Λείπεις 10 μέρες, επιστρέφεις και ο ΠΑΟΚ έχει πάρει έναν στόπερ, στη θέση όμως του Ινγκασον που πουλήθηκε και τον Μπάμπα. Κανέναν άλλον. Σε μία εβδομάδα τελειώνει το βασικό στάδιο της προετοιμασίας και μετά από άλλη μία η ομάδα αντιμετωπίζει την Μπειτάρ στο πρώτο επίσημο ματς της νέας σεζόν. Στο μεταξύ, στα δύο πρώτα φιλικά ματς στην Ολλανδία, δεν βλεπόταν. Μιλάμε για την απόλυτη τραγωδία.
Ο προβληματισμός και η ανησυχία του κόσμου του ΠΑΟΚ έχει μετατραπεί σε απογοήτευση. Λογικό. Οσο λογικός είναι και ο φόβος ότι αυτή τη σεζόν θα... κουραστούμε να ντρεπόμαστε. Εκτός κι αν υιοθετήσουμε τη ρήση του Νίκου Καζαντζάκη «δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος». Είναι κι αυτή μια λύση...
Ακόμη και ο Λουτσέσκου βλέπει φέτος τη θλιβερή πραγματικότητα. Πέρσι δεν μπορούσε να τη δει γιατί νόμιζε ότι ο ΠΑΟΚ έκανε καλές μεταγραφές και γιατί πίστευε ότι μπορεί ακόμη να βασιστεί σε κάποιους παλαίμαχους. Τώρα, πολύ απλά, δεν νομίζει γιατί δεν υπάρχουν καν καινούργιοι παίκτες για να συμπληρώσουν τις θέσεις που άδειασαν. Και, στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις. Η ολιγωρία και η αδυναμία ανήκει αποκλειστικά σ΄εκείνους που ανέλαβαν να υλοποιήσουν τις εισηγήσεις του και τις εγκρίσεις για παίκτες που οι ίδιοι του παρουσίασαν ως προσιττούς μεταγραφικούς στόχους.
Τον κατηγορήσαμε και πολύ καλά κάναμε που είχε ζητήσει τον Ολιβέιρα, τον κατηγορήσαμε και πολύ καλά κάναμε γιατί φανταζόταν ότι υπήρχαν ακόμη ποδοσφαιριστές που τους έλεγαν Μπίσεσβαρ και Ελ Καντουρί, τον κατηγορήσαμε και πολύ καλά κάναμε για το αλαλούμ ρόστερ που συγκροτήθηκε πέρσι το καλοκαίρι, αλλά τώρα ποια ευθύνη να ρίξουμε πάνω του με τέτοια εκκωφαντική απραξία;
Για να πω την αλήθεια, από τη στιγμή που όλα δείχνουν ότι ο ΠΑΟΚ δεν θα καταφέρει να προχωρήσει στην Ευρώπη και ότι θα είναι φτωχός συγγενής στο Πρωτάθλημα, προσωπικά προτιμώ να μείνουν κενές αρκετές θέσεις για να τις πάρουν πιτσιρικάδες. Είναι προτιμότερο να ξέρουμε ότι θα στηρίξουμε έναν ΠΑΟΚ που προσπαθεί να αναδείξει δικά του παιδιά, παρά να βλέπουμε έναν ΠΑΟΚ που θεωρητικά θα διεκδικεί τίτλους στην Ελλάδα και διάκριση στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα θα είναι ανήμπορος.
Χίλιες φορές καλύτερα να βλέπω τον Τζίμα (και κάθε Τζίμα) να παίζει, να βελτιώνεται, να αποκτά εμπειρίες και να ωριμάζει, παρά τον Μπράντον (και κάθε Μπράντον) να αγκομαχάει για να προσφέρει το τίποτε και το καθόλου. Γιατί και αρκετοί άλλοι από τους έμπειρους που έχουν μείνει στο ρόστερ, το τίποτε και το καθόλου θα προσφέρουν κι αυτοί. Η επιχείρηση ανάδειξη πιτσιρικάδων θα έχει ένα νόημα, ενώ μια ομάδα μέτρια, που θα ντροπιάζει το όνομα του ΠΑΟΚ, κανένα.
Μακάρι τις επόμενες μέρες να συμβούν πράματα και θάματα και να αναγκαστούμε να ανακαλέσουμε την απογοήτευση και την απαισιοδοξία μας. Ποιος δεν θα το ήθελε; Μακάρι να γίνουν κινήσεις και να σχηματιστεί τελικά, έστω και καθυστερημένα, μια ομάδα ποιοτική. Μια ομάδα που πιθανότατα δεν θα προλάβει να σώσει την παρτίδα της πρόκρισης σε όμιλο του Κόνφερενς Λιγκ, αλλά θα έχει τα φόντα αργότερα να πρωταγωνιστήσει στο Πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Εστω και έτσι, θα είμαστε χαρούμενοι. Γιατί σήμερα αυτό που βλέπουμε να έρχεται είναι ένας μακρύς βασανιστικός αγωνιστικός διασυρμός του ΠΑΟΚ και στις τρεις διοργανώσεις...
ΥΓ. Καθυστερημένο, λόγω απουσίας, αλλά το οφείλω: Αριστη η πρόσφατη ανακοίνωση των συνδέσμων φίλων του ΠΑΟΚ. Μεστή, ουσιαστική, εύστοχη 100% και, ταυτόχρονα, με πολύ προσεγμένη διατύπωση, από σεβασμό στον Ιβάν. Επιμένω να θέλω να είμαι ρομαντικός και εξακολουθώ να περιμένω τη δική του απάντηση, με ενέργειες που θα σηκώσουν πάλι τον ΠΑΟΚ ψηλά.
