Του Θάνου Μπούζα
Η ασπρόμαυρη καταιγίδα έχει αρνητική χροιά τούτη την στιγμή. Συνεχόμενες «Ειδήσεις» βομβαρδίζουν τον παοκτσή φίλαθλο, τον αθλητικογράφο, ακόμη κι αυτόν που βρίσκεται δίπλα στον προπονητή ή τον πρόεδρο, με αποτέλεσμα το μέλλον του ΠΑΟΚ να δημιουργεί μια παντελώς δυσοίωνη ενσυναίσθηση για όλους μας.
Τα δύο άτομα που χαρακτηρίζουν αντικειμενικά το παρελθόν το παρόν και πιθανολογούν το μέλλον επέλεξαν να βάλουν τον Δικέφαλο Αετό στην Γκαρνταρόμπα μιας αέναης – αναποτελεσματικής αντιπαράθεσης.
Λουτσέσκου VS Σαββίδη. Ο ένας μοιάζει πλέον με αντίπαλο του άλλου και όχι δυο άτομα που πάνω απ’ όλα τοποθετούν το καλό και την πρόοδο του συλλόγου.
Αυτό που μας επηρεάζει, μας πειράζει και μας γεμίζει φίλαθλη δυστυχία, είναι ότι τα δύο προαναφερόμενα πρόσωπα, τα τελευταία χρόνια θεωρούνταν το Α και το Ο του πΑΟκ. Κοινός τους στόχος οι τίτλοι και η συνεχή ποδοσφαιρική-οικονομική άνοδο του συλλόγου. Δικό τους όνειρο και δη του προέδρου ήταν και ελπίζουμε να είναι το να βρεθεί ο σύλλογος στις 25 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.
Βέβαια η πιο πάνω προσμονή, σήμερα, υπολείπεται ενός αντικειμενικού στόχου. Με αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ώρες σχεδόν όλοι μας έχουμε την αγωνία μη τυχόν και ο ΠΑΟΚ οδηγηθεί ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση. Τόσες μα τόσες δεκαετίες, ο σύλλογος είχε και έπρεπε να αντιμετωπίσει ορκισμένους εχθρούς που άκρατη επιθυμία και στόχος τους ήταν να κρατήσουν την ομάδα στα «χαμηλά». Μακριά από επιτυχίες και διακρίσεις.
Με την διαιτησία, με την ΕΠΟ, με παραγοντίσκους-καμικάζι… φαινόταν πολύ δύσκολο για τον ΠΑΟΚ να καθιερωθεί ως αγωνιστική δύναμη. Διότι ως φίλαθλο χαρακτηριστικό της ομάδας δεν είναι η δύναμη αλλά η παντοδυναμία. Όλα τα παραπάνω από χθες δείχνουν να εισέρχονται σε μια κατάσταση την οποία όχι απλώς δεν έχει ζήσει ο ΠΑΟΚ αλλά ούτε την φανταζόταν κανείς. Ακόμη και οι ορκισμένοι εχθροί του δεν την περίμεναν.
Πέρυσι ήταν ηλίου φαεινότερο ότι στην πλειοψηφία των αποφάσεων και κυρίως των μεταγραφικών κινήσεων, λάθεψαν τόσο ο Λουτσέσκου όσο και ο πρόεδρος. Η λέξη «καθυστέρηση» χαρακτηρίζει το ποδοσφαιρικό τους γίγνεσθαι και το περίγραμμα σχεδόν όλων των μεταγραφικών αποφάσεών τους.
Ένας μέσος Έλληνας φίλαθλος που δεν «στραγγαλίζεται» από κακές επιλογές και μια-δυο χρονιές άσχημων εμφανίσεων και αποτελεσμάτων, λογικά θα μπορούσε να αντέξει. Όμως στον ΠΑΟΚ του Μανάβη της Θύρας 4 και όλων αυτών που έβαλαν έστω και ένα πετραδάκι στη δημιουργία αυτού του συλλόγου, δεν υπάρχει πρόεδρος ή προπονητής.
Δεν υπάρχει ο αναντικατάστατος ποδοσφαιριστής. Πάνω απ’ όλα είναι η ασπρόμαυρη φανέλα. Μια φανέλα που δεν πρέπει να τοποθετείται πάνω από το φέρετρο του θανάτου των στόχων της ομάδας αλλά να αγκαλιάζει τα κύπελλα και τα πρωταθλήματα.
Είναι αντικειμενικά αποδεκτό ότι Σαββίδης και Λουτσέσκου προσέφεραν στον ΠΑΟΚ δύναμη δόξα και τίτλους. Για όσους δε γνωρίζουν – και ήταν κάτι με το οποίο θέλαμε να ασχοληθούμε σήμερα αλλά η επικαιρότητα δε μας άφησε- Η ΝΕΟΛΑΙΑ γίνεται ΠΑΟΚ. Σε μια πρόσφατη μεγάλη αθλητική έρευνα τα παιδιά κατά 18,4% είναι παοκτσάκια. Βλέπουν τον Κωνσταντέλια και αγαπάνε την ομάδα. Δεν διανοούνται ότι κάποιος επιθυμεί την πώλησή του ή δεν τον πειράζει η μεταγραφή του. Κι όμως τον ΠΑΟΚ του σήμερα όλα είναι πιθανά.
Δεν γνωρίζουμε αν οι παίκτες εγκαταλείπουν το ασπρόμαυρο πλοίο ή οι δυο καπετάνιοι τους σπρώχνουν στη θάλασσα με την συμπεριφορά τους. ΦΤΑΝΕΙ πια!! Ο ΠΑΟΚ είναι ΠΑΟΚ και κανένας δε λογίζεται πάνω από αυτόν. Βρείτε τα προτού είναι αργά.. Η υπομονή του φίλαθλου κόσμου δε μπορεί να μοιάζει με πλεονέκτημα σε κανενός το μυαλό που βάζει πολύ πάνω τον εαυτό του από τον Δικέφαλο του Βορά.
Αναμένουμε θετικές εξελίξεις γιατί αλλιώς όλοι οι παοκτσήδες πρέπει να ξεσηκωθούν και να κάνουν το παν για να τις δημιουργήσουν.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Βρείτε μας και στο spotify
