Την άποψη μου – και όχι υπόδειξη – για τον Ντεσπόντοφ, την έχω καταθέσει μέσα σε προηγούμενα σχόλια μου, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο αρχηγός της εθνικής Βουλγαρίας, αποτελεί ένα υπερπολύτιμο όπλο στην φαρέτρα του Λουτσέσκου. Το πως θα διαχειριστεί τον πολυτάλαντο και χειμαρρώδη επιθετικό, είναι θέμα καθαρά του Ρουμάνου κόουτς. Αυτός ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι κρατάει στα χέρια του, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μια καλοπροαίρετη και όχι δεσμευτική δεύτερη άποψη όπως αυτή της μονιμότητας του παίκτη στο βασικό σχήμα, δεν προσεγγίζει (μέχρις ενός σημείου) μια ορθόδοξη ποδοσφαιρικά τοποθέτηση.
Σε κάποιο παλιό σχόλιο μου και αυτό πάλι με καλή πρόθεση, εξέφρασα μια άποψη για το πως μπορεί εκ των ενόντων να καλυφθεί ιδανικά η μόνιμη τρύπα στα δεξιά της άμυνας. Είχα υποστηρίξει πως αυτό θα μπορούσε να γίνει μεταφέροντας στην συγκεκριμένη θέση έναν παίκτη, τον οποίο στο Παγκόσμιο Κύπελλο ο προπονητής του τον επιστράτευσε και έτριβαν όλοι τα μάτια τους με τα όσα έκανε. Με φουλ μπακ λοιπόν η εθνική Σερβίας τον Αντρίγια Ζίβκοβιτς, αιφνιδίασε αλλά και απέδειξε ότι μερικές φορές οι τολμηρές αποφάσεις, δίνουν εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Επαναλαμβάνω απόψεις προσωπικές είναι όλα τα παραπάνω και όχι συμβουλές ή υποδείξεις. Με δεξί μπακ τον μαχητικό Σέρβο, αυτόματα δεν υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα στην ευάλωτη αυτή πτέρυγα. Παράλληλα δεν θα απουσιάζει από το βασικό σχήμα ούτε ο Ντεσπόντοφ και ο κόουτς του ΠΑΟΚ θα έχει ότι καλύτερο διαθέτει σε κάθε αρχικό βασικό προγραμματισμό.
Πάμε όμως να πούμε δυο κουβέντες και για το προχθεσινό Ενωσίτικο «έμφραγμα». Για τον εντυπωσιακό ΠΑΟΚ του β΄ ημιχρόνου. Τον «άλλο ΠΑΟΚ» δηλαδή, που εμφανίζεται τακτικά για να διορθώνει τα κακώς κείμενα του πρώτου 45λεπτου. Ο ΠΑΟΚ κατέθεσε ψυχή κι επιβεβαίωσε ότι διαθέτει μέταλλο μεγάλης ομάδας. Η αντίδραση μετά τον αιφνιδιασμό και τα δύο φτηνά γκολ που δέχθηκε (αλήθεια κανείς δεν είδε το χέρι που προηγήθηκε στο πρώτο γκολ;), ήταν σφοδρή και χαρακτηριστική του πάθους και της αποφασιστικότητας, σε σημείο να πανικοβληθούν οι αλαζόνες εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, που πανηγύριζαν πρώιμα, όντας σίγουροι για μια άνετη νίκη. Σε αυτό το παιχνίδι ο «μισός» ΠΑΟΚ έπιασε απόδοση κοντά στο άριστα.
Πέντε παίκτες του πήραν την ευθύνη και την πρωτοβουλία να αναποδογυρίσουν τα πάντα. Το έκαναν και το πέτυχαν παρά τις δυσκολίες που είχαν με τον Γερμανό διαιτητή, ο οποίος σε αρκετές περιπτώσεις (με κορυφαία την ανατροπή του Ντεσπόντοφ) βοηθούσε και έσπρωχνε τους Αθηναίους. Τη φάση του Ντεσπόντοφ που ήταν και στο πιο κρίσιμο σημείο του αγώνα, την προσπέρασε με ελαφρά πηδηματάκια. Να σκεφτεί κανείς σε αυτήν αναφέρθηκε και ο γραφικός τηλεκριτής Βαρούχας στην εκπομπή της «Αθλητικής Κυριακής» αμέσως μετά τον αγώνα, κάτι που προφανώς το ξέχασε μιλώντας χθες στην εκπομπή του Γιώργου Μπούζου στο «Metropolis 95,5», διαρρηγνύοντας τα ιμάτια του, γιατί ο παρατηρητής διαιτησίας δεν έβαλε καλύτερο βαθμό στον Γερμανό ρέφερι.
Αυτά σε όσους αμφισβητούν το γεγονός ότι ο Τόμπιας Στίλερ δεν ήταν καλός και πολύ έξυπνα μερικές φορές και όχι διακριτικά όπως στη περίπτωση του Ντεσπόντοφ, έσπρωχνε τους γηπεδούχους. Τέλος καλό όλα καλά θα μου πείτε και αφού πετύχαμε τον σκοπό μας, τα περί διαιτησίας για πολλούς δυστυχώς περιττεύουν.
Προσπερνώντας λοιπόν το Ενωσίτικο «έμφραγμα», προσεγγίζουμε το σήμερα και το αύριο, με τον Λουτσέσκου και τους παίκτες του να έχουν επικεντρώσει το ενδιαφέρον τους στην όσο γίνεται ιδανικότερη προετοιμασία ενόψει ενός σπουδαίου ευρωπαϊκού παιχνιδιού, την Πέμπτη το βράδυ.
ΥΓ1: Συνεχίζει την μίρλα ο συμπαθής Αλέξης. Το γνωστό παραμύθι της εξυγίανσης μαζί με το αφεντικό του, που πριν από λίγο καιρό τον κατηγορούσε ότι αυτός ήταν ο καταστροφέας του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν πείθει κανέναν. Μάλλον άρχισαν να μην τον παίρνουν στα σοβαρά πλέον. Άσε που ο Άρειος Πάγος δεν ξέρουμε γιατί τον έπιασε από το αυτί και μάλλον του έκοψε την φόρα.
ΥΓ2: Ο Παναθηναϊκός όπως αναφέραμε και στο info, πήρε διπλό στο Κλεάνθης Βικελίδης, χωρίς όμως να πείσει και αυτή τη φορά. Είναι βέβαιο ότι ο Μάντζιος είχε μια πολύ καλή ευκαιρία να «ζυγίσει» και να μετρήσει» σωστά τον αντίπαλο που θα έχει στον τελικό και να επιβεβαιώσει ότι η ομάδα του αν πιάσει την απόδοση της, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
