Δηλώσεις αναφορικά με την πορεία του στον Ολυμπιακό , το δέσιμο που έχει με τον σύλλογο αλλά και το πως διαχειρίζεται τα συναισθήματα του έκανε ο προπονητής των ''ερυθρόλευκων'' , Γιώργος Μπαρτζώκας, στην εκπομπή «Na klupi» του «Arena Sport».
Για την σχέση του με τον Ολυμπιακο και το αν ξεπερνάει το μπάσκετ: «Πράγματι. Καταρχάς, ήταν η πρώτη φορά που ανέλαβα τον Ολυμπιακό ως πρώτος προπονητής. Είχα βρεθεί ξανά στον σύλλογο, αλλά εκείνη η περίοδος ήταν ξεχωριστή. Ερχόμουν από τον Πανιώνιο, το Μαρούσι και τη Λάρισα, όμως ο Ολυμπιακός είναι κάτι το ιδιαίτερο για μένα, γιατί είμαι φίλαθλος της ομάδας από παιδί. Το να γίνω προπονητής του Ολυμπιακού ήταν ένα όνειρο ζωής. Ζήσαμε μεγάλες στιγμές, αλλά και δύσκολες. Κατακτήσαμε την EuroLeague, χάσαμε το πρωτάθλημα, και μετά από δυόμισι χρόνια αποχώρησα. Η δεύτερη θητεία μου, τον Ιανουάριο του 2020, ήταν διαφορετική. Ήταν μεγαλύτερης διάρκειας, αλλά τα συναισθήματα της πρώτης φοράς παραμένουν αξέχαστα. Αυτά δεν ξεχνιούνται ποτέ.»
Για το γεγονός ότι είχε βρεθεί ως φίλαθλος στα Final Four του 2009 και 2010 και το κατέκτησε τρία χρόνια αργότερα: «Έτσι είναι η ζωή, μερικές φορές φέρνει απίστευτα πράγματα. Ήμουν τότε στο Μαρούσι και βρέθηκα στο Παρίσι και στο Βερολίνο ως φίλαθλος. Δύο χρόνια μετά, ήμουν προπονητής του Ολυμπιακού στο Λονδίνο και κατακτήσαμε τον τίτλο. Είναι στιγμές που δείχνουν πόσο απρόβλεπτη μπορεί να είναι η ζωή.
Για το πόσο δύσκολο είναι να ελέγχει τα συναισθήματά του: «Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια πιστεύω ότι τα καταφέρνω καλύτερα. Παλαιότερα ήμουν πιο εκρηκτικός, πιο συναισθηματικός μέσα στους αγώνες. Τώρα προσπαθώ να είμαι πιο ήρεμος, πιο ώριμος. Λιγότερες τεχνικές ποινές, λιγότερα παράπονα. Δεν είναι εύκολο, ειδικά με τέτοιους φιλάθλους, αλλά προσπαθώ να το διαχειριστώ.»
Για τη σχέση των φιλάθλων του Ολυμπιακού και του Ερυθρού Αστέρα: «Υπάρχει μια ιδιαίτερη σύνδεση. Ίσως τα ίδια χρώματα, το κόκκινο και το άσπρο, να παίζουν ρόλο. Τη θυμάμαι από παλιά, από το ποδόσφαιρο ακόμη. Τα τελευταία 10-15 χρόνια αυτή η σχέση έχει γίνει πολύ δυνατή. Οι φίλαθλοι των δύο ομάδων στηρίζουν ο ένας τον άλλον. Είναι μια αδελφική σχέση, που μένει στις εξέδρες, γιατί στο παρκέ η μάχη είναι πάντα μάχη».
Για τους τραυματισμούς στην Euroleague: «Συμφωνώ απόλυτα ότι το πρόγραμμα είναι εξαντλητικό. Φτάνουμε να παίζουμε σχεδόν 90 παιχνίδια τη σεζόν. Η ένταση, η ταχύτητα και η σωματική επαφή έχουν αυξηθεί υπερβολικά. Αυτό μικραίνει την καριέρα των παικτών. Το καταλαβαίνω από πλευράς διοργάνωσης, τηλεοπτικών δικαιωμάτων και εσόδων, αλλά η ποιότητα του μπάσκετ πέφτει, γιατί δεν υπάρχει χρόνος προετοιμασίας. Παίζεις Παρασκευή, Κυριακή, Τετάρτη, με μία προπόνηση ενδιάμεσα. Μοιάζει περισσότερο με τζόγο παρά με κανονική προετοιμασία».
Για την ψυχική υγεία των παικτών: «Είναι τεράστιο ζήτημα. Όταν σταμάτησα το μπάσκετ ως παίκτης, πέρασα μια δύσκολη περίοδο. Η προπονητική μού έδωσε ξανά ελπίδα. Φανταστείτε έναν παίκτη που σήμερα είναι MVP και αύριο, λόγω τραυματισμού, μένει εκτός. Χρειάζεται τεράστια ψυχική δύναμη και στήριξη από το περιβάλλον, την οικογένεια, ειδικούς. Το μπάσκετ είναι παιχνίδι. Όταν δεν μπορείς να παίξεις, χάνεις αυτή τη χαρά.»
Για την προπόνηση και τη φιλοσοφία των νεών προπονητών: «Η αυθεντία του προπονητή στο παρελθόν ήταν τελείως διαφορετική. Σήμερα, με την πίεση των αποτελεσμάτων, δεν υπάρχει υπομονή. Οι προπονητές αλλάζουν συνεχώς. Πρέπει να προσαρμοστούμε. Λιγότερα βίντεο, μικρότερες προπονήσεις, διαφορετική προσέγγιση στους παίκτες. Το μπάσκετ έχει αλλάξει πλήρως τα τελευταία 20-25 χρόνια.»
Για τον Βασίλη Σπανούλη και την εξέλιξή του ως προπονητής: «Είναι υπέροχο. Ο Βασίλης έχει το δικό του στυλ και τη δική του φιλοσοφία. Χαίρομαι που συνεχίζει στο μπάσκετ. Το ίδιο σέβομαι όλους τους προπονητές. Είμαστε όλοι ανταγωνιστικοί, αλλά πάνω απ’ όλα άνθρωποι».
Για το αν έχει επιπλέον κίνητρο που θα διεξαχθεί το Final Four στην Αθήνα: «Εξαρτάται από ποια οπτική γωνία το βλέπεις. Το Final Four θα διεξαχθεί στο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Η Αθήνα ειναι η Αθήνα αλλά για εμάς αυτό το γήπεδο είναι πιο επιθετικό. Οι φίλαθλοί μας θέλουν πολύ να κερδίσουν το τρόπαιο σε αυτό το γήπεδο, αλλά εγώ δεν σκέφτομαι έτσι. Προτιμώ να πηγαίνω παιχνίδι με παιχνίδι, προπόνηση με προπόνηση. Δεν μπορείς να ελέγξεις τα πάντα. Τραυματισμοί, κρίσεις μέσα στη σεζόν, όλα παίζουν ρόλο. Κανείς δεν μπορεί να πει από την αρχή ότι θα κατακτήσει τον τίτλο.»
Για την ελληνική αντιπαλότητα και το πώς θα την περιέγραφε: «Είναι παρόμοια με την αντιπαλότητα Παρτιζάν – Ερυθρός Αστέρας. Έντονα συναισθήματα, τεράστια πίεση, μέτρα ασφαλείας. Όποιος δεν έχει ζήσει τέτοια παιχνίδια, δύσκολα τα καταλαβαίνει. Πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι είναι απλώς αθλητισμός.»
