Με αβαντάζ ο ΠΑΟΚ στα πλέι οφ και με άριστο ηθικό στο Ζάγκρεμπ

Δεν ήταν μια νίκη με την ψυχή στο στόμα, βγήκε όμως η ψυχή των παικτών του ΠΑΟΚ και των οπαδών του μέχρι να έρθει το γκολ. Χάρη στον Τάισον έγινε αυτό που έδειχνε απολύτως λογικό, βάσει της συντριπτικής υπεροχής του ΠΑΟΚ και στο φινάλε ο Μπάμπα με ένα ακόμη γκολ έδωσε στην επικράτηση της ομάδας τους τη διάσταση που της άξιζε περισσότερο. Και ήταν, φυσικά, μια νίκη που στέλνει τον ΠΑΟΚ ως πρωτοπόρο με πλεονέκτημα στα πλέι οφ και με άριστο ηθικό στο Ζάγκρεμπ για την πρώτη «μάχη» με την Ντινάμο.

Ο ΠΑΟΚ έπαιξε από την αρχή τη Λαμία όπως η γάτα το ποντίκι. Σε ολο το πρώτο ημίχρονο, όμως, μολονότι είχε κατοχή 80%, δεν κατάφερε να τρυπήσει το αμυντικό τείχος που βρήκε μπροστά του. Κι αν ο Μειτέ και ο Κωνσταντέλιας ήταν άστοχοι στις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν κι αν ο Οντόεφ που σούταρε όπως έπρεπε στην ωραία πάσα του Μπάμπα, αλλά η μπάλα βρήκε ένα από τα... τρία σώματα που έπεσαν πάνω της για να την απομακρύνουν, τι να πει κανείς για την κραυγαλέα ευκαιρία που χάθηκε από τον «είμαι ο Τίποτα» Σαμάτα;

Κωνσταντέλιας-Μπάμπα κάνουν έναν περίφημο συνδυασμό, ο Μπάμπα στέλνει σέντρα πάρε-βάλε στον Τανζανό κι εκείνος, εντελώς μόνος, ένα μέτρο μπροστά στην εστία, απλώς... ακουμπάει την μπάλα στέλνοντάς την στην αγκαλιά του τερματοφύλακα! Και, βέβαια, το ερώτημα είναι αν φταίει αυτός για την απώλεια ενός σίγουρου πανεύκολου γκολ, ή ο Λουτσέσκου που «κατέβασε» πάλι τον ΠΑΟΚ με 10 παίκτες, επιτρέποντας στον αντίπαλο να παίζει με 12...

Η Λαμία, που καιροφυλακτούσε για το λάθος, ώστε να «χτυπήσει» με κάποια αντεπίθεση, είχε ένα σουτ του Νούνιες που απέκρουσε ο Κοτάρσκι, αλλά και να μην το απέκρουε η μπάλα δεν θα πήγαινε στην εστία, ένα μπάσιμο του Τσιλούλη, τον οποίο πρόλαβε να ανακόψει ο Κουλιεράκης και τίποτε άλλο. Αλλά το ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο ήταν να βρει τρόπο να σκοράρει απέναντι σε μια άμυνα που αποτελείτο μονίμως από 10 παίκτες και, φυσικά, να μη χάσει άλλη ευκαιρία σαν αυτή που είχε χάσει ο Σαμάτα.

Ιδια ήταν η εικόνα και στο δεύτερο ημίχρονο. Το μονότερμα συνεχίστηκε, ο ΠΑΟΚ δημιούργησε ευκαιρίες, τις έχασε με δυνατή κεφαλιά του Μεϊτέ που απέκρουσε κατά τύχη και χωρίς να καταλάβει πώς ο Κοσέλεφ, με ωραίο σουτ μόλις άουτ του Κωνσταντέλια, με κοντινή κεφαλιά άουτ του Κεντζιόρα, μέχρι να πάρει την μπάλα από τον Μεϊτέ ο Τάισον, να αποφασίσει να σουτάρει ένα μέτρο έξω από τη γραμμή της μεγάλης περιοχής, αυτή τη φορά να μη βρει η μπάλα πάνω σε ένα... δέντρο από το δάσος της Λαμίας μπροστά στην εστία της και να πάει στα δίχτυα. Το 0-1 ήταν επιτέλους γεγονός και ουσιαστικά το ματς είχε κριθεί. Ο ΠΑΟΚ παρέμεινε απόλυτος κυρίαρχος μέχρι το τέλος, συνέχισε να πιέζει χωρίς ο ίδιος να κινδυνεύει καθόλου και απλά το γκολ του Μπάμπα έβαλε στα τελευταία δευτερόλεπτα το κερασάκι στην τούρτα.

Ο Μεϊτέ ήταν χθες συγκλονιστικός. Ετρεξε πάρα πολύ, έκλεψε αμέτρητες φορές την μπάλα, οργάνωσε και παραλίγο να σκοράρει σε δύο περιπτώσεις. Αναμφισβήτητα ο κορυφαίος παίκτης του αγώνα. Πολύ καλοί επίσης ο Κωνσταντέλιας, ο Τάισον και ο Μπάμπα. Δραστήριοι, παραγωγικοί, με εύστοχες, κατά κανόνα, μεταβιβάσεις, αντίθετα με τον Ζίβκοβιτς και τον Οτο, που από δεξιά ενόχλησαν ελάχιστα τη Λαμία με τις απρόσεκτες ενέργειές τους.

ΥΓ. Δεν ήταν πολύ καλός ούτε ο Μπράντον που πέρασε στη θέση του τραυματισθέντα Σαμάτα, αλλά κάτι προσφέρει ο άνθρωπος ακόμη και στην κακή του μέρα και δεν είναι... όλες οι μέρες του κακές. Κάποια στιγμή χθες τον είδαμε να κόβει αντεπίθεση αντιπάλου ως δεξιός μπακ...