Ο Άρης αποφάσισε να κάνει την υπέρβαση και να εντάξει στο δυναμικό του τον Μπαντού Ντιαγέ. Πρόκειται για ένα παίκτη box to box, που έχει την ευελιξία να προσαρμόζεται σε κάθε εντολή και σύστημα. Είναι γρήγορος, δυνατός και γεμάτος εμπειρίες από Νορβηγία και Τουρκία, κυρίως, και ελάχιστα από Αγγλία.
Ο 30χρονος έχει πάρει στρατιωτική διαπαιδαγώγηση, γνωρίζει καλά τι έχει προτεραιότητα και δεν ξεγελά τον εαυτό του με ασήμαντες δικαιολογίες. Φρόντισε από μικρός να κλωτσά το τόπι για να βελτιώσεις τις ικανότητες του και παράλληλα, να μορφωθεί.
Οι ένοπλες δυνάμεις της Σενεγάλης, το πρώτο εμπόδιο
Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1990 στην πρωτεύουσα της Σενεγάλης, το Ντακάρ. Ως γιος ενός στρατηγού, προπονήθηκε στην ομάδα Ενόπλων Δυνάμεων της Σενεγάλης (ASFA) και έδειξε από νωρίς τις ικανότητες του. Μάλιστα, στα 13 του χρόνια εντάχθηκε στις ακαδημίες της Ντιαμπάρς.
Δεν ήταν εύκολο για κάποιον να επιλεχθεί αλλά έπρεπε να αντιμετωπίσει την γκρίνια των γονιών του και να συνεχίσει τις σπουδές του. Ο πατέρας του έβλεπε το ταλέντο του αλλά θεωρούσε ότι η παιδεία είναι πιο σημαντική από το ποδόσφαιρο που, συνήθως, πρέπει να είσαι και τυχερός για να πετύχεις. «Λατρεύω το ποδόσφαιρο, αλλά είμαι πρωτίστως γονέας και πρέπει να λάβω υπόψη το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο υπόκειται κάθε είδους τύχης».
Ο Ντιαγέ δεν μπορούσε να σκεφθεί ότι θα απογοήτευε τους γονείς του και έτσι ακολούθησε τη συμβουλή τους. Έδωσε βαρύτητα στις σπουδές του και πήρε απολυτήριο με πτυχίο λογοτεχνίας ενώ συνέχισε σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο σπουδάζοντας νομική και διοίκηση.
Η Νορβηγία, οι οδοντόβουρτσες και ο φόβος για το χιόνι
Ταυτόχρονα, έπαιζε και ποδόσφαιρο και οι προπονητές του προσπαθούσαν να του βρουν την κατάλληλη θέση. Το 2012 δόθηκε δανεικός από τη Ντιαμπαρς στη Μπόντο/Γκλιμτ. Μια εμπειρία που θα του μείνει αξέχαστη καθώς ήρθε αντιμέτωπος με άγνωστες θερμοκρασίες και το χιόνι που δεν είχε δει ποτέ ξανά από κοντά.
«Όταν σηκώθηκα την πρώτη μέρα και άνοιξα την μπροστινή πόρτα, φοβόμουν. Δεν είχα ξαναδεί χιόνι, εκτός από την τηλεόραση. Αλλά σταδιακά έμαθα να μην νοιάζομαι για τον καιρό, είναι κρύο και μετά ζέστη. Έχω αυτή τη στάση από τους γονείς μου. Είναι σημαντικό να είσαι σε θέση να προσαρμοστείς», είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξη του.
Οι οπαδοί του νορβηγικού συλλόγου δεν είχαν πεισθεί για τις ικανότητες και το ταλέντο του και στις πρώτες του εμφανίσεις θέλησαν να τον πικάρουν. Κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων έβλεπε στην εξέδρα να κυματίζουν γιγάντιες οδοντόβουρτσες. Έκλεισε τα μάτια και τα αυτιά του και κατάφερε να τους κερδίσει. Ο δυναμισμός και η εκρηκτικότητα του έκαναν τους φιλάθλους να τραγουδούν «Μπαντού, Μπαντού τι θα κάνεις;».
Η εκτόξευση στην Τουρκία
Οι καλές του επιδόσεις με το νορβηγικό σύλλογο δεν πέρασαν απαρατήρητες από την Οσμανλίσπορ, η οποία τον Αύγουστο του 2015 απέκτησε τα δικαιώματα του. Έμεινε δύο χρόνια στην ομάδα και κατέγραψε 18 γκολ, 75 συμμετοχές και βοήθησε στην αξιόλογη ευρωπαϊκή πορεία.
Η διοίκηση της Γαλατασαράι θέλησε να τον κάνει δικό της και έβγαλε από τα ταμεία της το ποσό των 7.5 εκατομμυρίων ευρώ. Οι επιδόσεις του γινόταν καλύτερες από παιχνίδι σε παιχνίδι, οι ικανότητες του εντυπωσίαζαν αρκετά και οι Τούρκοι οπαδοί έσταζαν μέλι για εκείνον.
Η ατυχία της Αγγλίας και οι δανεισμοί
Μισή σεζόν κατάφερε να αγωνιστεί στη Γαλατά καθώς η Στόουκ, η οποία τον παρακολουθούσε στενά, δεν έχασε χρόνο και τον έκανε δικό της έναντι του ποσού των 16 εκατομμυρίων. Ένα ποσό που τον έκανε την τέταρτη πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου. Αγωνίστηκε σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια στο άλλο μισό της περιόδου αλλά ο υποβιβασμός ήρθε μοιραία και έφερε αλλαγές. Ο Γκάρι Ρόουετ ανέλαβε να οδηγήσει την ομάδα ξανά στην Premier League και έκρινε ότι ο Μπαντού δεν του ήταν χρήσιμος.
Κάπως έτσι άρχισε ο χορός των δανεισμών. Αρχικά επέστρεψε στην Τουρκία και φόρεσε ξανά τη φανέλα της Γαλατασαράι και πανηγύρισε ένα ακόμη πρωτάθλημα. Ο Ρόουετ αποχώρησε αλλά και ο νέος προπονητής δεν τον υπολόγιζε. Η Τραμπζονσπόρ άνοιξε την πόρτα της και τον υποδέχθηκε. Έξι μήνες έμεινε εκεί και κατέγραψε 23 παιχνίδια και ένα γκολ.
Το 2020 τον βρήκε και πάλι με μια βαλίτσα στο χέρι. Στην Αγγλία δεν πήρε την ευκαιρία και πάλι και πήγε ξανά στην Τουρκία, αυτή τη φορά για λογαριασμό της νεοφώτιστης Φατίχ Καραγκιουμριούκ. Τέσσερις μήνες έμεινε μόλις στο σύλλογο και βρήκε δίχτυα τρεις φορές σε 14 παιχνίδια ενώ μοίρασε και τέσσερις ασίστ.
Τον περασμένο Φεβρουάριο η Αλ Αϊν κινήθηκε για το δανεισμό του. Στην ομάδα από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έμεινε μέχρι το τέλος της σεζόν και κατέγραψε 14 παιχνίδια, δύο γκολ και ισάριθμες ασίστ.
Έγινε και διεθνής
Κατά την τριετή παρουσία του στη Νορβηγία, τα μέσα της χώρας του δεν ασχολήθηκαν μαζί του. Έμοιαζε να είναι αόρατος. Το ίδιο έκαναν και οι προπονητές του. Όταν μετακόμισε στην Τουρκία το 2015 και ο Αλιού Σισέ ανέλαβε την εθνική ομάδα της Σενεγάλης, οι ελπίδες του να κληθεί πολλαπλασιάστηκαν. Πήρε την πρώτη του ευκαιρία σε ένα παιχνίδι κόντρα Ναμίμπια και δεν εξασφάλισε θέση βασικού μέχρι την προετοιμασία για το Africa Cup of Nations το 2017. Έκτοτε, με εξαίρεση τη φετινή σεζόν, βρίσκεται συνεχώς στα πλάνα του ομοσπονδιακού τεχνικού. Η σημαντικότερη στιγμή του ήταν η συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 στη Ρωσία.
