Όταν η εθνική Δανίας κατακτούσε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στα γήπεδα της Σουηδίας το καλοκαίρι 1992, αυτός ήταν μόλις 5 μηνών, γεννημένος τον Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς.
Σήμερα 25 χρόνια μετά, είναι αυτός που παίρνει από το χέρι την Δανία και την οδηγεί σε ένα Μουντιάλ μετά από 8 χρόνια. Το χατ – τρικ που πέτυχε απέναντι στην Ιρλανδία στο Δουβλίνο την Τρίτη το βράδυ, ήρθε να επιβεβαιώσει την εξαιρετική του φόρμα, τόσο σε συλλογικό, όσο και εθνικό επίπεδο. Παρότι δεν είναι επιθετικός, ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας στα προκριματικά με 8 γκολ (11 συνολικά μαζί με τα 3 στην Ιρλανδία), ενώ μοίρασε και 3 ασίστ. Παίζει στην εθνική ομάδα των ανδρών από το 2010, αλλά έχει σημειώσει τα 11 από τα 21 συνολικά γκολ με το εθνόσημο, τον τελευταίο χρόνο. Παράλληλα, διανύει την 5η του σεζόν στην Τότεναμ και πιο ώριμος από ποτέ, θεωρείται ένας από τους κορυφαίους μέσους στον κόσμο.
Δεν είναι τυχαίο πως ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Μπάγερν και η Παρί Σεν Ζερμέν έχουν ενδιαφερθεί για την απόκτηση του, με το συμβόλαιο του να ολοκληρώνεται το καλοκαίρι του 2020 και την Τότεναμ να ξεκαθαρίζει (προς το παρών;) πως ο ποδοσφαιριστής δεν πωλείται. Οι Δανοί βλέπουν πάντως στο πρόσωπο του έναν νέο… Λάουντρουπ και δικαιολογημένα μπορούν να ονειρεύονται νέες επιτυχίες στα γήπεδα της Ρωσίας.