Όποιος έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μάθει ποιοι είναι οι υπεύθυνοι πού ακόμη ο Αρης δεν έχει ξεμπερδέψει με την ιστορία της εκκαθάρισης, δεν έχει παρά να αναζητήσει τα ονόματα των παραγόντων που συμμετείχαν στα διοικητικά συμβούλια του Α.Σ. και τα πρόσωπα που είχαν την ιδιότητα του εφόρου του ποδοσφαιρικού τμήματος από τις αρχές του Σεπτεμβρίου του 2015 μέχρι και σήμερα. Σαφώς και οι ευθύνες δεν είναι επιμερισμένες ισομερώς, αλλά όλοι έχουν καταθέσει την ερασιτεχνική τους νοοτροπία ή την αμέλεια τους ώστε ο Αρης να βρίσκεται ετούτη τη στιγμή εγκλωβισμένος μέσα σ’ ένα κλίμα αβεβαιότητας.
Στη χειρότερη περίπτωση, 12 μήνες νωρίτερα όταν ο επενδυτής mr. Kalas «έτρεχε» την ομάδα, ο Αρης θα έπρεπε να έχει μπει στη διαδικασία, τουλάχιστον της εκποίησης του Ν. Ρυσίου. Κύρια προϋπόθεση προκειμένου να αρχίσει η διαδικασία της εκκαθάρισης. Κάτι τέτοιο δεν έγινε κι έτσι ο κ. Καρυπίδης υποχρεώθηκε να ξεκινήσει την ιστορία από την αρχή. Εκ του αποτελέσματος βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο έφορος παρότι έκανε πολλά για το αγωνιστικό δεν ήταν πλήρως ενημερωμένος για την ιστορία της εκκαθάρισης. Ισως η βιασύνη του να πάρει στα χέρια του το ποδοσφαιρικό τμήμα να του στέρησε το δικαίωμα της διερεύνησης όλων των δεδομένων.
Σε κάθε περίπτωση πάντως υπάρχουν ακόμη τα χρονικά περιθώρια για να ολοκληρωθεί η εκκαθάριση. Επειδή όμως δεν εξαρτώνται όλα από τη βούληση των ανθρώπων του Αρη, θα είχε αξία να επιχειρήσουν να πείσουν την Ε.Ε.Α και τον υπουργό Αθλητισμού κ. Κοντονή η νομολογία και ο νέος νόμος, στην περίπτωση που ψηφισθεί, να έχουν ισχύ από το καλοκαίρι του 2017. Αυτό άλλωστε είναι και το περισσότερο δίκαιο, καθώς δεν είναι λογικό η Ε.Ε.Α να δείχνει τώρα αντανακλαστικά για την προστασία τού δημόσιου συμφέροντος τη στιγμή που πριν από ένα χρόνο έκανε ασκήσεις επιείκειας σ’ άλλες ομάδες.
Πάντως επειδή στην Ελλάδα οι φορείς του ποδοσφαίρου παίρνουν επιλεκτικές αποφάσεις, ο Αρης θα πρέπει να προετοιμάζεται και για… «πόλεμο» με τα κέντρα των αποφάσεων. Κι αυτό προκειμένου να μην αποτελέσει και πάλι τον ρόλο του «σφραγισθέντος προβάτου», από ένα σύστημα το οποίο έχει πριμοδοτήσει στο παρελθόν με διάφορους τρόπους την ανισονομία.
Σ’ αυτή τη μάχη δεν εξυπηρετεί η επαναστατική ρητορεία, η οποία συνήθως είναι για λαϊκή κατανάλωση. Αντιθέτως απαιτείται μεθοδικότητα και γνώση των παρασκηνιακών κινήσεων του συστήματος. Διαφορετικά ο Αρης κινδυνεύει να ζήσει ακόμη ένα δράμα.
