Μπορεί ο πόλεμος στην Ουκρανία και ο γενικευμένος κίνδυνος για επισιτιστική κρίση να έφερε το κράτος ενώπιον των ευθυνών του για την επί πολλά χρόνια εγκατάλειψη του πρωτογενούς τομέα, ωστόσο πέρα από το όψιμο πολιτικό ενδιαφέρον, το πρόβλημα είναι υπαρκτό και είναι μπροστά μας.
Οι κτηνοτρόφοι δια του προέδρου τους Παναγιώτη Πεβερέτου εκπέμπουν κραυγή αγωνίας για τον κλάδο που όπως υποστηρίζει κινδυνεύει να καταρρεύσει από τις πανάκριβες πλέον ζωοτροφές, την ενεργειακή ακρίβεια, τη συσσώρευση των χρεών και το ανελέητο κυνήγι των τραπεζών.
Μάλιστα, ο κ. Πεβερέτος απορρίπτει ρητά την προαναγγελία για επιδότηση 40 εκατομμυρίων γιατί ζωοτροφές υποστηρίζοντας ότι ένα πολύ μικρό ποσό σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες για ουσιαστική στήριξη της κτηνοτροφίας.
Επίσης υποστηρίζει ότι πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι κτηνοτρόφοι είχαν προειδοποιήσει τις Αρχές για τις διαφαινόμενες ελλείψεις προειδοποιώντας μάλιστα για κοινωνικές αναταραχές.
Τέλος, ο πρόεδρος του ΣΕΚ, προειδοποιεί για απαγορευτικές τιμές το Πάσχα με το αρνί να φτάνει τα 15 ευρώ το κιλό.
Αναλυτικά η συνέντευξη του προέδρου του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας (ΣΕΚ) κ.Παναγιώτη Πεβερέτου στην Έλλη Κομνηνού:
Πως βλέπετε να διαμορφώνονται φέτος οι τιμές στην Πασχαλινή αγορά;
Με βάση την κατάσταση που αντιμετωπίζει η κτηνοτροφία και ειδικότερα η αιγοπροβατοτροφία με την τεράστια αύξηση του κόστους παραγωγής, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνάει και το 100%, δηλαδή σε ενέργεια και ζωοτροφές και κατά μέσο παίζει στο 70% και για να έχουμε ένα ελάχιστο κέρδος 2% ας πούμε, θα πρέπει κανονικά να πουλήσουμε 10 ευρώ το κιλό εμείς και θα φτάσει τα 13 με 15 ευρώ το κιλό στους καταναλωτές στα κρεοπωλεία. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί ποιος καταναλωτής θα τα αγοράσει όταν στη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου υπάρχει ανέχεια.
Θα μπορούσαμε να τα πουλήσουμε στα 7 ευρώ εμείς για να τα αγοράσει ο κόσμος στα 10-11 ευρώ το κιλό αν μας χρηματοδοτούσε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ένα μεγάλο μέρος της αγοράς ζωοτροφών. Γιατί αν τα πουλήσουμε 5-6 ευρώ το κιλό μπαίνουμε μέσα. Και δεν θα έχουμε χρήματα για να πάρουμε τροφές.
Ο κ. Γεωργαντάς πριν λίγες μέρες ανακοίνωσε ότι θα δοθεί επιδότηση για τις ζωοτροφές που θα κυμαίνεται στα 45 εκ. ευρώ και οι σχετικές ανακοινώσεις θα γίνουν τις επόμενες μέρες…
Οι συζητήσεις αυτές γίνονται εδώ και αρκετό καιρό και τελικά καταλήξαμε στο 2% του τζίρου για το σύνολο του 2021.Ξέρετε τι σημαίνει όμως αυτό για την κτηνοτροφία;Εμείς αυτό που διαπραγματευόμασταν για αγελαδοτροφία, αιγοπρόβατα και χοιροτροφία 160 εκατομμύρια.
Αυτό σήμαινε επιδότηση 200 ευρώ για την αγελάδα η οποία έχει γεννήσει είτε είναι γαλακτοπαραγωγής είτε είναι κρεατοπαραγωγής, 20 ευρώ το κεφάλι το ζώο το θηλυκό, το αιγοπρόβατο και 70 ευρώ η χοιρομητέρα. Αυτά έβγαιναν 160 εκατομμύρια.
Ξέρετε τι βγαίνει με τα 40 - 42 εκατομμύρια; Βγαίνει 1,5 ευρώ το αιγοπρόβατο, τη στιγμή που αυτά που έχουμε δώσει παραπάνω για τις ζωοτροφές αντιστοιχούν σε τουλάχιστον 15 ευρώ το αιγοπρόβατο. 10 με 15 ευρώ η αγελάδα. Δηλαδή δεν μας καλύπτουν ούτε για 4 μέρες τροφής.
Δεν είναι δυνατόν να είναι τσιγγούνικο το κράτος σε μία δουλειά που προσφέρει 1,5 εκ. τόνους γάλα, 600.000 κρέας, επιβιώνουν 30.000 επιχειρήσεις, οι οποίες απασχολούν 100 με 150.000 εργαζόμενους. Και μαζί με μας και τα παιδιά μας είναι 500.000 αυτοί που ασχολούνται με την παραγωγή της κτηνοτροφίας και τη διοχέτευσή της είτε μεταποιώντας, είτε πουλώντας προϊόντα μας στην αγορά.
Θα φύγουμε από τον κλάδο, δεν αντέχουμε άλλο αν δεν υπάρξει αυτή η χρηματοδότηση.
Θα μπορούσε να έχει η χώρα αυτάρκεια σε κρέας;
Σε ορισμένα βεβαίως και θα μπορούσε εάν εφαρμοζόταν μια πολιτική εθνική τέτοια, εμείς έχουμε προτείνει ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της κτηνοτροφίας, συγκεκριμένο με 20 σημεία μέσα στα πλαίσια της ΕΕ.
Είναι γνωστό ότι κάθε χώρα έχει την ανεξαρτησία της όταν έχει τρόφιμα να ταϊσει τον κόσμο της. Είναι δυνατόν να εισάγουμε κι άλλο κρέας; Εισάγουμε το 80% του βοδινού, το 75% του χοιρινού, εισάγουμε ένα 12% του αιγοπρόβειου.
Το ίδιο και στις καλλιέργειες. Δεν θα μπορούσαμε για παράδειγμα στο θεσσαλικό κάμπο να έχουμε λιγότερο βαμβάκι και να έχουμε περισσότερες καλλιέργειες μαλακού σταριού ώστε να μην υπάρχει εξάρτηση ούτε από Ουκρανία, ούτε από Ρωσία, ούτε από άλλες χώρες που εισάγουμε; Το ίδιο γίνεται και με τα ζώα τα δικά μας. Είναι δυνατόν να έχουμε εγκαταλειφθεί στην τύχη του πουθενά; Ο πόλεμος ήρθε να συμπληρώσει το παζλ, να δώσει άλλη μια κλωτσιά δηλαδή. Με αποτέλεσμα να μη βρίσκουμε τώρα τα προϊόντα που χρειαζόμαστε για τις τροφές των ζώων μας ή να τα βρίσκουμε λειψά και ακριβά.
Υπάρχουν ήδη ελλείψεις στις ζωοτροφές;
Έχουν αρχίσει να υπάρχουν. Εδώ και ενάμιση μήνα συζητούσαμε με το υπουργείο και τους λέγαμε «κάντε έναν έλεγχο. Τι ζωοτροφές έχουμε ακόμα;». τους το λέγαμε και πριν τον πόλεμο.
Τους το λέγαμε γιατί, δεν βλέπαμε πόλεμο, αλλά βλέπαμε ότι δυσκολεύουν πολύ τα πράγματα. Βλέπαμε ότι η Κίνα μαζεύει τροφές σωρηδόν πάνω από τις ανάγκες της. Το ίδιο και οι ΗΠΑ, το ίδιο και άλλες χώρες με αποτέλεσμα να καταλαβαίνουμε ότι σε λίγο δεν θα βρίσκουμε.
Γιατί η αύξηση των ζωοτροφών δεν ξεκίνησε με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Έχει ξεκινήσει από πέρσι τον Σεπτέμβριο. Από τότε χτυπούσαμε το καμπανάκι. Έχω στείλει δύο επιστολές στον πρωθυπουργό που προειδοποιούσαμε για επισιτιστικη κρίση και κοινωνικές αναταραχές. Δεν θα βρίσκουμε τρόφιμα είτε για τα ζώα, είτε ακόμα και για τους ανθρώπους.
πηγή: sofokleousin
