Όχι μόνο η ΟΥΕΦΑ που το αναρωτήθηκε χθες σε μια ανάρτησή σε έναν από τους λογαριασμούς της στα social media, αλλά κανείς, νομίζω, δεν θα πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία και να ψάχνει μήπως και υπήρξε «πιο συναρπαστική ιστορία στα Euro» από αυτήν που... έγραψε η εθνική Ελλάδας το 2004 στην Πορτογαλία με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Ήταν... μακράν η πιο συναρπαστική ιστορία, ήταν... μακράν η μεγαλύτερη έκπληξη, ήταν... μακράν ο μεγαλύτερος άθλος, ήταν... μακράν η πιο απρόβλεπτη κατάληξη σε ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα αυτή που βρήκε την εθνική Ελλάδας στον τελικό, να κατακτά τον τίτλο.
Στην περίπτωσή μας ισχύει απόλυτα ότι «γράψαμε ιστορία». Μια μοναδική και -όσο κι αν θέλουμε να μην είναι- ανεπανάληπτη ιστορία. Μια ιστορία βγαλμένη από τα παραμύθια. Ένα απίστευτο ταξίδι, που ούτε ο πιο ευφάνταστος δεν θα μπορούσε να το σκεφτεί, ούτε ο καλύτερος σκηνοθέτης στον κόσμο να το «στήσει»
Έχουν περάσει 18 χρόνια από τότε και -δεν ξέρω για εσάς αλλά προσωπικά ακόμη... τσιμπιέμαι κάθε φορά που ανατρέχω σε εκείνη την περίοδο, θυμάμαι τα παιχνίδια, τις προκρίσεις, τις εμφανίσεις της ομάδας, τις δηλώσεις του Ρεχάγκελ και των παικτών.
Δυσκολεύομαι ακόμη και τώρα να το πιστέψω τι πέτυχαν ο Γερμανός ομοσπονδιακός προπονητής και τα παιδιά του, παρά το γεγονός ότι, πλέον, ξέρουμε τα πάντα για εκείνες τις ημέρες μέσα από δεκάδες συνεντεύξεις, περιγραφές, δηλώσεις, στις οποίες οι πρωταγωνιστές μοιράστηκαν όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν κάθε λεπτομέρεια του ποδοσφαιρικού ΕΠΟΥΣ της Ελλάδας.
Βέβαια, όσο κι αν θυμόμαστε όλα εκείνα τα όμορφα που άλλοι τα ζήσανε από κοντά άλλοι τα παρακολούθησαν από τους τηλεοπτικούς δέκτες, στο τέλος πάντα μένει ένα... παράπονο. Αυτό που αφορά στο... μετά του ασύλληπτου θριάμβου, στη μη αξιοποίησή του, στο γεγονός ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν εξαργύρωσε την ΧΡΥΣΗ επιτυχία, δεν μπόρεσε να πατήσει πάνω σ' αυτή και ν' αλλάξει επίπεδο.
Αυτό, δεν θα σταματήσει ποτέ να μας... πονάει και να μας ενοχλεί αφού αυτοί που κλήθηκαν να διαχειριστούν τον θρίαμβο απέτυχαν παταγωδώς, αποδείχθηκαν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων...
