Μέχρι την περασμένη Κυριακή, για εκείνο που αγωνιούσαν οι ΠΑΕ ήταν o διαιτητής που θα σφυρίξει τον αγώνα της Κυριακής. Ολοι άλλωστε είναι υποψιασμένοι για το τι γίνεται πίσω από τις κουρτίνες.
Από τη στιγμή που αποφασίστηκε τους αγώνες ντέρμπι να τους διευθύνουν ξένοι διαιτητές, οι τόνοι των αντιδράσεων γι’ αυτό το θέμα χαμήλωσαν. Φούντωσαν όμως πάλι όταν άρχισαν να έρχονται διαιτητές χαμηλών κατηγοριών από κάποια απίθανα Πρωταθλήματα. Η τάξη, προς το παρόν τουλάχιστον επανήλθε, αφού προηγήθηκαν αντεγκλήσεις, με τον ορισμό ξένων από αξιόπιστα Πρωταθλήματα και όχι κάτω από την πρώτη κατηγορία της ΟΥΕΦΑ.
Μετά τα όσα επακολούθησαν του αγώνα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, στην ποδοσφαιρική ζωή της χώρας μπήκε και η σωματειακή ταυτότητα του γιατρού αγώνα. Αυτά συμβαίνουν όταν το δηλητήριο της καχυποψίας έχει ποτίσει μέχρι το μεδούλι τους ποδοσφαιροπαράγοντες. Βλέπουν παντού εχθρούς και θεωρούν ύποπτη κάθε άλλη άποψη όταν αυτή δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ομάδας τους. Αυτό έχει γίνει πλέον παράδοση στο ελληνικό ποδόσφαιρο και δύσκολα θα αλλάξει. Όπως και τα πολυεπίπεδα χτυπήματα κάτω από τη μέση. Κι αυτά πλέον δεν προκαλούν καμία έκπληξη. Η κάθε ομάδα προσπαθεί με τις δικές της άκρες να πάρει το κάτι παραπάνω από τη διαιτησία κάθε Κυριακή.
Εκτιμώ πάντως ότι οι ΠΑΕ θα πρέπει να συμφωνήσουν σε κάτι που είναι προς δικό τους όφελος, κι αυτό είναι οι συνθήκες διεξαγωγής των αγώνων. Οι ΠΑΕ του big 5 κάνουν κάθε χρόνο μεγάλες επενδύσεις και έχουν ανάγκη να προσελκύσουν φιλάθλους-καταναλωτές. Αυτούς οι οποίοι πηγαίνουν στο γήπεδο με διάθεση να ξοδέψουν πέραν του εισιτηρίου. Πού βλέπουν τον ποδοσφαιρικό αγώνα ως γιορτή ή αν προτιμάτε την καλύτερη διασκέδαση του Σαββατοκύριακου. Αρα έχουν την απαίτηση να παρακολουθήσουν τον αγώνα κάτω από τις καλύτερες συνθήκες. Τέτοιες που δε θα προσβάλουν την αισθητική τους και την αθλητική τους κουλτούρα. Είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι θέλουν να απολαμβάνουν την ένταση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, να ζουν την ατμόσφαιρα της κερκίδας αλλά θυμώνουν όταν γίνονται ακρότητες. Πολύ δε περισσότερο όταν πηγαίνουν να παρακολουθήσουν ένα ντέρμπι και υποχρεούνται να φύγουν από το γήπεδο έχοντας παρακολουθήσει μόνο 50 λεπτά αγώνα. Επειδή κάποιος είχε τους δικούς του κανόνες «συμμετοχής» στην ατμόσφαιρα του ντέρμπι.
Ο Ολυμπιακός αναζητεί τον δράστη που πέταξε την κροτίδα και δηλώνει ότι θα του απαγορευτεί εφ’ όρου ζωής η είσοδος στο «Γ. Καραϊσκάκης». Θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα, αλλά κάτι το οποίο έχει βάση και θα γίνει πράξη.
Αυτό θα πρέπει να κάνουν νόμο όλες οι ΠΑΕ. Αφού δεν μπορούν να συμφωνήσουν στους κανόνες ενός τίμιου Πρωταθλήματος, τουλάχιστον ας συμφωνήσουν στις συνθήκες διεξαγωγής των αγώνων. Ετσι δεν θα κινδυνεύουν από την τιμωρία της έδρας, βαριά χρηματικά πρόστιμα και ποινές αφαίρεσης βαθμών. Και αυτό δεν είναι λίγο πράγμα. Το αντίθετο. Θα είναι ένα τεράστιο κέρδος για όλους, το οποίο θα το κεφαλαιοποιήσουν οι ΠΑΕ κι όταν θα κάνουν ταμείο θα καταλάβουν ότι άξιζε αυτή η «επένδυση».
FOCUS
Όταν μία ΠΑΕ σέβεται την ενημέρωση των φιλάθλων της είναι υποχρεωμένη από τη στιγμή που έχει βγάλει ανακοίνωση για τους λόγους αποχώρησης του Τεχνικού Διευθυντή της να βγάλει μετά από τρεις μήνες και μία για τον τρόπο που θα καλύψει την κενή θέση. Αν δηλαδή θα επιστρέψει ο πρώην ή αν η ομάδα θα συνεχίσει χωρίς Τεχνικό Διευθυντή. Αυτό κάνουν οι ΠΑΕ που σέβονται τους φιλάθλους τους, για τις υπόλοιπες απλώς σήμερα είναι Πέμπτη.
