Είπαμε βρε αδερφέ… εντάξει, οι υποχρεώσεις, οι εξαρτήσεις και οι δεσμεύσεις. Όμως, όλα έχουν και κάποιο όριο. Από ένα σημείο και ύστερα υπάρχει και η υποχρέωση –έστω και προσχηματική- να περάσεις προς τα έξω μια εικόνα που θα σου δίνει το δικαίωμα να μη χαρακτηριστείς κυνικός και άγαρμπος.
Διατηρώντας δηλαδή και τα εναπομείναντα υπολείμματα αξιοπρέπειάς σου (αν υπάρχουν) να συνεχίσεις να πιστεύεις ή να έχεις την ψευδαίσθηση πως ακόμη είσαι αξιόπιστος. Δυστυχώς όπως αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων κάτι τέτοιο δεν απασχολεί (ούτε και απασχόλησε ποτέ προφανώς) το πανίσχυρο μιντιακό σύστημα του λεκανοπεδίου το οποίο με τον ισοπεδωτικό μηχανισμό του, αδιαφορεί παντελώς για την όποια εικόνα παρουσιάζει.
Μοναδικός του στόχος είναι να επιβάλει τα θέλω του και τις σκοτεινές του επιδιώξεις. Είτε αυτά αφορούν σε πολιτικό επίπεδο με στηρίξεις ή αποκαθηλώσεις κυβερνήσεων (σύνηθες φαινόμενο) είτε αποκλειστικά με επιχειρηματικά μυστηριώδη και ανομολόγητα συμφέροντα. Η τηλεοπτική, η έντυπη και η διαδικτυακή διαπλοκή του λεκανοπεδίου έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην επιχείρηση του αποπροσανατολισμού, της αποσταθεροποίησης και τελικά της διαμόρφωσης άποψης, δυστυχώς σε πανελλήνιο επίπεδο.
Θεωρείται και είναι επιβεβαιωμένο πως οι «κρατούντες» δολίως και παρασκηνιακώς την ενημέρωση είναι σε θέση να τη σύρουν στο δικό τους μαντρί. Όλα αυτά τα παραπάνω τώρα τελευταία ήρθαν μπροστά μας και μας κοιτάνε κατάματα. Μια απλή «στάση» σε δύο περιπτώσεις και η επιβεβαίωση έρχεται από μόνη της και σχεδόν αυταπόδεικτα.
Στη μία από αυτές είχαμε μια απλή απερισκεψία -πταίσμα θα έλεγε κανείς- και από την άλλη ένα γεγονός που αφορούσε διώξεις για κακουργήματα. Όπως αντιλαμβάνεστε, μιλάμε για την είσοδο του Ιβάν Σαββίδη στη διάρκεια του παιχνιδιού της Τούμπας και στον αντίποδα το εισαγγελικό πόρισμα κεραυνός, με την προτεινόμενη δίωξη κατηγορούμενων για κακουργήματα. Τη σοβαρότατη δηλαδή εξέλιξη ενός τεραστίου θέματος με το ναρκόπλοιο και τους 3 τόνους ηρωίνης (θανάτου) που είχε στα αμπάρια του. Μία υπόθεση που είχε τελματωθεί αλλά και βραχυκυκλωθεί μάλιστα από τους περίεργους θανάτους μελών –και πιθανών βασικών μαρτύρων- του πληρώματος. Πάμε όμως στο προκείμενο.
Ξέρετε (μάλλον θα το ζήσατε) πώς παρουσίασαν τις δύο περιπτώσεις οι πανίσχυροι και αδίστακτοι μιντιάρχες του κατεστημένου της Αθήνας. Μάλλον δε θα χρειαστεί να σας το υπενθυμίσουμε γιατί λίγο πολύ όλοι σας κάπου θα σταθήκατε με το ίδιο δέος και την ίδια απορία όπως κι εμείς σε ό,τι έγινε στην προκειμένη πρώτη περίπτωση. Αγριο σφυροκόπημα, ενορχηστρωμένη άθλια συκοφαντική επίθεση και ανάδειξη του θέματος ως κορυφαίας προτεραιότητας σε όλα τα κανάλια και στο σύνολο σχεδόν της έντυπης και διαδικτυακής ενημέρωσης.
Πριν ελαχίστων –αξίζει να το τονίσουμε τιμητικών περιπτώσεων-. Δημοσιογραφικός κανιβαλισμός και ανθρωποφαγία άνευ προηγουμένου. Επί πολλές ημέρες το πταίσμα (συγκριτικά) του μεγαλομετόχου του ΠΑΟΚ αποτελούσε το κορυφαίο θέμα με γιγαντότιτλους και με ειδικές τηλεοπτικές εκπομπές που από μακριά κραύγαζαν ποιοι τις ενορχήστρωναν, ποιοι τις υπέθαλπαν και για ποιο λόγο το έκαναν.
Να όμως που ήρθε και η ώρα της δοκιμασίας (κατά την άποψή μας και της κρίσης) για αυτούς τους αυστηρούς «εισαγγελείς» που την τήβεννο τη φορούν κατά περίσταση και τόσο κραυγαλέα επιλεκτικά ώστε να αποτελούν αντικείμενο χλεύης από τους έχοντες κοινή λογική Έλληνες. Το πταίσμα του Ιβάν κυριάρχησε στην επικαιρότητα. Το εισαγγελικό πόρισμα με τη δίωξη όμως των κατηγορουμένων για το ναρκόπλοιο του θανάτου όχι απλά υποβαθμίστηκε και απαξιώθηκε, αλλά και σχεδόν εξαφανίστηκε από τον ίδιο τον μιντιακό μηχανισμό.
Οι Ελληνες δυσκολεύτηκαν να το «διαβάσουν» και να το «ακούσουν». Πνιγμένο και καταχωνιασμένο στα αζήτητα, πέρασε ντούκου αφήνοντας την πανελλήνια κοινή γνώμη ελεύθερη πλέον και με άνεση να βγάλει τα συμπεράσματά της. Η συμμετοχή του ονόματος του ηγέτη του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη λειτούργησε όχι απλά πυροσβεστικά, αλλά καταλυτικά για αυτή την ιδιαίτερη… δημοσιογραφική μεταχείριση. Ειλικρινά δε μας ενδιαφέρει στην προκειμένη περίπτωση το ότι ενώ αποσιώπησαν ή απαξίωσαν την είδηση για τη δίωξη, αφιέρωσαν αρκετό χρόνο και χώρο για να «φιλοξενήσουν» την απάντηση του μεγαλοεπιχειρηματία αθλητικού παράγοντα. Ο τελευταίος έχει κάθε δικαίωμα προς τούτο.
Εκείνο που αυτή τη στιγμή μας αφήνει έκπληκτους και οργισμένους είναι το θράσος και η αδιστακτικότητα των εκπροσώπων της αθηνοκεντρικής ενημέρωσης να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο. Να αξιολογούν και να ζυγίζουν τις ειδήσεις και να ενημερώνουν τον Έλληνα πολίτη με τόσο ιδιοτελή και απροκάλυπτα φτηνά κριτήρια. Βάζουν στη ζυγαριά τους από τη μια μεριά τα κακουργήματα και από την άλλη τα πταίσματα. Και ω του θαύματος για αυτούς τα πταίσματα μετράνε περισσότερο από τα κακουργήματα. Μέσα από αυτή τη σύγκριση δυστυχώς για αυτούς αναλύεται ο απόλυτος διασυρμός τους.
ΥΓ: Καλό θα ήταν να παίρνατε και μία ακόμη γεύση από τα αμαρτωλά και τεκταινόμενα της ιστορίας με την καταγγελία στο διαδίκτυο δημοσιογράφου που έχει σχέση με το «Noor1» και την επίθεση που δέχθηκε από ενόπλους (!!!) για να αλλάξει… άποψη!
