“Οχι στην απαξίωση και στον μηδενισμό, φτάνει η μιζέρια”, δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο αθλητικός διευθυντής του Αρη, Αγγελος Χαριστέας, μετά την ήττα που γνώρισε η ομάδα του στο ΟΑΚΑ.
Μια δήλωση... εύηχη, η οποία, όμως, έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσο στέκεται και από πλευράς ουσίας.
Ρωτώ, λοιπόν:
Είναι απαξίωση και μηδενισμός, μίζερη προσέγγιση, να λέει κάποιος ότι δεν μπορεί κανείς να δηλώνει, και αν το κάνει κατεβάζει πάρα πολύ τις προσδοκίες, πως είναι μια πετυχημένη σεζόν αυτή που πλησιάζει προς το τέλος της για τον Αρη, όταν πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος των πλέι οφ βρίσκεται 43 βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό, 21 βαθμούς πίσω από ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, 12 βαθμούς πίσω από τον ΠΑΟ;
Είναι απαξίωση και μηδενισμός, μίζερη προσέγγιση, να ισχυρίζεται κάποιος ότι είναι αποτυχία και άλλη μια μέτρια σεζόν για τον Αρη, από την στιγμή που εξακολουθεί να είναι χωρίς τίτλο για πενήντα συνεχή χρόνια;
Είναι απαξίωση και μηδενισμός, μίζερη προσέγγιση, να ασκείται κριτική για το γεγονός ότι ο Αρης διαλύθηκε μετά τον αποκλεισμό του από τον τελικό του κυπέλλου, αδυνατεί να κρατήσει ένα μίνιμουμ αριθμό ποδοσφαιριστών ώστε να συμπληρώνει 18αδα, τουλάχιστον, και να τελειώσει αξιοπρεπώς τα πλέι οφ;
Είναι απαξίωση και μηδενισμός, μίζερη προσέγγιση, να αποδίδονται ευθύνες για τον παταγωδώς αποτυχημένο σχεδιασμό του Αρη το περασμένο καλοκαίρι, ο οποίος υπονόμευσε την προσπάθεια των “κιτρίνων” καθόλη την διάρκεια της σεζόν;
Είναι απαξίωση και μηδενισμός, μίζερη προσέγγιση, να επισημαίνεται πως η ΠΑΕ δεν αντιμετώπισε, από τον Οκτώβρη του 2019, με την σοβαρότητα που θα έπρεπε το θέμα του ban, με συνέπεια να υπάρχουν ακόμη μεγαλύτεροι κίνδυνοι ενόψει της επόμενης σεζόν;
Ασφαλώς και δεν ευθύνονται για όλα όσα προαναφέρθηκαν ο προπονητής και οι παίκτες του Αρη. Αυτοί, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, την έκαναν την δουλειά τους και δεν νομίζω ότι θα μπορούσε κάποιος να περιμένει κάτι περισσότερο απ' αυτούς.
Ηταν ένα ρόστερ κι ένας προπονητής που μπορούσαν να φτάσουν τον Αρη εκεί που έφτασε. Με αυτές τις χαώδεις βαθμολογικές διαφορές που τον χωρίζουν απ' όσους βρίσκονται πάνω απ' αυτόν και τις πολύ μικρές απ' όσους τον ακολουθούν.
Μπορεί, όμως, κάποιος στον Αρη να καμαρώνει γι' αυτό το αποτέλεσμα;
