Κάμπορα: «Ιδιοφυΐα ο Γκάμα, ονόμασα Άρη το σκυλί μου - Το 2010 με ήθελε ο ΠΑΟΚ»

Ο Χαβιέ Κάμπορα ήταν ένας πολύ αγαπητός ποδοσφαιριστής στις τάξεις των οπαδών του Αρη παρά το γεγονός πως έμεινε στο «Κλ.Βικελίδης» μόνο για ενάμιση χρόνο. Σε αυτό το διάστημα όμως πρόλαβε να πετύχει 20 γκολ σε 46 εμφανίσεις, μερικά από αυτά σε σημαντικά παιχνίδια όπως κόντρα στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό.

Ο 41χρονος Αργεντίνος μνημονεύεται ακόμη από τους φίλους του Αρη, ως ένας επιθετικός που έβρισκε με ευκολία τον δρόμο που τα δίχτυα. Το Metrosport.gr συνομίλησε μαζί του σε μια απολαυστική συνέντευξη. Ο Κάμπορα δέχθηκε να μας μιλήσει με μεγάλη χαρά, βρισκόμενος στην πόλη του, το Ροζάριο της Αργεντινής. Αφού μας αποκάλυψε πως παρακολουθεί τον Αρη όσο μπορεί, σχολίασε τη φετινή εικόνα των «κιτρίνων», μας αποκάλυψε πως έχει ονομάσει το σκυλί του «Αρης». 

Ο Κάμπορα μίλησε για τον λόγο που δεν έμεινε στους «κίτρινους» το καλοκαίρι του 2010 παρότι είχε συμφωνήσει για ανανέωση, αναφέρθηκε με τα καλύτερα λόγια στον Εκτορ Ραούλ Κούπερ, τον προπονητή του εκείνη τη δεύτερη χρονιά του στους «κιτρινόμαυρους» ενώ αποκάλυψε πως τον ήθελε ο ΠΑΟΚ το 2010 αλλά δεν θα πρόδιδε ποτέ τον Αρη. Τέλος, χαρακτήρισε τα γκολ του στο ντέρμπι με τον Δικέφαλο τις καλύτερες στιγμές του με τη «κιτρινόμαυρη» φανέλα και έδωσε το δικό του μήνυμα στον κόσμο μέσω ενός βίντεο, στα ελληνικά.

-Τι κάνεις αυτή την περίοδο στη ζωή σου; Είσαι στην Αργεντινή;

«Ζω στο Ροζάριο, επέστρεψα πριν έξι χρόνια. Εδώ γεννήθηκα, έχω δύο επιχειρήσεις. Ένα σταθμό πάρκινγκ και μια καφετέρια. Δεν ασχολούμαι επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο πλέον, μόνο παίζω τις Δευτέρες με τους φίλους μου. Δεν θέλω αυτή τη στιγμή να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο γιατί ξέρω πως θα λείπω πολύ από το σπίτι, από την οικογένειά μου, έλειψα πολύ τόσα χρόνια που έπαιζα».

-Πως είναι τα πράγματα στο Ροζάριο και στην Αργεντινή με τον κορωνοϊό;

«Είναι πολύ καλά τα πράγματα, τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο, με μάσκες κανονικά, έχουμε γυρίσει σε μια κανονικότητα. Πριν από δύο εβδομάδες άνοιξαν όλα, τώρα εμβολιάζουν και τα παιδιά από τα 13 παιδιά και μετά. Τα γήπεδα άνοιξαν πριν από ένα μήνα, μένω κοντά στο γήπεδο. Μου αρέσει να πηγαίνω στο γήπεδο της Ροζάριο Σεντράλ με την οικογένειά μου».

«Το Κύπελλο εφικτός στόχος, έχω πίστη στους επιθετικούς μας»

-Παρακολουθείς τον Αρη; Πως σου φαίνεται η φετινή εικόνα της ομάδας;

«Πάντα βλέπω αγώνες του Αρη, όχι ολόκληρους κυρίως μέσω από στιγμιότυπα. Διαβάζω Metrosport.gr κάθε μέρα για να μαθαίνω νέα της ομάδας. Φέτος έχουμε πολύ καλή ομάδα».

-Πιστεύεις πως μετά την περσινή 3^η θέση, ο Αρης είναι ικανός στο κοντινό μέλλον να πανηγυρίσει έναν τίτλο;

«Ναι το πιστεύω, είναι στον δρόμο. Η ομάδα είναι εξαιρετική και αν πάνε καλά τα πράγματα θα έρθει ένας τίτλος. Εμπιστεύομαι στην ομάδα, το Κύπελλο είναι πιο εφικτός στόχος».

-Για μία ακόμη χρονιά ο Αρης έχει επιθετικό πρόβλημα και όλοι κάνουν αναδρομή στο παρελθόν για τους επιθετικούς που ξεχώρισαν με τη φανέλα της ομάδας. Τι πιστεύεις ότι φταίει;

«Υπάρχουν καλοί επιθετικοί και φέτος και υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια. Πρέπει να περιμένουμε, να τους δώσουμε χρόνο, να προσαρμοστούν. Εχω πίστη στους επιθετικούς και θα έρθουν και τα γκολ. Δεν είναι εύκολο να παίζουν στον Αρη».

-Στη δεύτερη σεζόν σου στον Αρη πέτυχες 15 γκολ σε 36 παιχνίδια σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Είσαι μέσα στο top-3 επιθετικών με τα περισσότερα γκολ την τελευταία 20ετία. Τι σου λέει αυτό;

«Για μένα ήταν τιμή που έπαιξα στον Αρη, είναι τρελοί οι οπαδοί του. Η ατμόσφαιρα στο Χαριλάου είναι μοναδική, είμαι χαρούμενος που μπόρεσα να παίξω σε αυτή την ομάδα και σε αυτό το γήπεδο. Ηταν μια μεγάλη τιμή να πετύχω τόσα γκολ σε μια τέτοια ομάδα».

-Πως βλέπεις τους φετινούς επιθετικούς του Αρη και ποιον ξεχωρίζεις;

«Είναι πολύ καλοί. Ο Ιτούρμπε είναι πολύ καλός, ο Καμαρά εξαιρετικός παίκτης, ο Ματέο Γκαρσία. O Μάνος είναι πολύ καλός και τον εκτιμώ, παίζαμε μαζί στη Βέροια. Πρέπει να κάνουμε περισσότερη υπομονή μαζί τους. Θα έρθουν και τα γκολ σιγά σιγά. Ελπίζω και οι δύο (σ.σ. Καμαρά και Μάνος) να σκοράρουν περισσότερα γκολ από μένα. Ο Μάνος ελπίζω να σκοράρει πάνω από 10 γκολ, ο Καμαρά πάνω από 15-20. Ο Καμαρά έχει περισσότερες πιθανότητες γιατί παίζει περισσότερο».

-Σου αρέσει κάποιος άλλος ποδοσφαιριστής;

«Μου αρέσει πολύ ο Μπεναλουάν, επίσης ο Μαντσίνι τα πάει πολύ καλά, μου αρέσει και ο Μπερτόγλιο. Ο καλύτερος όλων είναι ο Μπρούνο Γκάμα, είναι ιδιοφυΐα. Κάνει τη διαφορά στον Αρη».

«Με ήθελε ο ΠΑΟΚ το 2010, με τον Κούπερ όλοι ένιωθαν σημαντικοί»

-Τον Ιανουάριο του 2009 μετακόμισες στην Ελλάδα. Πως πήρες την απόφαση να αφήσεις το Μεξικό για τον Αρη. Πως σε προσέγγισε ο Αρης;

«Με πήρε τηλέφωνο ένας ατζέντης που ζούσε στην Ισπανία, μίλησα με τον Κόντη και με τον Καλσάδο. Ο Κόντης μου είπε υπάρχει στην ομάδα Ισπανός προπονητής, καλοί ποδοσφαιριστές, αρκετοί λατινοαμερικάνοι και Ισπανοί. Μου είπε επίσης για το γήπεδο, την ομάδα, τον κόσμο, την ατμόσφαιρα».

-Τι σου είπαν για την ομάδα πριν έρθεις; Τον γνώριζες τον Αρη, μιας και ήταν η πρώτη σου μεταγραφή στην Ευρώπη;

«Εγώ είδα βίντεο και εικόνες από την πόλη, η Θεσσαλονίκη είναι πολύ όμορφη πόλη, μου είπαν πως είναι 2^η μεγαλύτερη πόλη στην Ελλάδα. Από τον Αρη μου είπαν πως έχουμε καλή ομάδα και θα είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε στην Ευρώπη, το ονειρευόμουν να παίξω σε ευρωπαϊκή διοργάνωση με τον Αρη. Δεν ήξερα τον Αρη πριν έρθω. Εγινε γνωστός στην Λατινική Αμερική μετά το παιχνίδι με την Μπόκα. Εκείνο το παιχνίδι το είδαν πολλοί στη Λατινική Αμερική».

-Γιατί έμεινες μόνο 1,5 χρόνο;

«Ανανέωσα για δύο χρόνια ακόμη, ήταν το καλύτερο συμβόλαιο της ζωής μου για εκείνα τα δύο χρόνια, προ-σύμφωνο και την ώρα που ήταν να υπογράψουμε το συμβόλαιο, μου άλλαξαν όρους στο συμβόλαιο και δεν μου άρεσε και δεν υπέγραψα. Σπάσαμε το προσύμφωνο και έφυγα για την Αργεντινή και δεν είχα ομάδα. Μου χρωστούσαν χρήματα για έξι μήνες και μου είπαν πως θα το έκαναν μετά τις υπογραφές του συμβολαίου. Εχασα αυτά τα χρήματα. Τώρα έγινε δεν μπορώ να το αλλάξω, συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο».

-Μετά την αποχώρησή σου από τον Αρη, υπήρξε πρόταση για να επιστρέψεις;

«Ποτέ δεν με προσέγγισαν. Ο ΠΑΟΚ με ήθελε το 2010, με πήραν τηλέφωνο για να πάω αλλά δεν μπορούσα. Δεν μπορούσα να το κάνω αυτό στον κόσμο του Αρη, στον σύλλογο, συναισθηματικά δεν μπορούσα να το κάνω, θα πρόδιδα τον κόσμο του Αρη. Μου έδωσαν πολλή αγάπη, ένιωθα πως ήμουν πιο δυνατός και πιο γρήγορος όταν έπαιζα στο Χαριλάου. Είναι μοναδική ατμόσφαιρα. Είναι σαν να παίζεις στη Ροζάριο και να πας να παίξεις στη Νιούελς Ολντ Μπόις, δεν γίνεται αυτό».

-Ο Κούπερ ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχες στην καριέρα σου;

«Ναι, ήταν ο καλύτερος προπονητής στην καριέρα μου. Για τον Κούπερ όλοι ήμασταν σημαντικοί. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε μέσα στο γήπεδο. Εκανε τακτική σε όλη την ομάδα, εξηγούσε τα πάντα και στους βασικούς και στους αναπληρωματικούς. Τους συμπεριφερόταν όλους το ίδιο, με σεβασμό, δούλευε πολύ. Όλη η ομάδα ήξερε πως πρέπει να παίξει και τι έπρεπε να κάνει η κάθε γραμμή. Είχε φτιάξει μια καλή ομάδα και όταν έλειπε κάποιος, ο άλλος που έπαιζε ήταν σαν να ήταν αυτός που έλειπε γιατί ήξερε τι πρέπει να κάνει. Όταν ήσουν στους βασικούς δεν έπρεπε να χάσεις την αυτοσυγκέντρωση σου, στους αναπληρωματικούς έπρεπε να περιμένεις να πάρεις στην ευκαιρία σου».

-Σου άρεσε η ζωή στη Θεσσαλονίκη;

«Η Θεσσαλονίκη είναι μια όμορφη πόλη. Αγαπώ την Ελλάδα, τις παραλίες, τον κόσμο. Η γυναίκα μου έκλεισε τα 40 και το δώρο της ήταν να έρθουμε στην Ελλάδα. Ήταν να έρθουμε τον Ιούνιο του 2021 αλλά η πανδημία μας σταμάτησε. Ελπίζω πως τον επόμενο χρόνο θα έρθουμε. Θέλω να δω παιχνίδι του Αρη από κοντά».

«Το σκυλί μου το ονόμασα Αρη, οι καλύτερες στιγμές μου τα γκολ με τον ΠΑΟΚ»

-Πότε έμαθες να μιλάς ελληνικά;

«Στη Βέροια έμαθα ελληνικά, έμαθα λίγα με βιβλίο κανονικό. Όταν ήμουν στον Αρη μιλούσαμε μόνο ισπανικά με όλους τους παίκτες. Μου αρέσουν τα ελληνικά, αν και είναι δύσκολη η γραμματική τους. Oι Eλληνες με τους Αργεντίνους έχουμε πολλά κοινά, μιλάτε γρήγορα, έχετε καλές σχέσεις με φίλους και οικογένεια».

Κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας, ο Κάμπορα φώναξε αρκετές φορές Αρης. Τον ρώτησα γιατί συμβαίνει αυτό και μου αποκάλυψε πως το σκυλί του το ονόμασε «Αρη».

«Πήραμε ένα σκυλί για τα παιδιά μας, είναι αγόρι και ψάχναμε όνομα. Τους είπα να το ονομάσουμε Αρης και συμφώνησαν τα παιδιά. 100 φορές την ημέρα φωνάζουμε το όνομα Αρης. Είναι στην καθημερινότητά μας. Τα παιδιά μου θέλουν να γνωρίσουν το Χαριλάου. Εχω τρία παιδιά. Ο Λούκας είναι 13 ετών, ο Φράνκο 10 και η Ντελφίνα 7».

-Πως ένιωσες ως Αργεντίνος που έπαιξες στο φιλικό με την Μπόκα; Ηξερες το δέσιμο των δύο ομάδων;

«Επαιξα ως αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο, στο τούνελ μιλούσα με τους Αργεντίνους της Μπόκα, ήταν έκπληκτοι με την υποδοχή του κόσμου του Αρη. Ηταν εντυπωσιασμένοι, έχει καλή ακουστική όπως το Μπομπονέρα, μοιάζουν τα δύο γήπεδα, είναι πολύ κοντά οι κερκίδες στον αγωνιστικό χώρο, δεν μπορούσαν να το πιστέψουν. Ηθελα να κερδίσω, είναι ωραία εμπειρία και παράξενο να παίζεις κόντρα σε ομάδα της χώρας σου και πόσο μάλλον κόντρα στη Μπόκα».

-Ποιες είναι οι καλύτερες σου στιγμές με τη φανέλα του Αρη;

«Τα γκολ κόντρα στον ΠΑΟΚ είναι οι καλύτερες στιγμές μου με τη φανέλα του Αρη. Θυμάμαι πολύ έντονα και το γκολ που πέτυχα κόντρα στον Ολυμπιακό. Σε εκείνο το ματς όλα τα έκανε ο Πρίττας και έπρεπε να πάω να τον αγκαλιάσω για όσα έκανε στο γήπεδο εκείνη τη μέρα. Δυστυχώς δεν το έκανα».

-Τι θυμάσαι από τα δύο γκολ που πέτυχες κόντρα στον ΠΑΟΚ, τον Μάρτιο του 2010;

«Το δεύτερο ήταν καλύτερο και πιο όμορφο. Η γυναίκα μου και το παιδί μου ήταν στο γήπεδο εκείνη την ημέρα. Το πρώτο ήταν σημαντικό για μένα γιατί μου έδωσε ψυχολογία. Ένας οπαδός μόλις έμαθε πως είναι η οικογένεια μου εκεί, άρχισε να αγκάλιαζε τον γιο μου τον Λούκας, τον πετούσαν ψηλά. Η οικογένειά μου ένιωσε πολύ όμορφα με τη συμπεριφορά του κόσμου».

-Πως ένιωσες στον τελικό Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό;

«Ημασταν πολύ κοντά για να πάρουμε τον τίτλο. Ηταν κλειστό το παιχνίδι, ήταν δύσκολο να σκοράρουμε, το γκολ θα μπορούσε να έρθει από μια καλή ενέργεια ή από τύχη. Δυστυχώς ο Λέτο πέτυχε μια γκολάρα και έκανε την διαφορά. Νιώσαμε πως παλέψαμε, δεν ήταν της μοίρας μας, δεν ήμασταν τυχεροί».

«Ενιωθα σαν το σπίτι μου όταν έπαιζα στο Χαριλάου»

-Εχεις επαφές με πρώην συμπαίκτες σου;

«Ναι μιλάω με αρκετούς. Με τον Νέτο, τον Πρίττα, τον Μπατιόν και τον Νάτσο Γκαρσία».

-Τι ξεχωριστό έχει ο Αρης και είναι στην καρδιά σου;

«H πόλη, οι συνήθειες, είναι παρόμοιες με τη δική μου. Eνιωσα πολύ ωραία, εγώ και η οικογένειά μου αγαπάμε την Ελλάδα, την κουλτούρα, την ιστορία της. Είμαστε ερωτευμένοι με την πόλη και τη χώρα σας. Ο κόσμος και το γήπεδο κάνουν πιο ξεχωριστό τον Αρη. Ενιωθα σαν το σπίτι μου όταν έπαιζα στο Χαριλάου».

-Θα ήθελες να επιστρέψεις στην ομάδα σε κάποιο πόστο; Ισως ως σκάουτερ για την Αργεντινή;

«Θα ήθελα να έρθω να δω ένα παιχνίδι της ομάδας. Να ζήσω ξανά την ατμόσφαιρα, να ακούσω τα συνθήματα του κόσμου. Θέλω τα παιδιά μου να γνωρίσουν την ατμόσφαιρα του Χαριλάου. Προς το παρόν θέλω να έρθω ως φίλαθλος. Αν υπήρχε πρόταση θα μπορούσα να βλέπω παιχνίδια για τον Αρη, να βλέπω παίκτες, έχω πολλές επαφές στην Αργεντινή».

-Τι μήνυμα θέλεις να αφήσεις στον κόσμο του Αρη;

«Θέλω να πω ευχαριστώ, μου συμπεριφέρθηκαν πολύ όμορφα, εξαιρετικά και σε μένα και στην οικογένεια μου. Νιώθω ευγνώμων, θέλω να τους πω να μην αλλάξουν και να είναι πάντα τρελοί για την ομάδα. Να φωνάζουν συνθήματα, να τους νιώθουν οι παίκτες, να σπρώχνουν την ομάδα. Η βοήθεια τους είναι πολύ σημαντική. Εχω Αργεντίνους φίλους, όταν ερχόταν στον Χαριλάου δυσκολευόταν να παίξουν».