυστική και για τα ταλαντούχα ελληνόπουλα, τα οποία προτιμούν να αγωνίζονται σε καλά οργανωμένα Πρωταθλήματα, εκεί όπου υπάρχει ποδοσφαιρική κουλτούρα και οι φίλαθλοι δείχνουν σεβασμό στους ποδοσφαιριστές.
Δεν με προκάλεσε μεγάλη έκπληξη η χθεσινή δήλωση του Χάρη Ποζαντζίδη που αγωνίστηκε στο Πρωτάθλημα της Μολδαβίας, οποίος μιλώντας στην εκπομπή «Τρίτο ημίχρονο» του Μetropolis 95,5 (Κώστας Πετρωτός/Βασίλης Βλαχόπουλος) δήλωσε ότι «Στη Μολδαβία υπάρχουν ομάδες που λειτουργούς πολύ καλύτερα από ομάδες της Super League1”. H απάντηση του 24χρονου μέσου μπορεί να ενοχλεί, αλλά προφανώς και δεν απέχει από την αλήθεια.
Η εικόνα το ελληνικού Πρωταθλήματος είναι αποκρουστική για κάθε σοβαρό επαγγελματία.
Οι συγκρίσεις μάλιστα μεγαλώνουν το πρόβλημα. Και αυτό ισχύει για τα ξενιτεμένα ελληνόπουλα, που έζησαν στην Ευρώπη τον ποδοσφαιρικό πολιτισμό. Ο Σάμαρης για παράδειγμα, ποιόν λόγο θα μπορούσε να έχει ώστε να επιστρέψει στην Ελλάδα μετά τις ξεχωριστές στιγμές που έζησε στην Μπενφίκα, την Φορτούνα Σίταρντ; Ο Ρόζ που ακούστηκε ότι συζητάει την επιστροφή του στον Αρη, ξεκαθάρισε ότι θα μείνει στη Λέγκια Βαρσοβίας για να πάρει τη νέα χρονιά, μετά το φετινό Κύπελλο, και Πρωτάθλημα.
Λογικό είναι (αν και στο ποδόσφαιρο ποτέ μην πεις ποτέ) ένας ποδοσφαιριστής να έχει φιλοδοξίες τους τίτλους κι όχι απλώς ένα συμβόλαιο, το οποίο μπορεί και να μην εξοφληθεί, σε μία ομάδα που με το νόμο των πιθανοτήτων δεν θα βγει ούτε Ευρώπη.
