Αγαπητή Metrosport,
Η Μπουντεσλίγκα έσπευσε πρώτη-πρώτη να επαναρχίσει απ’ όλα τα ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα που είχαν διακοπεί, καθότι οι Γερμανοί επιμένουν με κάθε ευκαιρία να δείχνουν ότι είναι πρώτοι, καλύτεροι, ανώτεροι σε όλα. Τις συνέπειες από τον κορωνοϊό, εάν υπάρξουν, θα τις ξέρουμε σε λίγες μέρες. Εκείνο που αυτή τη στιγμή είναι γνωστό ότι στα ματς της αγωνιστικής που έγινε υπήρξαν 11 μυϊκοί τραυματισμοί. Κι αυτό έχει τη δική του πολύ μεγάλη σημασία.
Η ποιότητα των αγώνων δεν ήταν τόσο κακή όσο αναμενόταν, μολονότι ήταν άχαρη η όλη ατμόσφαιρα μέσα στα άδεια γήπεδα. Ούτε καν να ψιθυρίσουν τολμούσαν οι παίκτες γιατί τα μικρόφωνα της τηλεοπτικής μετάδοσης ήταν εύκολο να «πιάσουν» ακόμη και τους ψιθύρους με τόση ησυχία. Αλλά το να βγαίνει νοκ άουτ με τους πρώτους κιόλας αγώνες μετά την επανέναρξη μια ενδεκάδα ποδοσφαιριστών δείχνει πόσο μεγάλος ο κίνδυνος μετά από τόσες πολλές μέρες αγωνιστικής απραξίας.
Στην Ελλάδα η απουσία από την αγωνιστική δράση είναι ακόμη μεγαλύτερη. Από τους τελευταίους έκλεισαν τα γήπεδα οι Γερμανοί, πρώτοι τα άνοιξαν. Στην Ελλάδα τα κλείσαμε από τους πρώτους και θα τα ανοίξουμε από τους τελευταίους. Και μόνο με αυτό το δεδομένο, είναι βέβαιο ότι θα τραυματιστούν περισσότεροι ποδοσφαιριστές στο δικό μας Πρωτάθλημα, όταν αρχίσουν τα πλέι οφ και τα πλέι άουτ.
Από την άλλη πλευρά οι μέθοδοι και οι εντάσεις εκγύμνασης των ποδοσφαιριστών στη Γερμανία απέχει πολύ σε σχέση με την Ελλάδα. Αν, λοιπόν, τραυματίστηκαν με το «καλημέρα» 11 παίκτες γερμανικών ομάδων, ούτε που θέλω να σκέφτομαι πόσοι θα είναι οι τραυματίες των ελληνικών ομάδων. Αλλά, προφανώς, είναι κι αυτό μια… ασήμαντη λεπτομέρεια για όσους θέλουν σώνει και καλά να ολοκληρωθεί… κανονικά (άκου κανονικά) το φετινό Πρωτάθλημα. Όχι πέντε, δεκαπέντε αλλαγές να επιτραπούν, οι ποδοσφαιριστές δεν πρόκειται να αποφύγουν τους μυϊκούς τραυματισμούς.
Άλλο είναι να γυμνάζονται με την ομάδα, με τους γυμναστές τους και με τα μηχανήματα στα γυμναστήρια των ομάδων τους και άλλο είναι να γυμνάζονται επί δύο μήνες στα σπίτια τους και τις πισίνες τους. Μπορεί, ως ένα βαθμό, να το διασκέδασαν κιόλας, μπορεί να ευχαριστήθηκαν δύο μήνες που δεν είχαν συνεχώς πάνω από τα κεφάλια τους προπονητές, γυμναστές, φυσιοθεραπευτές και όλους τους υπόλοιπους να τους πιέζουν και να τους ελέγχουν ανά πάσα στιγμή, είτε το θέλουν όμως είτε όχι θα διαπιστώσουν ότι έμειναν αρκετά πίσω από φυσική κατάσταση και, προφανώς, από αντίσταση στους τραυματισμούς και τις συνέπειές τους. Το κενό που δημιουργήθηκε δεν μπορεί να καλυφθεί με τις ομαδικές προπονήσεις που, εδώ και μία εβδομάδα άρχισαν, με ένα σωρό μάλιστα προφυλάξεις.
Χθες η Σούπερ Λίγκα αποφάσισε ομόφωνα να ζητήσει από την κυβέρνηση να αρχίσουν οι αγώνες το Σαββατοκύριακο 6-7 Ιουνίου. Ομόφωνα, ξαναλέω. Μια χαρά χαρούμενοι όλοι. Μόνο ο Χρήστος Δάρρας, ο εκπρόσωπος του Πανιωνίου είπε κάποια στιγμή ότι ίσως δεν πρέπει να βιαστούν γιατί ο κίνδυνος τραυματισμών είναι μεγάλος, αλλά… βαθιά ακούστηκε. Ολοι βιάστηκαν να καταλήξουν σε ομόφωνη απόφαση – εισήγηση προς την κυβέρνηση, γιατί προφανώς βιάζονται να απολαύσουν, όπως όλοι μας, το καταπληκτικό θέματα του κανονικού ποδοσφαίρου που θα μας προσφέρουν οι ομάδες μας συμμετέχοντας, αφελώς ή σκοπίμως, σε μια παρωδία που μοναδικό στόχο έχει να μη μείνει χωρίς τίτλο ο Ολυμπιακός και να παίξει τα ρέστα της η ΑΕΚ, μην τυχόν και καταφέρει να βγει δεύτερη σε βάρος του κατακρεουργημένου από τους Αρκούδηδες και τις Μαρούπες ΠΑΟΚ.
ΥΓ. Ειλικρινά εύχομαι να μην το μετανιώσουν πικρά οι περισσότερες ομάδες που θα μετέχουν σ’ αυτόν τον επικίνδυνο τραγέλαφο. Διότι, μετά την ομοφωνία τους, δεν έχουν καν το δικαίωμα να δηλώσουν μεταμέλεια.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία,
Στέλιος Α. Γρηγοριάδης
