Μία είδηση που δεν ήθελες να ακούσεις. Ακόμη κι αν ήξερες ότι ο Γιάννης Ιωαννίδης εδώ και δύο χρόνια είχε πάρει έναν δρόμο χωρίς γυρισμό. Σκιά του εαυτού του. Εκείνου που άφησε έντονο το αποτύπωμα του στο ελληνικό μπάσκετ. Ο άνθρωπος που σαν καλός πατερούλης το πήρε με… άρμα του Άρη Θεσσαλονίκης και το έβαλε σ’ όλα τα ελληνικά σπίτια. Που «πάντρεψε» Γκάλη και Γιαννάκη και έδωσε ένα ταιριαστό ζευγάρι αθλητών στην Εθνική ομάδα. Ο Γιάννης Ιωαννίδης χθες το απόγευμα στις 4.20 μ.μ «ταξίδευσε» στη χώρα των αγγέλων, μετά από μία πολύμηνη περιπέτεια υγείας. Οι φίλοι του ήταν υποψιασμένοι γι’ αυτό που δεν θα αργούσε να έρθει. Λίγες ώρες νωρίτερα, έμπαινε θέμα με τη σίτιση του η οποία ήταν πλέον αδύνατη με φυσιολογικό τρόπο. Και λίγο αργότερα η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει. Ο θάνατος του «ξανθού» γέμισε με θλίψη χιλιάδες Ελληνες, καθώς όλοι είχαν πολλά να θυμούνται από την παρουσία του στους πάγκους. Οι περισσότεροι τον λάτρεψαν. Τον οξύθυμο και ασυμβίβαστο κόουτς ο οποίος είχε ορκισμένους φίλους, αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Τον κόουτς που «επένδυε» στις προλήψεις και δεν ήθελε να χάνει ούτε στο τάβλι.
Που κέρδισε 12 Πρωταθλήματα, έξι Κύπελλα και ήταν παρών σε έξι φάιναλ φορ με διαφορετικές ομάδες. Απόδειξη της άποψης ότι οι αθλητές κάνουν τον κόουτς και ο κόουτς την ομάδα. Αυτή ήταν και η μόνιμη επωδός του Ιωαννίδη, όταν επιχειρούσαν να του αφαιρέσουν κομμάτι από τη δόξα που δικαιούνταν, πιστώνοντας την στους σπουδαίους αθλητές που είχε στις ομάδες που δούλεψε.
Το ελληνικό μπάσκετ χρωστάει πολλά στον Γιάννη Ιωαννίδη. Τον παρακολουθούσα ως αθλητή του Αρη, όταν ακόμη στο Παλέ Ντε Σπορ Σάββατο και Κυριακή γινόταν τρεις αγώνες Πρωταθλήματος για να γλιτώνουν τις μετακινήσεις οι ομάδες της Αθήνας. Τον έζησα σε αγώνα ανόδου της ΕΚΑΣΘ ως προπονητή της ομάδας του Παστέρ κόντρα στον Φίλιππο Αγίου Φανουρίου στα μέσα της δεκαετίας τους ‘70, στον οποίο και αναδείχθηκε νικητής. Ημουν παρών την βραδιά της «απαγωγής» του τον Ιούλιο του 1991 στο θρυλικό “Gallery” του αείμνηστου Ανέστη Πεταλίδη, όπου τον πήγαν οι οργανωμένοι οπαδοί προκειμένου να αναιρέσει την απόφαση του να πάει στον Ολυμπιακό. «Έχει σπάσει ο ψυχισμός μου» ήταν μέχρι το χάραμα η επωδός του στις πιέσεις που του ασκούνταν. Και μετά ο Ολυμπιακός τον οποίο ανέλαβε όταν είχε έδρα το «Παπαστράτειο», ένα μικρό γήπεδο από αμίαντο και τον πήγε στο ΣΕΦ το οποίο η πορεία του Ολυμπιακού το έκανε να φαντάζει μικρό για τον κόσμο των Πειραιωτών. Και μετά η ΑΕΚ, γιατί ο «ξανθός» ποτέ δεν θα πήγαινε σε ομάδα που ήταν ορκισμένος εχθρός με την προηγούμενη. Γι’ αυτό και δεν πήγε στον ΠΑΟΚ ή στον Παναθηναϊκό.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης «έφυγε» χθες σε ηλικία 78 χρόνων. Το ελληνικό μπάσκετ θα τον θυμάται αιώνια και θα τον ευχαριστεί για όλα αυτά που έκανε για το άθλημα. Και είναι τόσα πολλά. Καλό «ταξίδι» Γιάννη.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook.
