Αν στον δεύτερο ημιτελικό αγώνα με την ΑΕΚ οι ποδοσφαιριστές του Άρη επιδείκνυαν τη χθεσινή ποδοσφαιρική ευφυΐα, όλα θα είχαν κυλήσει διαφορετικά για την ομάδα στα Playoffs, παράλληλα θα ετοιμάζονταν για τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Προφανώς ο ΠΑΟΚ ένιωσε πολύ πιο άνετα από τη στιγμή που στο Φάληρο όλα τελείωσαν πολύ νωρίς κι έπαιξε με αίσθημα σιγουριάς για τη 2η θέση, γεγονός το οποίο (ενδεχομένως) να έπαιξε ρόλο και στο κίνητρο του.
Στην πραγματικότητα όμως, το παιχνίδι παίχθηκε υπό τους κανόνες του Αρη. Αργός ρυθμός, αρκετές καθυστερήσεις όταν διαπιστωνόταν ότι ο αντίπαλος ανέβαζε ρυθμό και μια… ζεστή σουπίτσα σερβιρίστηκε στο τραπέζι για τους τηλεθεατές, διότι μόνο αυτό το φαγητό μπορούσαν να ετοιμάσουν (μόλις) 11 ποδοσφαιριστές.
Παράλληλα, βγήκε με τον πλέον ανώδυνο τρόπο μια υποχρέωση η οποία (είναι αλήθεια ότι) φόβιζε κόσμο και κοσμάκη ο οποίος προφανώς δεν γνωρίζει τη νοοτροπία των παικτών οι οποίοι απέμειναν να υπερασπιστούν το σήμα, τον σύλλογο και τον κόσμο. Κι επειδή η ιστορία γράφει και δεν ξεγράφει, ο Αρης είναι αήττητος στην Τούμπα στους τελευταίους τέσσερις αγώνες.
Εδώ και καιρό όμως, στον συγκεκριμένο πλανήτη, μεγαλύτερη σημασία έχει το αύριο, η άρση της ποινής απαγόρευσης και οι διαδικασίες δημιουργίας μιας νέας ομάδας. Εντός του επόμενου 48ώρου θα φανεί το μέλλον των Χαβιέρ Ματίγια, Χουλιάν Κουέστα οι οποίοι πρέπει να μείνουν, αρκεί φυσικά αυτό να μην αμφισβητήσει την οικονομική πολιτική που έχει αποφασιστεί.
Ο Μπρούνο Γκάμα των 350.000 ευρώ είναι πολύ ακριβός για τα δεδομένα του Αρη, αλλά μια τελευταία κουβέντα θα δείξει το μέλλον του Πορτογάλου. Θέση στο ρόστερ κέρδισε και ο Ούγκο Σόουζα διότι μπορεί να υστερεί σε ποιότητα, υπερτερεί σε πάθος και κυρίως, ουδέποτε «πρόδωσε» την ομάδα, ανεξαρτήτως του αγωνιστικού ρόλου του. Γενικώς, ο Αρης θα πρέπει να διαφυλάξει τον βασικό κορμό του, να τον εμπλουτίσει, να ανεβάσει την ποιότητά του και να δημιουργήσει ομάδα η οποία θα έχει τον χαρακτήρα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της επόμενης (δυσκολότερης) χρονιάς.
