Αγαπητή
Metrosport
Ρώτησαν
τον Ζοσέ Μπότο αν είναι εφικτό να δούμε
κάποια στιγμή 6-7 Ελληνες παίκτες από
τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ στην εντεκάδα
της πρώτης ομάδας. Και απάντησε: «Φυσικά
είναι εφικτό, αλλά χρειάζεται πολλή και
μεθοδική δουλειά. Για να είμαι ειλικρινής,
εξεπλάγην ευχάριστα όταν διαπίστωσα
πόσο ταλέντο υπάρχει στα τμήματα υποδομής
της ομάδας μας. Δεν είχα αυτήν την αίσθηση
πριν έρθω στη Θεσσαλονίκη. Αυτός είναι
λοιπόν ο δρόμος. Η παραγωγή και η ανάδειξη
ταλέντων. Κάποια στιγμή, τα μεγαλύτερα
ταλέντα θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον
ομάδων από τις μεγάλες χώρες και θα
φύγουν. Ο κόσμος πρέπει να εξοικειωθεί
μ' αυτήν την ιδέα».
Αν
μη τι άλλο, ο άνθρωπος είναι ειλικρινής.
Και προσπαθεί να προσγειώσει τον
κόσμο του ΠΑΟΚ στην πραγματικότητα που
επιβάλλει η επιλογή του πρότζεκτ με
τους πιτσιρικάδες. Κύριοι, μας λέει, τα
πιτσιρίκια που θα ξεχωρίσουν θα φύγουν
σε ξένες ομάδες. Χωνέψτε το, αποδεχτείτε
το. Με άλλα λόγια, μπορεί να βγάλει ο
ΠΑΟΚ έναν Κούδα, ας πούμε, αλλά είναι
ουτοπία να ελπίζουμε ότι αυτός ο νέος
Κούδας θα μείνει στον ΠΑΟΚ, θα συνδεθεί
για χρόνια με τον κόσμο και την ομάδα
και θα γίνει σημαία της. Σε κάποια ξένη
ομάδα θα πάει να παίξει, σ' αυτήν ή και
σε άλλες που θα ακολουθήσουν θα κάνει
καριέρα. Ετσι, στον ΠΑΟΚ θα μείνει το
οικονομικό όφελος που θα αποφέρει η
πώλησή του και στους ΠΑΟΚτσήδες η ανούσια
ικανοποίηση ότι αυτός ο παίκτης που
διακρίνεται στο εξωτερικό είναι
γέννημα-θρέμμα της δικής τους ομάδας.
Λέει
όμως και κάτι άλλο ο Μπότο, συνεχίζοντας
την απάντησή του στο ίδιο ερώτημα. Και
είναι αυτό ακριβώς που αποτελεί απαίτηση
του κόσμου του ΠΑΟΚ, από τη στιγμή που
είναι ανώφελο να πιστεύει ότι μεγάλοι
παίκτες που θα προκύψουν από την Ακαδημία
θα μείνουν για πολλά χρόνια στον ΠΑΟΚ: «Το θέμα είναι να έχεις έναν σταθερό
κορμό και με τα χρήματα που εισπράττεις
από μία πώληση να παίρνεις έναν ή και
δύο ισάξιους παίκτες. Με τον τρόπο αυτό
η ομάδα είναι και οικονομικά εύρωστη
και ανταγωνιστική στο γήπεδο.»
Ετσι
ακριβώς. Πολύ σωστά. Αλλά το ζητούμενο
δεν είναι να συμφωνήσουμε στο αυτονόητο.
Το ζητούμενο είναι να το δούμε να γίνεται
πράξη. Να πωλείται ο Τζόλης και να έρχεται
ένας (έστω, όχι δύο που λέει ο Μπότο)
ισάξιος παίκτης. Το ίδιο και όταν πωλείται
ο Γιαννούλης. Το ίδιο και όταν εισπράττεις
10 εκατομμύρια για την αποχώρηση του
Πρίγιοβιτς. Αλήθεια, ποιον σέντερ φορ
ισάξιο του Πρίγιοβιτς πήρε ο ΠΑΟΚ από
τον Ιανουάριο του 2019 μέχρι σήμερα;
Ούτε
ανάλογα χρήματα ξοδεύτηκαν για να
βρεθούν ισάξιοι παίκτες μετά από
πωλήσεις, αλλά ούτε έγιναν σωστές
επιλογές. Ο ΠΑΟΚ μετά το νταμπλ του 2019
αντί να γίνει ακόμη καλύτερος, γινόταν
κάθε χρόνο χειρότερος και γι' αυτό δεν
έφταιγαν οι όποιες πωλήσεις, αλλά οι
περισσότερες που από τις μεταγραφές
που έγιναν. Στο κάτω-κάτω, για να κάνεις
πωλήσεις, δεν χρειάζεται να έχεις
συγκεκριμένο πρότζεκτ.
Ο,τι ώρα θέλεις
πουλάς και όποιον θέλεις πουλάς, αρκεί
να έχεις προσφορά. Το πιο σημαντικό
είναι να αξιοποιήσεις τα χρήματα που
θα πάρεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ναι, να είναι αυτάρκης οικονομικά η
ομάδα, αλλά ταυτόχρονα να είναι ισχυρή
και να έχει επιτυχίες, γιατί οι επιτυχίες
είναι εκείνες που δεν φέρνουν μόνο δόξα,
αλλά και μπόλικο χρήμα. Σ' αυτό πονάει
ο ΠΑΟΚ μετά το νταμπλ του 2019. Στην ποιότητα
του ρόστερ.
Κι αν οι επιλογές του Μπότο
το καλοκαίρι και τώρα, τον Ιανουάριο,
αποδειχτούν εύστοχες, θα το ξέρουμε το
επόμενο καλοκαίρι. Το μόνο σίγουρο είναι
ότι τη νέα αγωνιστική περίοδο πρέπει
να δούμε έναν ΠΑΟΚ πολύ καλύτερο από
τον φετινό. Με νεαρούς, με έμπειρους, με
Ελληνες, με ξένους, έναν ΠΑΟΚ, πάντως,
ικανό να πάρει Πρωτάθλημα και να παίξει,
επιτέλους, σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ.
Και τότε να δείτε πόσο όμορφα κι ωραία
θα κυλούν τα όποια πρότζεκτ...
Στέλιος
Απ. Γρηγοριάδης
