Είναι ένα παιδί χαμηλών τόνων, με πίστη στις δυνατότητες του και προσηλωμένο στους στόχους του. Ο Γιώργος Ματζαρίδης έκοψε πρώτος το νήμα στα 800μ. στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου κάνοντας, μάλιστα, και ατομικό ρεκόρ.
Ο αθλητής του Πολυνίκη Ορεστιάδας κλήθηκε στην Εθνική, ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη και σημείωσε νέο ατομικό ρεκόρ και μπορεί στα 4Χ400 να ήταν λιγάκι… αργός αλλά άφησε υποσχέσεις για το μέλλον.
Ο Γιώργος μίλησε στο Metrosport.gr για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, τη συμμετοχή του στην Πόλη καθώς και για τους λόγους που επέλεξε να τρέχει και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.
«Στην Πόλη ο καλύτερος αγώνας που έχω κάνει έως τώρα»
Κέρδισες το χρυσό μετάλλιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου κάνοντας και ατομικό ρεκόρ. Το έχεις συνειδητοποιήσει;
«Η αλήθεια είναι πως όσον αφορά την πρώτη θέση θα χρειαστώ μερικές μέρες ακόμα, διότι είναι κάτι που δεν περίμενα, στόχευα σε ένα μετάλλιο, ήξερα ότι μπορεί να έρθει αλλά δεν περίμενα σε καμία περίπτωση το χρυσό. Από την άλλη το ατομικό ρεκόρ ήταν κάτι που περίμενα με βάση τις προπονήσεις που προηγήθηκαν και τον αγώνα στην ημερίδα στις 13 Φεβρουαρίου».
Ποια ήταν η πρώτη του σκέψη όταν τελείωσες την κούρσα και ήσουν πρώτος;
«Ο αγώνας διεξήχθη σε δύο τελικές σειρές και εγώ έτρεχα στην πρώτη. Δεν παρακολούθησα τη δεύτερη σειρά και πήγα στα αποδυτήρια να ηρεμήσω από την ένταση της κούρσας. Μετά από μερικά λεπτά ήρθαν και με βρήκαν δυο συναθλητές μου (Στάθης, Γιώργος) με τους οποίους τρέξαμε μαζί στην πρώτη τελική σειρά και πέσανε πάνω μου φωνάζοντας «μ@λ@κ@ κέρδισες, κέρδισες». Προφανώς και δεν το πίστεψα, γύρισα στον αγωνιστικό χώρο ρώτησα κριτές και αθλητές και μου το επιβεβαιώσανε».
Η επιτυχία αυτή έφερε και την κλήση στην Εθνική. Σε ικανοποίησε;
«Η συμμετοχή σε ένα διεθνή αγώνα με το εθνόσημο για κάθε αθλητή οποιοδήποτε αθλήματος είναι ένα όνειρο. Το δικό μου πλέον πραγματοποιήθηκε».
Στην Κωνσταντινούπολη, στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα έκανες ένα νέο ατομικό ρεκόρ. Έριξες το χρόνο στο 1.52.98. Πώς τα κατάφερες; Ήταν στόχος σου;
«Πραγματικά πηγαίνοντας στην Κωνσταντινούπολη το μόνο που με ενδιάφερε ήταν να ευχαριστηθώ όσο γίνεται παραπάνω αυτή τη διοργάνωση και να κερδίσω περισσότερα πράγματα. Έτρεξα χωρίς άγχος, πραγματικά ήρεμος και ήρθε αυτό το αποτέλεσμα. Νομίζω ήταν ο καλύτερος αγώνας που έχω κάνει ως τώρα από όλες τις πλευρές».
Τι σκέφτηκες όταν είδες το χρόνο σου;
«Ότι αφού έγινε και αυτό, κάτι που δύο μήνες πριν δεν το περίμενα σε καμία περίπτωση, πλέον όλα μπορούν να συμβούν».
Στην Πόλη αγωνίστηκες και στα 4Χ400 και μαζί με Πετρουλάκη, Ξενιδάκη και Κοτίτσα βγήκατε τέταρτοι. Πώς ήταν η κούρσα και αν σε ικανοποιεί το αποτέλεσμα;
«Η αλήθεια είναι πως η επίδοσή μας δεν ήταν ιδιαίτερα καλή και μεγάλο μέρος της ευθύνης το έχω εγώ καθώς είχα με διαφορά το αργότερο 400αρι. Παρόλα αυτά θεωρώ πως κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει τρεις 800αρηδες και έναν 1500αρη για το ότι δεν φέρανε μετάλλιο από την στιγμή που αντίπαλες ομάδες τρέχανε με αθλητές καθαρά 400 μέτρων».
Ο επόμενος στόχος ποιος είναι;
«Να φτάσω υγιής στο πανελλήνιο πρωτάθλημα του ανοιχτού στίβου και να περάσω όσο γίνεται καλύτερα στην προετοιμασία μου, διότι πραγματικά θεωρώ πως ούτε οι χρόνοι, ούτε τα μετάλλια, ούτε τίποτα δεν έχει παραπάνω αξία από το να περνάς καλά και να ζεις αυτές τις στιγμές που ούτως ή άλλως θα είναι λίγες».
«Το 800άρι με επέλεξε»
Υπάρχει κάποιος λόγος που επέλεξες να τρέχεις και όχι να κάνεις κάποιο άλλο άθλημα;
«Ήμουν απλά καλύτερος σε αυτό περισσότερο από κάθε άλλο αγώνισμα, στην ουσία αυτό με επέλεξε».
Τι μυστικά κρύβει το 800άρι;
«Νομίζω πως για τον κάθε έναν με βάση το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του διαφέρει. Είναι μία δύσκολη κούρσα, με αρκετή ένταση, που απαιτεί μεγάλη σωματική, ψυχική και πνευματική προσπάθεια, παρόλα αυτά θεωρώ πως πρώτα τρέχεις με το μυαλό και την ψυχή σου και μετά με το σώμα σου, επομένως καλό θα ήταν όποιος επιθυμεί να γνωρίσει τα 800μ και το μυστικό που κρύβουν, οφείλει να ασχοληθεί διεξοδικά και για καιρό μαζί τους».
Πόσες ώρες την ημέρα κάνεις προπόνηση;
«3-4».
Ακολουθείς κάποιο ειδικό πρόγραμμα εκγύμνασης;
«Το πρόγραμμά μου περιλαμβάνει έξι δρομικές προπονήσεις την εβδομάδα. Τρεις προπονήσεις ενδυνάμωσης με βάρη και άλλες τρεις που διαφοροποιούνται και έχουν ως στόχο να καλύψουν ατέλειες και αδύναμα σημεία».
Κάνεις κάποια ειδική διατροφή;
«Όχι, απλά σε γενική βάση προσπαθώ να τρώω όσο πιο υγιεινά γίνεται αποφεύγοντας τις κακές ποιοτικά τροφές».
Έχεις γούρια;
«Όχι»
Κάνεις κάποιες συγκεκριμένες κινήσεις πριν αρχίσεις κάθε αγώνα;
«Τον σταυρό μου!».
«Το να ξέρεις ότι η δουλειά σου μπορεί να πάει χαμένη, είναι κάτι που σκοτώνει»
Προπονητής είναι ο μπαμπάς σου. Πώς σε έχει βοηθήσει;
«Ο προπονητής μου είναι ο πατέρας μου. Με ώθησε να ξεκινήσω στίβο και μάλιστα, δεν έμεινε εκεί. Ξεκίνησε έναν σύλλογο στίβου στην Ορεστιάδα, ώστε να μου δώσει ότι καλύτερο μπορεί στο κομμάτι της προπόνησης».
Η μεγαλύτερη δυσκολία που ήρθες αντιμέτωπος;
«Σίγουρα ο καιρός, ακόμα και φέτος που στην περιοχή μου τουλάχιστον τα πράγματα ήταν αρκετά καλά. Επίσης, θα έλεγα η αβεβαιότητα που είχε δημιουργηθεί στην αρχή του έτους, γύρω από το εάν θα γίνουν τελικά αγώνες, κάτι που δημιούργησε η ραγδαία επιδείνωση της πανδημίας. Το να κάνεις προπόνηση σε αντίξοες καιρικές συνθήκες χωρίς να ξέρεις πότε και εάν θα τρέξεις, με το ενδεχόμενο η δουλειά σου να πάει «χαμένη» είναι κάτι που σε σκοτώνει».
Αναφέρθηκες στις καιρικές συνθήκες. Ποιος ο ρόλος τους στην προετοιμασία σου;
«ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ, όσον αφορά την χειμερινή προετοιμασία. Στην Ορεστιάδα το να κάνεις προπόνηση στους 0 ή στους -2 δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, ενώ γενικά η έντονη ομίχλη είναι συχνό φαινόμενο, όπως και οι χιονοπτώσεις.
Στην Κομοτηνή τα πράγματα είναι ελαφρώς καλύτερα και επιλέγοντας μεσημεριανές ώρες, κάτι που πλέον είναι εφικτό λόγω της σχολής, μου δίνεται η δυνατότητα για καλύτερες ποιοτικά προπονήσεις με μικρότερο ρίσκο για τραυματισμό. Φέτος, όμως, ο χειμώνας ακόμα και για τα δεδομένα της Ορεστιάδας ήταν ιδιαίτερα ζεστός κάτι που βοήθησε πάρα πολύ».
Τις κατάλληλες υποδομές για να προπονηθείς; Υπάρχουν ελλείψεις;
«Ελλείψεις προφανώς και υπάρχουν, όπως άλλωστε υπάρχουν και σε όλη την χώρα. Στην Κομοτηνή τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα από ότι στην Ορεστιάδα. Παρόλα αυτά είμαι τυχερός καθώς ασχολούμαι με ένα αγώνισμα που δεν απαιτεί από την φύση του πολλές υποδομές, στην περίπτωση που ασχολιόμουν με σπριντ, άλματα ή ρίψεις τα πράγματα θα ήταν αρκετά δύσκολα».
Ποιο είναι το πρότυπο σου; Ποιος αθλητής και γιατί;
«Κανένας. Παρατηρώ όλους τους αθλητές και προσπαθώ να κρατήσω από τον καθένα κάτι θετικό, κάτι που αξίζει να υιοθετήσω και εγώ ώστε να γίνω καλύτερος αθλητής, αλλά και άνθρωπος».
