Την απόπειρα βιασμού που βίωσε σε ηλικία 16 ετών περιέγραψε σε συνέντευξη που έδωσε η ηθοποιός Καίτη Φίνου.
Συνέντευξη στο περιοδικό «Λοιπόν» έδωσε η ηθοποιός Καίτη Φίνου, η οποία προέβη σε μία συγκλονιστική αποκάλυψη.
Η ίδια περιέγραψε την απόπειρα βιασμού που βίωσε σε ηλικία 16 ετών: «Μου συνέβη το 1976, στην ηλικία των 16 χρονών. Έμαθα για τη γυναικεία περίοδο, από μια γυναίκα Ελληνοαμερικάνα, που έμενε με την οικογένεια της απέναντι μας, κι ήμουν 11 παρά, γιατί στα 11 "μου ήρθε" και μάλιστα, η γυναίκα αυτή, μου είπε πόσα χρόνια κρατάει και τότε θεώρησα ότι κρατάει μια ολόκληρη ζωή. Όταν το είπα στη γιαγιά μου, ότι έχω περίοδο, με ρώτησε: "Τι, σου έκανε κάποιος κάτι; ".Ήταν οι εποχές που οι άνδρες ήταν επιδειξίες, κι άντε να ικανοποιούνταν αν μπορούσαν να σε απομονώσουν κάπου να σε χαϊδέψουν, όχι να σε βιάσουν. Εμένα δεν ήταν ολοκληρωτικός βιασμός, φορούσα παντελόνι και δε μπορούσε να μου το κατεβάσει μέσα στο αυτοκίνητο, οπότε, εκσπερμάτισε ανάμεσα στα μπούτια μου. Ήταν τραυματική εμπειρία, έβλεπα τα μάτια του, κι ήταν ένας εν δυνάμει δολοφόνος. Δεν τον ήξερα, ήταν φίλος ενός οικογενειακού μας φίλου.» ανέφερε χαρακτηριστικά η ίδια.
Στο ερώτημα πως αντέδρασε έπειτα από το συμβάν η Καίτη Φίνου απάντησε τα εξής: «Όχι εκείνη τη στιγμή. Πήρα τηλέφωνο τη μαμά μου και της το είπα, αλλά επειδή τους έπαιζα θέατρο και έβγαζα από το μυαλό μου διάφορα, σαν φαντασίωση, δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι έκανε κάτι τέτοιο ο φίλος, που έπινε ένα ποτήρι κρασί με τον πατέρα μου. Αυτός τότε ήταν 30 χρονών. Έπειτα έφυγε για την Αμερική και μετά από χρόνια έμαθα ότι πέθανε από καρκίνο στα 40 του. Δεν μου έφυγε ποτέ η εικόνα από το μυαλό, γιατί είχε κι ένα σουγιαδάκι στον λαιμό μου. Δεν είχα ολοκληρώσει ερωτική επαφή ως τότε, ήμουν ερωτευμένη μ' ένα παιδί, που δεν τον ήθελαν οι δικοί μου και καλά έκαναν, είχαν δίκιο, γιατί ήταν μια οικογένεια που είχε πολλές παρανομίες αλλά εγώ πήγαινα πάντα κόντρα, όμως με ήσυχο τρόπο, χωρίς φωνές. Σηκωνόμουν έφευγα, πήγαινα σε κλαμπ και ντίσκο. Ήταν μεγαλύτερός μου, έψαχνα την πατρική φιγούρα σ' έναν άντρα, Βέβαια, δεν ήταν από τα 'πολύ καλά παιδάκια' ο μπαμπάς μου, η μαμά μου κακοπερνούσε, κι έχω ζήσει καταστάσεις».
Τέλος αναφερόμενη στο γιατί ακολούθησε το επώνυμου του πατριού της και όχι του πατέρα της απάντησε τα εξής: «Γιατί η μάνα του πατέρα μου και η θεία μου, που μας μεγάλωσαν, ειδικά η γιαγιά μας, είπε 'όχι', να έχουμε το επώνυμο του βιολογικού μας πατέρα, γιατί νόμιζε ότι θα είχαμε και κάποια περιουσία. Στην πορεία δεν υπήρχε περιουσία. Κατάλαβα ότι με στιγμάτισε η απώλεια του πατέρα μου γύρω στα 40 μου. Τότε που πρωτοπάχυνα, που δε χτυπούσε το τηλέφωνο... Εκεί έκανα την πρώτη μου συνεδρία σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους. Σημαντικό κομμάτι που με στιγμάτισε ήταν κι ο βιασμός μου.»
