Ο Οζντόεφ εγκατέλειψε τη Ρωσία και πήγε στην Τουρκία για να φορέσει τη φανέλα της Φατίχ Καραγκιουμρούκ, επειδή, όπως αναφέρει ο ίδιος τώρα, προπονητής είχε αναλάβει ο ποδοσφαιρικός πατέρας του, ο Αντρέα Πίρλο.
Αυτός που τον καθοδήγησε για να γίνει ένας ολοκληρωμένος χαφ. Και πριν υπογράψει το συμβόλαιό του, είχε εξηγηθεί στους υπεύθυνους της τουρικής ομάδας: “Αν φύγει ο Πίρλο, φεύγω κι εγώ”. Το είπε και το έκανε. Ο Πίρλο έφυγε, έφυγε αμέσως κι αυτός. Τα “βρήκε” με τη Φατίχ, “έσπασε” το συμβόλαιό του και συμφώνησε με τον ΠΑΟΚ, κάνοντας, μάλιστα, ο ίδιος όλες τις διαπραγματεύσεις, χωρίς τη μεσολάβηση κάποιου ατζέντη.
Το πρώτο που κρατάω είναι ότι ο Οζντόεφ πήγε στην ομάδα που ανέλαβε ο Πίρλο, αλλά ο Πίρλο δεν πήρε τον Οζντόεφ στην ομάδα στην οποία πήγε μετά, τη Σαμπντόρια. Το δεύτερο είναι ότι ο Ρώσος έχει ανάγκη από έναν προπονητή “πατερούλη”. Το εξέφρασε εύγλωττα: “Είναι σπουδαίος άνθρωπος ο Πίρλο, ο πιο απλός άνθρωπος και έχει επαφή με όλους τους παίκτες του”. Το τρίτο είναι ότι με την επιλογή του ΠΑΟΚ έκανε διάνα. Βρέθηκε κοντά σε έναν άλλο προπονητή “πατερούλη”. Οσο γι’ αυτό, ο Ραζβάν Λουτσέσκου δίνει ρεσιτάλ. Ολοι λένε ότι είναι εξπέρ στην επικοινωνία με τους παίκτες και ότι μπορεί κάθε βράδυ να καλεί σε τραπέζι έναν-έναν για να μιλήσει μαζί του. Και μια και δυο και πολλές φορές σε όλη τη διάρκεια μιας σεζόν.
Το τέταρτο κρατούμενο αποτελεί… ζητούμενο. Να δούμε, δηλαδή, τον ολοκληρωμένο box to box χαφ που “δημιούργησε” ο Πίρλο, τον παίκτη με την πληθωρική παρουσία στο τερέν, εκείνον που προσφέρει πολλά στην ομάδα του και αμυντικά και επιθετικά. Γιατί η αλήθεια είναι ότι στη σεζόν που έληξε χαρήκαμε κάποιες καλές στιγμές του Οζντόεφ, αλλά δεν είδαμε τον παίκτη με τα χαρακτηριστικά που η φήμη του “έλεγε” ότι διαθέτει.
Προφανώς, όλοι οι ποδοσφαιριστές δεν χρειάζονται τον ίδιο χρόνο προσαρμογής όταν αλλάζουν περιβάλλον, ενώ, σε πολλές περιπτώσεις, μεσολαβούν απρόβλεπτοι παράγοντες που τους εμποδίζουν να δείξουν την αξία τους. Παράγοντες σαν και αυτό το “προσωπικό πρόβλημα” το οποίο ο ίδιος ο Ρώσος ανέφερε (χωρίς περισσότερες εξηγήσεις) προς τη λήξη της σεζόν, προσθέτοντας ότι χρειάστηκε χρόνος και υποστήριξη από τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ για να το ξεπεράσει.
Ετσι ή αλλιώς, με δεδομένο ότι μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που έπαιξε σε τέσσερις αξιόλογες ρωσικές ομάδες και φόρεσε 35 φορές τη φανέλα της Εθνικής, η λογική λέει ότι θα προσφέρει περισσότερα στον ΠΑΟΚ στα επόμενα δύο χρόνια που ισχύει το συμβόλαιό του. Προσωπικά, είμαι βέβαιος ότι ο Λουτσέσκου θα βρει τον τρόπο να αξιοποιήσει όλα τα προσόντα του. Αρκεί να μη σταθεί εμπόδιο ο ένας χρόνος επιπλέον που θα “φορτωθεί” πάνω του, καθώς τον Νοέμβριο θα κλείσει τα 32 και θα μπει στα 33, άρα θεωρητικά οδεύει προς τη δύση της καριέρας του.
Επίσης, είμαι βέβαιος ότι ο Οζντόεφ θα νιώθει πλέον πολύ καλύτερα στον ΠΑΟΚ και ότι θα υποκινηθεί και από τον καλώς εννοούμενο ποδοσφαιρικό εγωϊσμό για να ανεβάσει σε υψηλότερα επίπεδα την απόδοσή του και να γίνει κι αυτός ένας από τους πιο κομβικούς παίκτες της ομάδας. Μακάρι, γιατί ο ΠΑΟΚ έχει απόλυτη ανάγκη από πολλή ποιότητα και σταθερότητα στη μεσαία γραμμή του.
