ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΡΑΝΤΖΑΛΗΣ, ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΑΚΗΣ
Η «Μ» ανοίγει το φάκελο της πληρωμής των δεδουλευμένων στους ποδοσφαιριστές του Αρη μετά την υπαγωγή στο άρθρο «44» - Η ανοιχτή πληγή που έφερε σε απόγνωση τον Νίκο Κυζερίδη και τους πρώην συμπαίκτες του
Ενας άνθρωπος, το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει και η ιστορία, που “κρύβεται” πίσω της. Και, όταν πρόκειται όχι για κάποιο “τυχαίο” πρόσωπο, αλλά για τον Νίκο Κυζερίδη, τότε τα δεδομένα διαφοροποιούνται.
Ο βετεράνος παίκτης του Αρη, ο οποίος τα τελευταία τρία χρόνια δίνει μάχη για τη ζωή, ανέδειξε δημοσίως το πρόβλημα των οφειλομένων προς τον ίδιο, αλλά και παλαιούς παίκτες των “κίτρινων”, οι οποίοι έχασαν τα χρήματά τους, όταν η Π.Α.Ε υπήχθη στο άρθρο 44. Η “Μ” επιχείρησε να καταγράψει τις τοποθετήσεις ανθρώπων που “πρωταγωνίστησαν” στην ιστορία αυτή, η οποία συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, χωρίς να έχει δοθεί λύση.
Απαραίτητη υποσημείωση: Με το άρθρο 44, η Π.Α.Ε. Αρης, απαλλάχθηκε από χρέη περίπου 17 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ οι παίκτες που έχαναν τα δεδουλευμένα τους, επρόκειτο να αποζημιωθούν μέσω ειδικού Νόμου, που ψήφισε η Πολιτεία και η οποία θα κατέβαλε τα προβλεπόμενα ποσά. Ο Πτωχευτικός Κώδικας, που χρησιμοποίησε η Π.Α.Ε. Αρης, προστάτευε και το Δημόσιο και τους πιστωτές της. Από το 2004 και μετά, καταβλήθηκαν μόλις δύο δόσεις (η τελευταία το 2009) και εκ τότε χάθηκε η... μπάλα.
Κώστας Παπαδόπουλος (Νομικός που χειρίστηκε την υπόθεση υπαγωγής στο “44”): “Το Νοέμβρη του 2004 τα ελληνικά δικαστήρια έκαναν δεκτή την αίτηση υπαγωγής της Π.Α.Ε Αρης στο άρθρο 44, η οποία απαλλασσόταν από μεγάλο οικονομικό βάρος. Αντιθέτως, έπρεπε να πληρώνει 140 χιλιάδες ευρώ επί 10 χρόνια, δηλαδή 1,4 εκατομμύρια ευρώ. Θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία, γιατί ελάχιστοι πίστευαν στο αίσιο της έκβασης. Οσοι θυμούνται τις απορριπτικές αιτήσεις της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., αντιλαμβάνονται τί εννοώ. Πράγματι, πολλοί ποδοσφαιριστές έχαναν τα χρήματά τους. Γι' αυτό και μέσω του Νόμου Ορφανού επρόκειτο να αποζημιωθούν. Απ' όσο γνωρίζω τακτοποιήθηκαν μόνο δύο δόσεις. Δε γνωρίζω το λόγο που δε συνεχίστηκε η πληρωμή του ποσού που είχε συμφωνηθεί με τον κάθε ποδοσφαιριστή, ανάλογα με τα δεδουλευμένα του. Με τον συγκεκριμένο νόμο, αρμόδιο να προχωρήσει σε πληρωμές είναι το Δημόσιο και όχι η εταιρεία”.
“Εύχομαι να μην τους τιμωρήσει ο Θεός”
-Αγγελος Διγκόζης (προπονητής Κέρκυρας): “Δε θέλω να πω πολλά για το θέμα του άρθρου 44. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι ο εργαζόμενος πρέπει να πληρώνεται. Με εμάς δεν έγινε κάτι τέτοιο. Οι χειρισμοί των τότε διοικούντων δεν είχαν ανθρώπινη προσέγγιση. Εχουν τιμωρηθεί στις συνειδήσεις του κόσμου, εύχομαι να μην τους τιμωρήσει και ο Θεός. Από το 2004 έχουμε πληρωθεί δύο δόσεις, γιατί το “44” προστάτευε και τους εργαζομένους, δηλαδή τους ποδοσφαιριστές, εκτός της εταιρείας. Ισως πρέπει να κοιτάξουμε το θέμα αυτό πιο συντονισμένα και να κοιτάξουμε τί ελπίδες έχουμε ακόμα, για να πάρουμε τα χρήματά μας. Προσωπικά, έχω χαράξει τη δική μου πορεία, έχω καθαρή σκέψη και είμαι προσηλωμένος στα επαγγελματικά βήματα που κάνω στο ποδόσφαιρο
Οσον αφορά τον Νίκο Κυζερίδη, εύχομαι να ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει. Αξίζουν συγχαρητήρια και στις διοικήσεις Αρη και Αγροτικού Αστέρα, όπως και στον απλό κόσμο, ο οποίος συμπαραστέκεται στο Νικόλα. Ως παίκτης ήταν μαχητής και το ίδιο ως άνθρωπος, γι' αυτό πιστεύω ότι θα τα καταφέρει”.
Ο Τόλης Λιολίδης, σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, προτίμησε να μην τοποθετηθεί δημόσια για το θέμα του άρθρου “44” και αρκέστηκε να πει μόνο ότι δεν περιμένει ότι κάποια στιγμή θα εισπράξει τα χρήματα, όπως θα έπρεπε να έχει γίνει ήδη, σύμφωνα με την άποψή του.
«Θα τα κυνηγάω
…για πάντα»
-Παναγιώτης Κατσιαρός ( πρώην ποδοσφαιριστής): «Αυτά τα λεφτά ουσιαστικά έχουν χαθεί. Παρόλο αυτά εγώ σαν Παναγιώτης θα συνεχίσω τον αγώνα μου μέχρι τελικής πτώσης. Συνεχίζω να κυνηγάω το κράτος για τα συγκεκριμένα χρήματα που δούλεψα και δεν μου καταβλήθηκαν ποτέ. Πιστεύω ότι στο τέλος θα δικαιωθώ. Δεν ξέρω αν αυτό θα γίνει σύντομα, αλλά και 55 χρόνια ακόμα να χρειαστεί, εγώ θα το κυνηγήσω. Στηρίξαμε τον Αρη σε πολύ δύσκολες χρονιές τότε. Και εγώ και ο Νίκος (σ.σ.: Κυζερίδης) και τα υπόλοιπα παιδιά εκείνης της εποχής. Παίζαμε επί χρόνια απλήρωτοι. Κάποιοι ξεχνάνε πολύ εύκολα όμως. Η τότε διοίκηση του Αρη ήταν αυτή που πανηγύριζε για την υπαγωγή στο «44» και η ίδια διοίκηση μετά από 8 χρόνια δημιούργησε ξανά χρέη στον σύλλογο. Δεν το λέω αυτό από κακία για τα λεφτά, το λέω γιατί πανηγυρίζανε τότε, διότι εκμηδενίστηκαν τα χρέη και ο Αρης θα ήταν καθαρός. Και η ΑΕΚ είχε μπει στο άρθρο, αλλά είχε πει να μην μπει κανένας εργαζόμενος. Αυτά τα λεφτά, βέβαια, πλέον δεν τα χρεωστάει ο Αρης στους εργαζόμενους, αλλά το κράτος που ξαφνικά πάτησε στην κρίση που ξεκίνησε στην χώρα μας και μας ξέχασε».
-Λάκης Σημαιοφορίδης (ήταν στην προεδρία του ΠΣΑΠ την εποχή του «44»): «Είναι μία πονεμένη ιστορία. Προσωπικά, μαζί με τον Αντώνη Αντωνιάδη κάναμε τιτάνια προσπάθεια δύο χρόνων και στο τέλος βρεθήκαμε κατηγορούμενοι, στο ειδώλιο. Μετά από δύο χρόνια επίμονων αγώνων καταφέραμε να… κερδίσουμε τη μάχη και οι παίκτες να εξασφαλίσουν από το κράτος τα χρήματά τους. Το ποσό δεν μπορούσε να εξασφαλιστεί σε μία δόση και είχαμε καταφέρει να το ‘σπάσουμε’ σε τέσσερις. Εχουν δοθεί οι δύο πρώτες δόσεις, μετά από μεγάλη μάχη του Αντωνιάδη ο οποίος είχε χτυπήσει όποια πόρτα μπορούσε για την δικαίωση των ποδοσφαιριστών του Αρη. Όταν πήγαμε στον κ. Ορφανό έκλαιγε (!) λέγοντας ότι υπάρχουν άνθρωποι που χάνουν τα σπίτια τους, παίζουν δύο χρόνια χωρίς λεφτά. Δυστυχώς στη συνέχεια έγιναν λάθος κινήσεις από τους ίδιους τους παίκτες. Επί ημερών Νικοπολίδη-Γιαννακόπουλου στον ΠΣΑΠ δόθηκε η δεύτερη δόση. Πρέπει όσοι έχουν τη δύναμη και τις αντοχές να κυνηγήσουν το θέμα, αφού υπάρχει ο νόμος που τους έχει δικαιώσει. Ξέρω ότι πολλοί έχουν απογοητευτεί από συμπεριφορές, ανάμεσά τους και εγώ, που ήταν και ο λόγος παραίτησής μου, μετά από τον αγώνα που δώσαμε».