Ο ΠΑΟΚτσής έχει τώρα ερείσματα να πιστεύει ότι αυτή η χρονιά δεν θα πάει καθόλου χαμένη

Αγαπητή Metrosport,  «μίνιμουμ δεύτερη θέση», όπως είπε, στο Πρωτάθλημα, Κύπελλο και διάκριση στην Ευρώπη είχε ζητήσει ο Λουτσέσκου από τους παίκτες του, στη διάρκεια της προετοιμασίας, καθορίζοντας τους στόχους του ΠΑΟΚ εν όψει της φετινής σεζόν. Λίγο μετά, όταν ολοκληρώθηκαν οι μεταγραφές, ξέραμε όλοι ότι στον ΠΑΟΚ αποφάσισαν να «τρέξουν» ένα νέο project, που στόχο έχει να αναδείξει όσο το δυνατόν περισσότερους νεαρούς παίκτες, μέσω του «χτισίματος» μιας νέας ομάδας. Εκτός, δηλαδή, των στόχων για τίτλους και διακρίσεις, οριοθετήθηκε και ο στόχος της «παραγωγής» μιας νέας φουρνιάς που θα εγγυηθεί ένα καλύτερο μέλλον.

Βέβαια, «ξέχασαν» να πλαισιώσουν τους πολλούς νεαρούς που βρέθηκαν στο ρόστερ με πολλούς ποιοτικούς έμπειρους και έκαναν το λάθος, ο Λουτσέσκου κυρίως, να βασιστούν σε παίκτες που δεν έχουν να δώσουν πλέον απολύτως τίποτε, όπως ο Μπίσεσβαρ και ο Ελ Καντουρί, αλλά αυτό είναι ένα άλλο «πονεμένο» ζήτημα.

Στον τομέα της «παραγωγής» ποδοσφαιριστών, μέχρι στιγμής το πιο ευχάριστο που συνέβη λέγεται Κωνσταντέλιας. Ηδη, μιλάει γι' αυτόν όλη η Ελλάδα και όχι μόνο. Ενα δεύτερο λέγεται Κουλιεράκης, αν και φαίνεται ότι πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να έχει εξέλιξη και να μη μείνει στάσιμος. Ενα τρίτο λέγεται Κοτάρσκι. Ναι, ο ΠΑΟΚ έχει πολύ καλό τερματοφύλακα και μπορεί να τον έχει για πολλά χρόνια. Προοπτικές υπάρχουν επίσης για τον Λύρατζη και τον Τσαούση. 

Εχουν πολλά να δώσουν κι αυτοί, αλλά δυστυχώς έμειναν πίσω και οι δύο λόγω των τραυματισμών τους και ο Λύρατζης αντιμετωπίζει μια ακόμη τεράστια ατυχία με τον νέο τραυματισμό. Μάλλον θα έχουμε και συνέχεια. Τζίμας, Σελιμάι και... υπάρχουν κι άλλοι. Πλούσια η δεξαμενή. Θα τροφοδοτήσει του χρόνου επιπλέον την πρώτη ομάδα.

Αν, λοιπόν, αποκλειστικός στόχος θα ήταν να αναδειχθούν φέτος 4-5 πιτσιρικάδες, ήδη πέτυχε. Αυτή η διαδικασία φαίνεται ξεκάθαρα ότι αποδίδει. Αλλά, από εδώ και πέρα, το κυρίως ζητούμενο είναι να κατακτήσει ο ΠΑΟΚ έναν τουλάχιστον τίτλο και να βρεθεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, μια που η ομάδα είπε, πολύ νωρίς και ατιμωτικά, «αντίο» στον στόχο της διάκρισης στο Γιουρόπα Λιγκ.

Το Κύπελλο ουσιαστικά τώρα αρχίζει. Και ο ΠΑΟΚ έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει εισιτήριο για τον τελικό αποκλείοντας τον Παναθηναικό. Αν περάσει, θα βρει μπροστά του στους 4 είτε τη Λαμία είτε τον Απόλλωνα Παραλιμνίου, όποτε η λογική λέει ότι θα είναι άνετα ο ένας από τους δύο φιναλίστ για να διεκδικήσει στον τελικό το τρόπαιο έχοντας απέναντί του έναν από τους ΑΕΚ, Ολυμπιακό, Αρη, μια που η πρόκριση της ΑΕΚ στους τέσσερις είναι σίγουρη με αντίπαλο τον Πανσερραϊκό.

Στο Πρωτάθλημα, μέχρι και τη διακοπή για το Μουντιάλ, είχαμε σχεδόν... αποχαιρετήσει την πρώτη θέση και μιλούσαμε μόνο για τη δεύτερη. Να, όμως, που ο Παναθηναϊκός επανήλθε «ξεφουσκωμένος» και άρχισε να παίρνει αυτά που πραγματικά του αξίζουν και όχι αυτά που του πρόσφεραν η τύχη και τα διαιτητικά λάθη. Να που και η ΑΕΚ έκανε την γκέλα της στα Γιάννινα και έδειξε ότι είναι πολύ πιθανό να κάνει κι άλλες. Οπότε, οι επτά βαθμοί από την πρώτη και οι τρεις από τη δεύτερη θέση «παλεύονται». Τώρα, ναι, μπορούμε να πούμε ότι όλα είναι πιθανά, αρκεί φυσικά ο ΠΑΟΚ να ανεβάσει κι άλλες στροφές, να γίνει πιο αποτελεσματικός και πιο σίγουρος στα πατήματά του. Αρκεί να μην πάθει άλλο... Ατρόμητο. Αρκεί, δηλαδή, να αφήσει πίσω του τις ανόητες «αυτοκτονίες».

ΥΓ. Η ελπίδα για μια ποιοτική αναβάθμιση δεν στηρίζεται μόνο στη δουλειά που θα συνεχίσουν να κάνουν παίκτες και Λουτσέσκου, αλλά και στην παρουσία του Τάισον. Εξαιρετικός παίκτης, με χαρακτηριστικά που έλειπαν. Αν αντέχει ακόμη, στα 35 προς 36, ίσως δούμε έναν πολύ πιο ανταγωνιστικό ΠΑΟΚ. Κι αν προστεθεί όντως ένας ικανός γκολτζής, όπως προβλέπει το μεταγραφικό πλάνο, τότε ακόμη καλύτερα. Οπως και νάχει, τώρα ο ΠΑΟΚτσής έχει ερείσματα για να είναι πιο αισιόδοξος και να πιστεύει ότι αυτή η σεζόν κάθε άλλο παρά χαμένη θα πάει.

Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης