Ο Ραμπούτλα που αδικήθηκε (;), τα βουντού και η ακαδημία ταλέντων
Αγωνίστηκε με τα «ασπρόμαυρα» για 59 λεπτά, δικαίωσε πλήρως το όνομα του και δεν κατάφερε να κερδίσει θέση στο δυναμικό του ΠΑΟΚ. Εάν σας ρωτήσουν για τους παίκτες που φημίζονται για τα σκληρά τους τάκλιν θα έρθουν πολλοί στο νου και ανάμεσα τους θα βρίσκεται ο Άντριου Ραμπούτλα. Εξάλλου, το ψευδώνυμο «τα σαγόνια της ζωής» μόνο τυχαίο δεν ήταν.
Το διαμάντι της Νότιας Αφρικής πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα για λογαριασμό του Δικεφάλου το 1997. Τον συνόδευε η φήμη ότι τρώει σίδερα και δεν αφήνει μύγα να περάσει. Αποτελούσε τον «βράχο» της άμυνας της Γιόμο Κόσμος. Κατάφερε να αγωνιστεί σε ένα και μοναδικό παιχνίδι με το δικέφαλο αετό στο στήθος.
Μετά από πέντε χρόνια τιμωρίας ο ΠΑΟΚ επέστρεφε στα ευρωπαϊκά σαλόνια και θα ερχόταν αντιμέτωπος με την Σπαρτάκ Τρνάβα. Ο Άγγελος Αναστασιάδης του δίνει φανέλα βασικού, ένας τραυματισμός όμως τον φέρνει στον πάγκο στο 59ο λεπτό της αναμέτρησης. Έπειτα ταξιδεύει στη Νότιο Αφρική ώστε να πάρει μέρος στο παιχνίδι του αντιπροσωπευτικού του συγκροτήματος και παθαίνει υποτροπή. Η διάγνωση κάνει λόγο για ρήξη χιαστών. Χρειάστηκε να μείνει σχεδόν έξι μήνες εκτός αγωνιστικής δράσης και κάπως έτσι η καριέρα του με το δικέφαλο αετό τερματίστηκε άδοξα.
«Ο ΠΑΟΚ ήταν η ομάδα μου και είμαι περήφανος που βρέθηκα εκεί. Ήθελα να μείνω περισσότερο στη Θεσσαλονίκη, αλλά τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενα, αφού τραυματίστηκα σοβαρά. Αυτός ο τραυματισμός με σκοτώνει όταν τον σκέφτομαι ακόμη και σήμερα τους τρελούς οπαδούς του, όμως αυτά τα πράγματα είναι μέρους του ποδοσφαίρου.
Μπορούσα να προσφέρω πολλά στον ΠΑΟΚ, αλλά δυστυχώς ο σοβαρός τραυματισμός μου στο ξεκίνησα της σεζόν με άφησε πίσω. Ήμουν αρκετούς μήνες εκτός με αποτέλεσμα να χάσω έδαφος. Ήμουν άτυχος και δεν κατάφερα να μείνω στον ΠΑΟΚ μετά από αυτό» είχε σημειώσει σε παλαιότερη συνέντευξη του.
Επόμενος σταθμός ήταν η Γιόμο Κόσμος, στην οποία και έμεινε έως και το 2006 όπου κρέμασε τα παπούτσια του έχοντας καταγράψει περισσότερες από 200 συμμετοχές.
Έκανε βουντού;
Αφού έβαλε τέλος στην καριέρα του αποφάσισε να ακολουθήσει το μονοπάτι της προπονητικής. Ένα χρόνο μετά βρισκόταν κιόλας στον πάγκο της Γιόμο Κόσμος, για την οποία δημιουργήθηκαν ερωτηματικά και συνδέθηκε με τη μαύρη μαγεία. Δημοσιεύματα εκείνης της εποχής τον κατηγόρησαν ότι κάνει βουντού στους αντιπάλους κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων για να μην αποδίδουν το αναμενόμενο και να μπορεί η ομάδα του κερδίζει πιο εύκολα. Δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ.
Ακαδημία ταλέντων
Μετά τη Γιόμο Κόσμος, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των Μπλακ Λέοπαρντς. Ήθελε να κάνει κάτι δημιουργικό όμως. Έτσι, έλαβε τις απαραίτητες γνώσεις για να γίνει καλύτερος προπονητής και μαζί με έναν φίλο του αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια ακαδημία ταλέντων ώστε να διδάξουν στα νέα παιδιά τις αξίες και τα μυστικά του αθλήματος. Στο Πολοκουάνε της Νότιας Αφρικής ίδρυσε την ακαδημία του, η οποία δέχεται παιδιά ηλικίας 15,17 και 19 ετών, με στόχο να τους κάνει να πιστέψουν στον εαυτό τους και να μπορέσουν να αγωνιστούν σε υψηλό επίπεδο.
Όπως έχει παραδεχθεί και ο ίδιος τα παιδιά της χώρας του δεν έχουν πίστη και σταματούν να παλεύουν κάποια στιγμή: «Έχοντας παίξει επαγγελματικό ποδόσφαιρο στο υψηλότερο επίπεδο, έχω συνειδητοποιήσει ότι το ταλέντο είναι άφθονο στην επαρχία μου στο Λίμποπο. Το μόνο εμπόδιο είναι η τεχνογνωσία για να επιτύχει κάποιος τον στόχο να γίνει επαγγελματίας παίκτης. Το μεγαλύτερο μέρος του ταλέντου σε αυτήν την επαρχία χάνεται επειδή τα παιδιά δεν πιστεύουν στον εαυτό τους. Και αυτός είναι ένας τομέας που θέλω να βελτιώσω, για να βοηθήσω τους νεαρούς ποδοσφαιριστές να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους, γι 'αυτό αποφάσισα να επιστρέψω στην επαρχία».
Ο Ραμπούτλα γνωρίζει καλά ότι δεν είναι όλα ρόδινα στην περιοχή του και από τη μια τα παιδιά οφείλουν να μορφωθούν και από την άλλη χρειάζονται πόροι για να συνεχίσει να λειτουργεί η ακαδημία.
Έτσι, λοιπόν, αποφάσισε να ενθαρρύνει τους γονείς να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολεία κοντά στην σχολή για να μπορούν να κάνουν μάθημα το πρωί και έπειτα να προπονούνται. «Ενθαρρύνουμε τους γονείς των νέων να αναζητήσουν σχολεία γύρω από το Πολοκουάνε για τα παιδιά τους που θα εγγραφούν στην ακαδημία, έτσι ώστε να μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας και επίσης να εκπαιδεύτουν στο ποδόσφαιρο μετά το σχολείο».
Επιπλέον, έχει ήδη ιδέες για να αυξηθούν οι χορηγίες: «Έχουμε κατά νου πολλά προγράμματα και μέσω χρηματοδοτικών ενέσεων, είτε από την κυβέρνηση είτε από την επιχειρηματική κοινότητα, μπορούμε να επιτύχουμε τους επιθυμητούς στόχους μας».
