Υπάρχουν ορισμένα προσωνυμία που ταιριάζουν απόλυτα στους ανθρώπους που τα φέρουν. Μια τέτοια περίπτωση είναι το “στρατηγός” που έχει πάρει από την πρώτη θητεία του ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Ο Ρουμάνος τεχνικός έχει δικαιολογήσει αυτό το προσωνύμιο και άλλες φορές στην καριέρα του ως προπονητής, όμως, η φετινή σεζόν είναι η πραγματική αποθέωσή του.
Ο 54χρονος προπονητής γνώριζε ευθύς εξαρχής ότι η ομάδα δεν έμπαινε στην εκκίνηση της σεζόν με όλα τα κομμάτια συμπληρωμένα και ως εκ τούτου, οι παίκτες, αρκετοί από τους οποίους, από πέρυσι άρχισαν να μπαίνουν στον πρωταθλητισμό, δεν ήταν έτοιμοι να σηκώσουν όλο αυτό το βάρος. Επέλεξε, κατά συνέπεια, να τραβήξει από πάνω του, αυτή την πίεση, να τους δώσει την ηρεμία στην διαχείριση των αγώνων -και προσέξτε -όχι σε μια διοργάνωση, αλλά και στις τρεις που συμμετείχε η ομάδα από την αρχή της περιόδου.
Σταδιακά, κι αφού ο ΠΑΟΚ κατάφερε να ολοκληρώσει την πρώτη μεγάλη αποστολή, μπήκε στους ομίλους του Conference League και εξασφάλισε τα αναμενόμενα κεφάλαια για να κάνει κινήσεις που ενίσχυσαν ουσιαστικά την ομάδα όπως ήταν η απόκτηση των Μεϊτέ, Οζντόεφ και Ντεσπόντοφ. Όμως, ο Λουτσέσκου και πάλι δεν άλλαξε τη συνταγή. “Πάμε game by game”, επαναλάμβανε ίσως και βαρετά για κάποιους, συνεχίζοντας να κρατά τους αντιπάλους του ΠΑΟΚ ανυποψίαστους για το τι τους περίμενε στην πορεία.
Στο μεταξύ, ο ίδιος και το τιμ του κέρδιζαν χρόνια για να ανεβάσουν τα επίπεδα ομοιογένειας της ομάδας και παράλληλα είχαν μελετήσει καλά το τι έπρεπε να κάνουν για να μην φτάσει στο φινάλε της σεζόν ο ΠΑΟΚ ασθμαινοντας. Κάπως έτσι, ο ΠΑΟΚ έφτασε στο εντυπωσιακό ντεμαράζ στο φινάλε, τους νίκησε όλους στην έδρα του και έφθασε στον απόλυτο θρίαμβο με το διπλό στο “Κλ. Βικελίδης”.
