Στο ποδόσφαιρο και στη ζωή ποτέ δεν μπορείς να πεις «ποτέ». Προφανώς όταν εκείνο το απόγευμα της 28ης Ιουνίου του '19, δύο μήνες μετά τη μαθηματική κατάκτηση του νταμπλ από τον ΠΑΟΚ, δηλαδή, ανακοινωνόταν ότι ο Ραζβάν Λουτσέσκου αποτελεί παρελθόν, τα νεύρα όλων στο Δικέφαλο ήταν τόσο τεντωμένα, ώστε «δεν... ήθελαν να τον ξαναδούν».
Αρκετοί μάλιστα μιλούσαν για «προδοσία». Ορθώς, κατά τη γνώμη μας, ο Ρουμάνος συνάδελφος και φίλος του 52χρονου προπονητή, Ραζβάν Παναϊτέσκου, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους μιλώντας το μεσημέρι στο Metropolis 95,5. «Δεν μπορούμε να μιλάμε για προδοσία, δεν έφυγε για τα λεφτά ο Λουτσέσκου. Ηταν η διαφωνία σε θέματα στρατηγικής».
«Ο γέγονε, γέγονε», θα μπορούσε να πει κανείς. Διότι ο Λουτσέσκου, όπως επεσήμανε ορθώς ο Μάκης Γκαγκάτσης, έφυγε με δική του επιθυμία, όντας ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην ιστορία του ΠΑΟΚ, διαβλέποντας ότι δε θα γίνουν όσα ήθελε ο ίδιος στο μεταγραφικό κομμάτι της ομάδας, ίσως και διότι αντιλαμβανόταν ότι δύσκολα ο ΠΑΟΚ, για πολλούς και διάφορους λόγους, θα μπορούσε να επαναλάβει εκείνη την απίστευτη σεζόν.
Η λέξη «ρίψασπις» όχι, είναι πολύ βαριά για να χαρακτηρίσει έναν τέτοιο άνθρωπο. Πονηρά μπορεί να σκέφτηκε, όπως πιθανώς μπορεί να έκανε κάθε επαγγελματίας στον τομέα του. Ίσως ήξερε πως αποχωρώντας τότε, θα είναι, αφού περνούσε το δύσκολο διάστημα του χωρισμού και το «εν βρασμώ», ο προπονητής που πάντοτε θα γουστάρει η πλειοψηφία των οπαδών του ΠΑΟΚ. Όχι μόνο επειδή πήρε το νταμπλ, αλλά επειδή δεν φοβήθηκε να τα βάλει με το κατεστημένο, να μιλήσει για «κλέφτες» και «αδικία». Θέλετε να ήταν κι αυτό μέρος της τακτικής του; Μπορεί...
Πάμε και στο τώρα... Ο Ραζβάν ολοκλήρωσε το «γαμήλιο ταξίδι» στην Αραβία πιο «γεμάτος» ακόμη και πλέον βρισκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι: Να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του, σε ένα πιο απαιτητικό πρωτάθλημα, ή να επιστρέψει εδώ, σε ένα γνώριμο περιβάλλον και να ξαναδοκιμάσει με τον ΠΑΟΚ; Δύσκολο ερώτημα. Είναι βέβαιο, πως αν έρθει η πρόταση που περιμένει από το Campionato, θα πάει εκεί. Γιατί του αρέσουν οι προκλήσεις και γιατί, όντως, αξίζει να δοκιμάσει κανείς.
Θα πείτε και δικαίως: Γιατί, ο ΠΑΟΚ τον θέλει; Ο Δικέφαλος έχει προπονητή και μάλιστα τον στηρίζει διά στόματος Σαββίδη και Γκαγκάτση και όλων των στελεχών. Όμως κάθε διοικητικός ηγέτης είναι υποχρεωμένος να στηρίζει τους υπαλλήλους και συνεργάτες του, ακόμη και λίγο πριν αποφασίσει την αντικατάστασή τους. Αλλωστε, ο Γκαρσία είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο για τον ΠΑΟΚ που, όπως αντίστοιχα συνέβη και με τον Λουτσέσκου, ακόμη και σε περίπτωση διαζυγίου, δε θα κλείσει. Αυτό σε καμία περίπτωση, φυσικά, δε σημαίνει πως έχει αποφασιστεί το οτιδήποτε για τον προπονητή της επόμενης σεζόν.
Αλλωστε, όπως σωστά έχει επισημανθεί από το ρεπορτάζ του metrosport.gr, όλοι και όλα α κριθούν μέχρι το τέλος της σεζόν. Οι μέρες είναι κρίσιμες και τις οριστικές αποφάσεις και όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Δεν ξέρω αν θα έχουμε «Razvan reloaded» στην Τούμπα, οι πιθανότητες δεν είναι πολλές, όμως αν οι συγκυρίες συναντηθούν, αν δηλαδή τελικά η Ιταλία δεν... κάτσει και τα αποτελέσματα του ΠΑΟΚ δεν είναι αυτά που πρέπει και αποφασιστεί πως πρέπει να αλλάξει το πρότζεκτ, τότε ίσως οι πιθανότητες αυξηθούν. Το «τότε» όμως είναι ακόμη μακριά, διότι υπάρχουν οι αγώνες!
Και αρχής γενομένης από την Κυριακή, ο ΠΑΟΚ πρέπει να μπει μέσα και να δείξει ποιος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ είναι με τον προπονητή που ΕΧΕΙ και που πρέπει να αποδείξει, ότι αξίζει να βρίσκεται ΕΚΕΙ. Η συζήτηση για το θέμα προπονητή δεν μπορεί και δεν έχει καμία σχέση με το αγώνα της Τούμπας. Οι παίκτες ξερουν πολύ καλά πώς μπορούν να τον κάνουν «μάγκα».
