Εχω πολύ μεγάλη περιέργεια να μάθω τι περιλαμβάνει η ολιστική μελέτη που ετοίμασαν οι υπερεθνικές ομοσπονδίες (ΦΙΦΑ-ΟΥΕΦΑ) και παρέδωσαν στον Έλληνα πρωθυπουργό, ως την πρότασή τους για την σωτηρία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μαθαίνω ότι πρόκειται για έναν τόμο 900 σελίδων, όπου καταθέτουν τις απόψεις τους και εισηγήσεις σχετικά με το πώς αντιλαμβάνονται αυτοί το σχέδιο, την στρατηγική για την αντιμετώπιση των παθογενειών του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω μια αίσθηση ότι σύντομα θα συμπεράνουμε πως έγινε πολλή φασαρία για το τίποτε. Ότι αυτή η αναμονή των 9-10 μηνών για την ετοιμασία αυτής της μελέτης δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες αλλά επί του πρακτέου μπορεί και να είναι μια... απογοήτευση. Πληροφορούμαι ότι οι προτάσεις της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ αφορούν κυρίως σε θέματα που έχουν να κάνουν με τη χειραγώγηση των αγώνων, τη διαφθορά, την φαρμακοδιέγερση.
Και αναρωτιέμαι: χρειάζεται να μας πουν οι υπερεθνικές ομοσπονδίες πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα; Δεν έχουμε -ως Ελλάδα- σχετικό καταστατικό πλαίσιο για το ποδόσφαιρό μας; Δεν έχουμε ως χώρα νομικό πλαίσιο; Δεν έχουμε εναρμονιστεί τα τελευταία χρόνια πλήρως με το καταστατικό και τις προβλέψεις που σε αυτό έχουν συμπεριλάβει οι υπερεθνικές ομοσπονδίες;
Τι παραπάνω μπορεί να μας προτείνουν, να μας ζητήσουν, να απαιτήσουν να κάνουμε;
Κι ύστερα, τι νόημα έχει να βελτιώσουν το υπάρχον καταστατικό και νομικό πλαίσιο, αν δεν υπάρχει η βούληση για την εφαρμογή του;
Χρειάζεται, δηλαδή, να είναι αυστηρότερο το πλαίσιο, ή να εφαρμόζεται αυτό που υπάρχει ώστε να λύσουμε το πρόβλημα με τις εμπρηστικές δηλώσεις των μεγαλοπαραγόντων του ποδοσφαίρου και την τοξικότητα που δημιουργούν, για παράδειγμα; Μπορεί να μας βοηθήσει η ολιστική μελέτη αν η -όποια- ΕΠΟ αποφασίζει, χωρίς κανείς να μπορεί να καταλάβει το γιατί, εν μία νυχτί να καταργήσει, ας πούμε, από τον κανονισμό της όσα προβλέπονται σχετικά με την πολυιδιοκτησία και να εκχωρήσει την αρμοδιότητα στην ΕΕΑ;
Αρα, καλές οι προτάσεις, καλές οι προτροπές, καλές οι συστάσεις για συγκεκριμένα θέματα και συγκεκριμένες προσεγγίσεις, αλλά, όλα αυτά έχουν νόημα και αποτέλεσμα αν εφαρμόζονται κιόλας. Οπότε, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, το θέμα δεν είναι να στέλνουν εκατοντάδες σελίδες με προτάσεις η ΟΥΕΦΑ και η ΦΙΦΑ αλλά να μπορούν να επιβάλλουν στην ΕΠΟ τη... βούληση για την εφαρμογή. Μπορούν;
