Ο ΠΑΟΚ της Ευρώπης, ο ΠΑΟΚ της Ελλάδας, ο ΠΑΟΚ της Μακεδονίας, ο ΠΑΟΚ των απανταχού Ελλήνων που ζούν στην ομογένεια και αναπνέουν για το μεγαλείο αυτής της ομάδας, έκανε το θαύμα του. Ένα ακόμη. Κέρδισε έναν ακόμη τελικό. Όπως είχε κάνει στην Ριέκα, στα προκριματικά, όπως είχε κάνει στην Κοπεγχάγη, όπως είχε κάνει στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ, όπως τα έχει καταφέρει με επιτυχία από την αρχή της σεζόν, σε όλα μα όλα τα κρίσιμα παιχνίδια.
Η διαπίστωση είναι ξεκάθαρη. Ο ΠΑΟΚ τους τελικούς τους κερδίζει, δεν τους παίζει. Μεγάλες στιγμές, πραγματικά πολύ μεγάλες για μία ομάδα που εκπροσωπεί επάξια την Ελλάδα στην Ευρώπη και με την ξέφρενη πορεία της, μπορεί να δώσει και άλλους βαθμούς στην χώρα μας.
Ο Λουτσέσκου δικαιολογημένα μπορεί να εισπράξει τα credits και αυτής της επιτυχίας, χάρη στη διαχείριση που έκανε και παρά τις δύσκολες στιγμές που έζησε η ομάδα από το πρώτο έως το 65ο λεπτό. Δέχθηκε ασφυκτική πίεση από την Γάνδη, ο Τισουντάλι έχασε κλασικές ευκαιρίες, ο ΠΑΟΚ άντεξε, ο Σαμουίς έκανε μεγάλο παιχνίδι από την δεξιά πλευρά της Γάνδης, όμως το τελικό αποτέλεσμα μετράει. Η Γάνδη είχε τις ευκαιρίες, ο ΠΑΟΚ τα γκολ, την ουσία και την μεγαλειώδη πρόκριση.
Τώρα θα περιμένει να μάθει τον αντίπαλό του σήμερα το απόγευμα στους «8», εκεί όπου θα παίξει στις 7 και στις 14 Απριλίου. Σημασία έχει ότι ο ΠΑΟΚ δοξάζει την Ελλάδα, δείχνει ότι μπορεί να χαρίσει ακόμη μεγαλύτερες στιγμές στους απανταχού φιλάθλους του και έχει κερδίσει τον σεβασμό των αντιπάλων του, με αυτές τις εμφανίσεις και τις ανεπανάληπτες προκρίσεις. Και χωρίς Αντρίγια. Και χωρίς Κούρτιτς. Και χωρίς Μιχαηλίδη. Και χωρίς Καντουρί. Και προκρίνεται γιατί είναι ομάδα.
Ο ΠΑΟΚ συνεχίζει. Και θέλει να πετύχει ακόμη περισσότερα. Η ιστορία τώρα γράφεται.
