Ο ορισμός της αυτοκτονίας, ή της... εφευρετικότητας;

Σε διάστημα τριών ημερών ο Αρης βίωσε με τον χειρότερο τρόπο την άγρια ομορφιά του ποδοσφαίρου. Μετά τον αποκλεισμό σοκ από τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο, ήρθε η χθεσινή “γκέλα” με τον ΠΑΟΚ. Ένα δικό του παιχνίδι το έχασε μέσα σε πέντε λεπτά, λόγω της ποδοσφαιρικής αφέλειας που έβγαλε για πρώτη φορά φέτος σε τόσο μεγάλο βαθμό. Δεν δικαιολογείται διαφορετικά η οπισθοχώρηση του Αρη στο τελευταίο 10άλεπτο ούτε εξηγείται ο τρόπος διαχείρισης των τελευταίων λεπτών, τόσο από πλευράς πάγκου όσο και παικτών. 

Ο Αρης στο μεγαλύτερο διάστημα του ντέρμπι έμοιαζε σαν να είναι… ο γηπεδούχος, ήταν η ομάδα που ήξερε τι ήθελε στο γήπεδο. Υπό την έννοια ότι είχε τον πλήρη έλεγχο του ντέρμπι και με τον αξιοζήλευτο τρόπο που αμύνεται δεν άφησε τον ΠΑΟΚ να βγάλει την ατομική ποιότητα που διαθέτει στην επίθεση για να φανεί απειλητικός. Σε σημείο που δεν έβρισκε τρόπο έκφρασης και “απάντησης” επιθετικά στη συμπαγή άμυνα του Αρη. Κι όμως, σ’ ένα ντέρμπι που ως ένα βαθμό έπαιζε μόνος του, κατάφερε να μην πάρει τους βαθμούς της νίκης. 

Γιατί περί κατορθώματος πρόκειται αυτό που έγινε εχθές. Είναι ο ορισμός της αυτοκτονίας. Θα μιλούσαμε με εντελώς διαφορετικά δεδομένα βέβαια εάν ο Μάνος έκανε το 3-0 στο 82’. Αυτή είναι η φάση του αγώνα. Η προβολή του (πεσμένου) Βιεϊρίνια γλίτωσε τον ΠΑΟΚ από ένα αποτέλεσμα που θα τον βύθιζε στην εσωστρέφεια. Ήταν λες και στο σημείο εκείνο, όμως, ξύπνησε το ένστικτο της επιβίωσης των παικτών του Γκαρσία και ταυτόχρονα έκλεισε τον διακόπτη από την άλλη πλευρά. Διότι ο Αρης στο τελευταίο δεκάλεπτο με την αμυντική του συμπεριφορά και τη γενικότερη λειτουργία του επέτρεψε στον ΠΑΟΚ να μπει στο παιχνίδι και να διεκδικήσει αποτέλεσμα. 

Ο Μάντζιος έβαλε Μπεναλουάν και Γκάνεα για να οχυρώσει (θεωρητικά) την άμυνά του, αλλά ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο έδωσε ακόμη περισσότερο γήπεδο στον αντίπαλο, αφού δεν υπήρχε ο παίκτης που θα κρατήσει την μπάλα. Η ομάδα έχασε τον αποπροσανατολισμό της σε τέτοιο βαθμό που έφτασε σε σημείο να μην έχει καμία ηρεμία, καμία σιγουριά. Ακόμα και τα διωξίματα από την άμυνα φανέρωναν πανικό. Πράγμα εντελώς σπάνιο για τον φετινό Αρη.

Ασφαλώς η ισοφάριση ήρθε από μία φάση που σηκώνει πολύ κουβέντα, αλλά από την άλλη αναρωτιέσαι κιόλας “γιατί να φτάσεις εκεί το παιχνίδι;”. Οπως και να ‘χει, πρόκειται για πέναλτι εφεύρεση του Πολωνού διαιτητή. Τέτοιες φάσεις, σε έξοδο τερματοφύλακα, βλέπουμε να γίνονται συνέχεια. Αν αυτό στοιχειοθετεί πέναλτι, τότε πρέπει να δίνονται σε κάθε παιχνίδι. Αφήστε που ο Μπουσέ στο διώξιμό του χτυπάει και την μπάλα, ενώ ο παίκτης του ΠΑΟΚ είναι με πλάτη στην εστία και προκειμένου να πάρει ύψος κρατάει στο έδαφος τον αμυντικό (σσ Δεληζήσης) που τον μακράρει. Είναι απορίας άξιο, λοιπόν, πού είδε τόσο ξεκάθαρη παράβαση για πέναλτι ο Πολωνός. Εδώ μιλάμε για τον ορισμό της… εφευρετικότητας.