Το χθεσινό ματς στο Χαριλάου “φώναζε” ότι ήταν αχρείαστο, ίσως και πολύ... ενοχλητικό, για τον ΠΑΟΚ. Τελικά, αποδείχτηκε σωστή αυτή εκτίμηση, αν κρίνει κανείς από την απόδοση της ομάδας, αλλά και από το πώς συμπεριφέρθηκαν αγωνιστικά όσοι έπαιξαν.
“Δεν είχαμε καθαρό μυαλό μετά τον αγώνα με τον Παναθηναικό και κυρίως τους δύο με τη Μαρσέιγ”, είπε ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Πιθανόν να είναι έτσι. Ισως το μυαλό όλων να “πετούσε” και στον ημιτελικό του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Πιθανόν.
Πάντως, καλά που έβγαλαν μπόλικα νεύρα στο πρώτο ημίχρονο ο πάγκος του ΠΑΟΚ και κάποιοι παίκτες του κι έτσι δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι η ομάδα πήγε σ' αυτό το παιχνίδι απλά για να κάνει μια αγγαρεία. Οχι. Φάνηκε ότι το ήθελαν, προσπάθησαν, αλλά δεν μπορούσαν.
Τόσο γιατί η 11άδα ήταν σε όλο το ματς μπερδεμένη λόγω ροτέισον, όσο και γιατί εμφανίστηκαν για πολλοστή φορά δύο από τις αδυναμίες αυτής της ομάδας. Η προβληματική συμπεριφορά των αμυντικών στις σέντρες και η αδυναμία οργάνωσης καλών επιθέσεων που θα φέρουν το γκολ.
Στη φάση του νικητήριου γκολ του Αρη, τον Ντουκουρέ δεν τον μαρκάρει κανείς, αλλά και κανείς δεν σηκώνεται από το έδαφος για να αποκρούσει. Μόνο ο Κούρτιτς, αλλά εκείνος έκανε το άλμα επί τόπου, εκεί που πατούσε και όχι εκεί που πήγαινε η μπάλα, με συνέπεια να πιάσει ανενόχλητος την κεφαλιά ο παίκτης του Αρη.
Εννοείται ότι ο Αρης, χωρίς να κάνει κάποια σπουδαία εμφάνιση, θα μπορούσε να διευρύνει το σκορ της νίκης του αν ο Πασχαλάκης δεν έκανε τέσσερις σωτήριες αποκρούσεις, ακόμη και σε τετ α τετ, αλλά κι αν ο Ματίγια δεν “έβρισκε” το οριζόντιο δοκάρι σε ένα από τα δύο ωραία φάουλ που εκτέλεσε.
Στον αντίποδα, ο Κουέστα απασχολήθηκε μόνο με ένα σουτ του Ακπομ στην κλειστή γωνία του και είδε άλλα δύο μακρινά (Ζίβκοβιτς, Ολιβέιρα) να φεύγουν άουτ. Ουσιαστικά, ο ΠΑΟΚ έχασε μόνο μία καλή ευκαιρία με το κοντινό σουτ του Μιχάι, που έκοψε λίγο πριν από τη γραμμή ο Καμαρά.
Υπ' αυτές τις συνθήκες, λοιπόν θα ήταν πολύ δύκολο να αποφύγει την ήττα, ιδιαίτερα μάλιστα μετά το 70' όταν έμεινε με 10 παίκτες λόγω της αποβολής του Μιχάι. Ακόμη και τότε πίεσε, είναι η αλήθεια, για την ισοφάριση, αλλά φαινόταν ότι άλλα τέσσερα ημίχρονα να έπαιζε δεν θα έβρισκε τον τρόπο να σκοράρει.
Μετά τη χθεσινή ήττα, είναι αστείο να μιλάμε για θαύμα στα πλέι οφ. Ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να υπερασπιτεί τη δεύτερη θέση και, φυσικά, ο βασικός στόχος είναι πλέον η κατάκτηση του Κυπέλλου. Μπορεί να γίνει πάλι ο μεγάλος ΠΑΟΚ του αήττητου σερί και να διακόψει το σερί των... τεσσάρων ηττών που τώρα έχει; Θα το δούμε στο γήπεδο.
