Στο
προχθεσινό μας σχόλιο αναφερόμενοι
στην πορεία της προσπάθειας για την
ενίσχυση του ρόστερ των κυπελλούχων,
χαρακτηρίσαμε την πρώτη συμφωνία
(απόκτηση Τέιλορ) σαν μια μεταγραφή –
μπούσουλα και αντίστοιχη επιβεβαίωση
των προθέσεων.
Χωρίς βέβαια να αποκλείσουμε
το ενδεχόμενο να υπάρξουν διαφοροποιήσεις
σε αυτήν την πρώτη εκτίμηση μας, σε ότι
αφορά τουλάχιστον το συντηρητικό πνεύμα
και τρόπο με το οποίο δείχνει να έχει
συναποφασιστεί (από κόουτς και
μεγαλομέτοχο) στη διάρκεια της αγωνιστικής
περιόδου. Είναι αλήθεια πως πριν από τη
συνέντευξη του Λουτσέσκου κυρίαρχη και
σχεδόν αδιαπραγμάτευτη άποψη όχι μόνο
των «ειδικών» αλλά και του συνόλου των
φίλων του ΠΑΟΚ, ήταν πως το «ακρωτηριασμένο»
στην κυριολεξία ρόστερ της ομάδας του,
κραύγαζε απεγνωσμένα και ζητούσε μια
γενναία και ποιοτική ενίσχυση.
Ο Ρουμάνος
τεχνικός όμως στη συγκεκριμένη (και
πρώτη) συνέντευξη του και απαντώντας
στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων,
«φρόντισε» να θέσει τέλος στα περί
γενναίας ενίσχυσης, περιορίζοντας τον
αριθμό σε δύο έως τρεις και υπονοώντας
εμμέσως ότι υπάρχει το ενδεχόμενο
κάποιος από αυτούς να είναι από το πάνω
ράφι. Ο χρόνος που κύλησε μετά τη
συνέντευξη και οι ανεπίσημες διαρροές
που έγιναν για τις μέχρι στιγμής κινήσεις,
κατά κάποιο τρόπο επιβεβαιώνουν την
άποψη που σχηματίσαμε από την επιλογή
του πρώτου στόχου. Σε αργούς ρυθμούς
και με προσεγγίσεις δευτεροκλασάτων
παικτών ασχολείται το ΠΑΟΚτσήδικο
ρεπορτάζ. Μια περίπτωση εξ αυτών είναι
το ενδιαφέρον (;) για τον παίκτη που
κινείται στη σκιά και είναι αναπληρωματικός
του Μπακασέτα στην Τουρκία.
Βέβαια το
ενδιαφέρον για τον Ουρουγουανό Ολίβα
πληροί όλες τις προϋποθέσεις μιας πολύ
σημαντικής προσθήκης στη μεσαία γραμμή.
Αυτή τη στιγμή η ενίσχυση ως εκ τούτου
σε ότι έχει σχέση με τα μεταγραφικά του
ΠΑΟΚ επικεντρώνεται σαφέστατα στον
αργό ρυθμό και στο γεγονός ότι δεν
«ακούστηκε» ή δεν προέκυψε ένα μεγάλο
όνομα, κάτι που το έχει ανάγκη ο ΠΑΟΚ
και το υποσχέθηκε σαφέστατα ο μεγαλομέτοχος.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο
μας, το μεγάλο στοίχημα που υπάρχει αυτή
τη στιγμή και αφορά την διεκδίκηση για
την κατάκτηση της κορυφής, απαιτεί
κινήσεις μεγάλου βεληνεκούς που αγγίζουν
και τα όρια της υπέρβασης.
Χρόνος υπάρχει
παρά το γεγονός ότι θα ήταν ιδανικό ο
κόουτς να έχει στην διάθεση του με την
έναρξη της προετοιμασίας, όλους όσους
νέους και παλιούς θεωρεί απαραίτητους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εμπιστοσύνη
στο πρόσωπο του μεγαλομετόχου παραμένει
ακέραια και ακλώνητη. Ο Ιβάν δεν πρόκειται
να αφήσει την ομάδα με τα κενά και τις
αδυναμίες που έχει. Το ότι ξεκίνησε
κάπως αργά και όχι από το...πάνω ράφι η
προσπάθεια της ενίσχυσης, δεν σημαίνει
ότι οι ρυθμοί δεν θα επιταχυνθούν και
ότι η ποιότητα με την προσέγγιση
πρωτοκλασάτων νεοαποκτηθέντων έχει
αποκλειστεί.
ΥΓ:
Οι πιστοί φίλοι και αναγνώστες της
στήλης θα θυμούνται βέβαια ότι πριν από
λίγες ημέρες σε σχόλιο μας είχαμε
αναφερθεί πως ο τελικός του κυπέλλου
ενταφίασε στην κυριολεξία σχεδόν έτοιμες
μεταγραφές του θρύλου. Συγκεκριμένα
τονίσαμε ότι δεν πρόκειται οι Πορτογάλοι
να αναλάβουν το κόστος να φέρουν στην
Πόρτο τον Σεμέδο, μετά την ολοκληρωτική
αποδόμηση του από το δίδυμο Σφιντέρσκι
– Κρμέντσικ. Άλωστε είναι γνωστό ότι ο
πολύπειρος Φερνάντο Σάντος δεν έκανε
τον κόπο να τον καλέσει – ούτε σαν
εφεδρική λύση – στην εθνική Πορτογαλίας.
