Μαλαμής: «Το κλίμα της ομάδας ήταν μοναδικό»

Ο Θόδωρος Μαλαμής μετρά πολλές επιτυχίες στην πολύχρονη παρουσία του στα γήπεδα. Με δηλώσεις του στη Μetrosport αναφέρθηκε στη θητεία του στην Αναγέννηση Επανομής αλλά και σε άλλες ομάδες αλλά και στην κατάσταση που βιώνουμε λόγω του κορωνοιού. 

Αναλυτικά: «Αυτό που ζούμε είναι κάτι πρωτόγνωρο και μας έχει επηρεάσει όλους πάρα πολύ. Το βασικό είναι να είμαστε όλοι μας υγιείς, χωρίς προβλήματα. Από κει και πέρα ο αθλητισμός και περισσότερο ο ερασιτεχνισμός έχει πονέσει περισσότερο μαζί με κάποια άλλα επαγγέλματα. Είτε ασχολείσαι επαγγελματικά, είτε το κάνεις για χόμπι σε βοηθάει πολύ σωματικά και ψυχολογικά στη ζωή σου. Οσο για την απαγόρευση της άθλησης προσωπική μου άποψη είναι ότι το έχουν τραβήξει πολύ. Να βλέπεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς να είναι ο κόσμος ένας πάνω στον άλλον όπως και σε διάφορες εκπομπές στην τηλεόραση να τραγουδάνε να χορεύουνε ο ένας δίπλα στον άλλον και σε ένα χώρο εξωτερικό με καθαρό οξυγόνο και με λίγα άτομα να μην μπορείς να αθληθείς».

 Ποια μπορεί να είναι η συνέχεια;

«Δυστυχώς για φέτος πιστεύω έχει τελειώσει. Δεν αξίζει να κάνουμε προσπάθεια να ξεκινήσουμε. Μιλάμε για ερασιτέχνες που οι περισσότεροι σίγουρα αυτό το διάστημα δεν έχουν δουλέψει σωστά για να μπορέσουν να κρατηθούνε σε φόρμα και αυτό θα τους κάνει κακό σε κάποιο ξεκίνημα. Θα έχουμε πολλούς τραυματισμούς που δεν το θέλουμε αυτό. Θα πρέπει να κοιτάμε την σωματική υγεία των παικτών».

 Για την πορεία σου στα γήπεδα όλα αυτά τα χρόνια τι έχεις να πεις;

 «Έχω ξεκινήσει από την ομάδα της Επανομής όπου είχα ζήσει δύο ανόδους από την Α1 στη Δ’ και από τη Δ’ στη Γ’ Εθνική. Πρωτάθλημα και κύπελλο κατέκτησα με τον Τηλυκράτη Λευκάδας και μετά από δύο χρονιές στη Β εθνική με την Αναγέννηση Επανομής πήγα στον ΑΣ Ρόδου. Γυρνώντας από το όμορφο νησί πήγα στον Κεραυνό Αγγελοχωρίου. Είχα και εκεί δύο πάρα πολύ καλές χρονιές και ειδικά την πρώτη που διεκδικήσαμε την άνοδο στη Γ΄ Εθνική μέσω των μπαράζ. 

Ακολούθησαν δύο πρωταθλήματα με Επανομή στην Α’ κατηγορία και Τρίγλια ενώ πολύ καλή χρονιά είχα και στον Εθνικό Σοχού όπου τερματίσαμε ψηλά στη βαθμολογία. Εκεί γνώρισα πολύ καλούς ανθρώπους. Ήταν κοντά στην ομάδα και την στήριζαν όσο περισσότερο μπορούσαν. Ηταν κομμάτι δικό τους.

 Έπειτα για ακόμα μία φορά ξαναγύρισα στην Επανομή ξανά στην Α κατηγορία για να βοηθήσω εγώ και πολλά άλλα παιδιά που αγαπάνε την ομάδα να ξανά ανέβει κατηγορία όπως και το καταφέραμε.

 Το κλίμα της ομάδας ήταν μοναδικό. Ολα τα παιδιά και η διοίκηση ήμασταν μία οικογένεια και αυτό έβγαινε και μέσα στον αγωνιστικό χώρο»

 Ποιοι ήταν οι στόχοι της Αναγέννησης φέτος;

 «Να κρατήσει όλο αυτό το υλικό που είχε πέρσι όπως και το έκανε για να κάνει εξίσου την ίδια πορεία και να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Δυστυχώς δεν μας άφησαν να το κάνουμε».

 Κάποιος δικός σου στόχος;

 «Να βρίσκομαι στο χώρο του ποδοσφαίρου όσο περισσότερο μπορώ και με τις γνώσεις μου να βοηθάω τα νέα παιδιά να προχωρήσουν και να κάνουν αυτό που αγαπάνε».

 Διαφορές στην Α1 σε σχέση με προηγούμενα χρόνια;

 «Πολύ μεγάλη είναι διαφορά με την Α1 που πρωτοξεκίνησα εγώ. Δυστυχώς δεν μπορώ να το συγκρίνω. Τότε το ποδόσφαιρο ήταν πολύ πιο δυνατό με παίκτες που είχαν ποδοσφαιρική αξία μεγάλη σε αντίθεση με το τώρα».

 Θα μπορούσες να παίξεις ψηλότερα;

 « Έχω παίξει μέχρι Β’ εθνική. Μπορούσα να πάω και ψηλότερα αλλά ίσως θα έπρεπε να είχα και τις κατάλληλες γνωριμίες η να μην είχα δουλέψει πολύ σκληρά για να το καταφέρω».

 Ένα ξεχωριστό παιχνίδι;

 «Αυτό της Αναγέννησης Επανομής με τη Νίκη Πολυγύρου στην Δ εθνική. Ηταν ένα ντέρμπι κορυφής και όποια ομάδα νικούσε θα έπαιρνε και την άνοδο στην Γ’ κατηγορία κι είχαμε την χαρά να την γευτούμε εμείς. Είχα κάνει 3-4 πολύ καθοριστικές επεμβάσεις που διαμόρφωσαν το σκορ υπέρ μας και γενικά ήτανε μία ιδιαίτερη χρονιά».

 Θα έλεγες σε κάποιον ευχαριστώ;

 «Δεν θα ήθελα να πω ευχαριστώ σε κάποιον συγκεκριμένα. Θα έλεγα σε όλους αυτούς που με εμπιστεύονται με στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια και με είχαν στην ομάδα τους»

 Ποια είναι η άποψη σου για τις ακαδημίες;

 «Είναι κρίμα σ ’αυτές τις ηλικίες όλες αυτές τις παιδικές ψυχές να τις έχουμε τόσο περιορισμένες μέσα σε 4 τοίχους είτε σπιτιού η σχολείου. Δεν μπορούν να πάνε σε μία παιδική χαρά να παίξουν μαζί με τους φίλους τους η σε ένα γήπεδο σε μια ακαδημία που και εκεί μαθαίνουν πολλά. Όπως κι εμείς οι μεγάλοι είμαστε πιεσμένοι με το καθημερινό μας πρόγραμμα και πάμε να ξεσκάσουμε παίζοντας ποδόσφαιρο έτσι και τα παιδιά θέλουν να πάνε να παίξουν, να ξεδίνουν από την όση πίεση μπορούν