Μαουρίτσιο Ποκετίνο: Καλός παίχτης, καλύτερος προπονητής

"Η Τότεναμ έχει τεράστιο κοινό και θαυμάζω το πάθος που δείχνουν οι οπαδοί σε αυτή την ομάδα. Είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε στους υποστηρικτές μας το είδος του επιθετικού ποδοσφαίρου και την επιτυχία που όλοι κοιτάμε να πετύχουμε". Δεν θα μπορούσε να είναι πιο περιεκτικός ο προπονητής της Τότεναμ, αφού μέσα σε μία φράση αποτύπωσε το στυλ παιχνιδιού που υπηρετεί και τους στόχους της ομάδας. Όμως, πώς έφτασε να προπονεί μία από τις μεγαλύτερες, όπως ο ίδιος υποστηρίζει, ομάδες της Ευρώπης; Πού γαλουχήθηκε ποδοσφαιρικά και πώς αποδομείται το στυλ παιχνιδιού του;

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Τάσσος

Τα πρώτα βήματα ενός μεγάλου ταξιδιού

Ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο, γεννήθηκε στο Μέρφι, μια μικρή πόλης της Αργεντινής στις 2 Μαρτίου 1972. Ο πατέρας του εργαζόταν σε φάρμα, και ήταν αυτός που του μετέδωσε το "μικρόβιο" του ποδοσφαίρου όταν πήγε με τον 6χρονο τότε γιο του να παρακολουθήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 σε ένα τοπικό μαγαζί. Ο πιτσιρικάς Μαουρίτσιο δεν άργησε να δείξει το ταλέντο και την αγάπη του για τη στρογγυλή θεά.

Σε ηλικία 14 ετών τον ανακάλυψε ο σκάουτερ José Griffa για χάρη της Newell's Old Boys, που έμελλε να γίνει ο πρώτος σταθμός της μεγάλης καριέρας του. Το 1987 εντάχθηκε στην ομάδα και ένα χρόνο αργότερα έκανε το ντεμπούτο του στο αργεντίνικο πρωτάθλημα. Ως κεντρικός αμυντικός της Newell's Old Boys κατέκτησε δύο διαδοχικά πρωταθλήματα τις σεζόν 1990-91 και 1991-92. Βοήθησε τον σύλλογο να φτάσει στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες, αφού χάρισε τη νίκη στον ημιτελικό με δικό του γκολ κόντρα στην πρωταθλήτρια Κολομβίας America de Calli.

Η κλήση από την εθνική ομάδα της χώρας του δεν άργησε να έρθει. Το 1992, ο Ποκετίνο συμμετείχε με την under-23 ομάδα της Αργεντινής στο Προολυμπιακό τουρνουά της Παραγουάης, όπου η "Αλμπισελέστε" δεν κατάφερε να πάρει την πρόκριση. Οι συμμετοχές με την εθνική Αργεντινής συνέχισαν, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία αφού στο Κόπα Αμέρικα το 1999 η ομάδα του δεν κατάφερε να περάσει από τους προημιτελικούς, ενώ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 η Αργεντινή δεν προκρίθηκε ούτε από τους ομίλους. Για την ιστορία, σε 20 εμφανίσεις με το εθνόσημο πέτυχε 2 γκολ.

Ποκετίνο - Εσπανιόλ, μια ιστορία αγάπης

Για τον Μαουρίτσιο Ποκετίνο η Εσπανιόλ είναι ό,τι η Μπαρτσελόνα για τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Είναι η ομάδα - ορόσημο που τον ανέδειξε τόσο σαν παίκτη, όσο και σαν προπονητή. Τη σεζόν 1994-95, η Εσπανιόλ στην προσπάθειά της να επανέλθει στην πρώτη κατηγορία, υπέγραψε με τον 22χρονο τότε Αργεντίνο. Σύντομα καθιερώθηκε ως βασικός παίχτης και δίπλα στο όνομά του χτίστηκε η φήμη ενός σκληρού και αξιόπιστου κεντρικού αμυντικού.

Η Γαλλία και η επιστροφή

Το 2001 μετακόμισε στο Παρίσι και την Παρί Σεν Ζερμέν. Όμως απ'ό,τι φαίνεται το κλίμα της Γαλλίας δεν του ταίριαξε και αφού δοκίμασε την τύχη του και στη Μπορντό για τη σεζόν 2003-04, επέστρεψε στην Ισπανία και στην Εσπανιόλ για τελευταία φορά, όπου και θα κρεμούσε τα παπούτσια του σε ηλικία 34 ετών, μετά από 275 αγώνες και 14 γκολ, κατακτώντας μάλιστα το Copa del Rey .

Κρεμάει τις τάπες, δοκιμάζει το κουστούμι

Μετά το πέρας της ποδοσφαιρικής του θητείας και έχοντας μικρή εμπειρία ως βοηθός προπονητή γυναικείας ομάδας, του ανατέθηκε το δύσκολο έργο διάσωσης της Εσπανιόλ από τον υποβιβασμό. Έτσι, τον Ιανουάριο του 2009 ο Μαουρίτσιο αναλαμβάνει τα ηνία της ομάδας, η οποία βρισκόταν τρίτη από το τέλος. Αποστολή εξετελέσθη, η ομάδα όχι μόνο σώθηκε αλλά βρέθηκε στη μέση του βαθμολογικού πίνακα με σημαντικότερο επίτευγμα τη νίκη 2-1 επί της Μπαρτσελόνα μέσα στο Καμπ Νου, που συνοδεύθηκε με την εξής δήλωση: "Δεν ξέρω πώς τα καταφέραμε. Η Εσπανιόλ ήταν στον πάτο και η Μπαρτσελόνα στην κορυφή, όλοι έλεγαν πως η Εσπανιόλ είναι νεκρή και δεν έχει ελπίδα. Ήταν ξεχωριστή νίκη".

Για τα επόμενα χρόνια συνέχισε από εκεί που σταμάτησε, οδηγώντας τα "Παπαγαλάκια" σε σταθερά καλές επιδόσεις, πράγμα που μεταφραζόταν και στο βαθμολογικό πίνακα. Είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη της διοίκησης γι'αυτό και του ανανεώθηκε άλλες δύο φορές το συμβόλαιο, η τελευταία μάλιστα ανανέωση θα τον κρατούσε στον πάγκο της ομάδας μέχρι το 2014. Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν λόγω της κακής πορείας της ομάδας και των οικονομικών προβλημάτων και αναγκάστηκε να φύγει προτού εκπνεύσει το συμβόλαιό του.

Στην Αγγλία για ένα νέο ξεκίνημα

Η νέα στέγη βρέθηκε σύντομα για τον Αργεντίνο τεχνικό, στην Αγγλία και συγκεκριμένα στη Σάουθαμπτον. Εκεί, αντικατέστησε τον Nigel Adkins και έγινε ο δεύτερος Αργεντίνος προπονητής στην ιστορία της Premier League, μετά τον Osvaldo Ardiles. Η ποιότητά του δεν άργησε να φανεί. Οι "Άγιοι" τερμάτισαν στην 8η θέση, έχοντας πετύχει εμφατικές νίκες, όπως το 3-1 κόντρα σε Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι και 2-1 κόντρα στην Τσέλσι. Ο Μαουρίτσιο είχε τραβήξει τα βλέμματα επάνω του και η μεταγραφή του σε μία ισχυρότερη ομάδα θεωρούταν δεδομένη.

Έτυχε ή πέτυχε;

Η Τότεναμ ήταν αυτή που τον απέκτησε, τη σεζόν 2014-2015, με συμβόλαιο 5 χρόνων. Ο απολογισμός της πρώτης χρονιάς με την ομάδα του Β. Λονδίνου ήταν σχετικά επιτυχημένος. Πέμπτη θέση στο πρωτάθλημα και φιναλίστ του League Cup. Ήθελε να φέρει την αλλαγή και τα κατάφερε. Ευθύς εξαρχής πήρε ρίσκα που, για καλή του τύχη, τον αντάμειψαν. Προώθησε από τις ακαδημίες το νεαρό Harry Kane για τη θέση του βασικού επιθετικού και πούλησε τον τέως επιθετικό Roberto Soldado στη Βιγιαρεάλ.

"Η αγάπη μου προς τον Kane έχει κάνει τη γυναίκα μου να ζηλεύει"

Δεν είναι κρυφό πως ο Αργεντίνος τεχνικός έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον Harry Kane. Ο πρώτος επένδυσε και ο δεύτερος τον δικαίωσε και με το παραπάνω. "Η αγάπη μου προς τον Kane έχει κάνει τη γυναίκα μου να ζηλεύει… και την δική του επίσης" είπε χαρακτηριστικά και συνέχισε: "Έχει απίστευτες ικανότητες μπροστά στο τέρμα. Έχει κάτι ξεχωριστό, γι'αυτό είναι από τους καλύτερους. Όλοι οι επιθετικοί αυτού του επιπέδου έχουν κάτι ξεχωριστό μπροστά στο τέρμα. Είναι εκτελεστές. Ο Harry έχει αυτή τη ξεχωριστή ικανότητα".

Δεν έχει και άδικο, αφού ο Άγγλος επιθετικός μετράει μέχρι σήμερα 115 τέρματα σε 183 αγώνες με την Τότεναμ.

"Ήθελα να τους σκοτώσω όλους κι εμένα μαζί"

Η σεζόν 2015-16 ήταν κομβική για τον Μαουρίτσιο και για τα "Σπιρούνια". Μέχρι και το τέλος του πρωταθλήματος η Τότεναμ "κονταρτοχτυπιόταν" με τη Λέστερ για την κατάκτηση του τίτλου. Τελικά όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης υποκλίθηκε στο θαύμα της Λέστερ και ο Μαουρίτσιο είδε την ομάδα του να τερματίζει 3η, έναν βαθμό πίσω από την δεύτερη Άρσεναλ και 11 βαθμούς πίσω από τις ¨Αλεπούδες".

Παρόλα αυτά, η διοίκηση επιβράβευσε τον Ποκετίνο προσφέροντάς του συμβόλαιο μέχρι το 2021. Σε συνέντευξη που παραχώρησε, όταν ρωτήθηκε για το τί είπε στους παίχτες μετά το χαμένο πρωτάθλημα, απάντησε: "Απλά τους είπα, ότι αν είχα την ευκαιρία να τους σκοτώσω θα το είχα κάνει. Ήθελα να τους σκοτώσω όλους κι εμένα μαζί. Είμαι πολύ ειλικρινής μαζί τους κι αυτοί πολύ ειλικρινείς μαζί μου. Αυτή είναι μία πολύ καλή σχέση".

Το 4-2-3-1 και το μάτι που…γυαλίζει

Δεν είναι τυχαίο πως σε όποια ομάδα έχει διατελέσει προπονητής ο Μαουρίτσιο, ακολουθεί το σύστημα 4-2-3-1. Αποτελεί την αγαπημένη του τακτική και ο ίδιος ως "εφευρέτης" έχει ορίσει κανόνες για το πώς πρέπει να παίζεται. Βασική παράμετρος είναι η σωστή ανάπτυξη που ξεκινάει από την άμυνα. Ακρογωνιαίος λίθος είναι η ταχύτητα και ο αιφνιδιασμός των αντιπάλων από την υψηλή πίεση. Η διαγωνικότητα ή αλλιώς diagonality είναι εξίσου σημαντική στη φιλοσοφία του και υπάρχουν δύο λόγοι που προτιμάει τις διαγώνιες από τις οριζόντιες και κάθετες πάσες.

Ο πρώτος λόγος αφορά την ανάπτυξη και την γρήγορη επίθεση. Αν ο παίχτης πάρει τη μπάλα από διαγώνια γωνία, η μπάλα διανύει μεγαλύτερη απόσταση, ο ίδιος έχει καλύτερο οπτικό πεδίο τόσο μπροστά του όσο και γύρω του, οπότε η ομάδα προωθείται πιο γρήγορα. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τηναντίπαλη άμυνα, γιατί τα διαγώνια περάσματα αναγκάζουν την άμυνα να τρέξει μεγαλύτερες αποστάσεις, άρα είναι πιο εύκολο να βρεθεί εκτός σχηματισμού και επιπλέον έχει να αντιμετωπίσει μια ταχύτερη κυκλοφορία.

Για να το πετύχει αυτό ο Ποκετίνο, προτιμάει τους γρήγορους παίκτες με εξαιρετική αντοχή, γιατί είναι πιο πιθανό να ανταπεξέλθουν σε ένα τόσο απαιτητικό σύστημα, "να υποφέρεις στην προπόνηση για να μην υποφέρεις στον αγώνα" όπως λέει και ο ίδιος. Είναι επίσης γνωστή η προτίμησή του να διαλέγει, να προωθεί και να δουλεύει με παίκτες από τις ακαδημίες που αισθάνεται ότι μπορούν να προσφέρουν παραπάνω, και μέχρι τώρα δεν έχει πέσει έξω. Το καλύτερο παράδειγμα; Οι Harry Kane, Dele Alli και Eric Dier, που αποτέλεσαν κινητήριο μοχλό της Αγγλίας στο Euro 2016 . Παίκτες έχουν μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τον Μαουρίτσιο, για την καθοδήγηση και την προθυμία του να δίνει συμβουλές, ενώ ο ίδιος θεωρεί πως είναι καθήκον του να παράγει ταλέντα.

Η σκληρή δουλειά και η αναγνώριση

Ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο είναι ένα άτομο που χαίρει της εκτίμησης ποδοσφαιριστών και προπονητών. Όταν σαν προπονητής δείχνεις σεβασμό προς τους παίκτες σου, θα σου επιστραφεί πολλαπλάσια. Ο Danny Rose παίκτης του Μαουρίτσιο είπε: " Έχει προσδώσει πολύ ήθος στη δουλειά του, σε τέτοιο βαθμό που δεν το έχω νιώσει από κανέναν άλλο προπονητή. Θέλει να δουλεύεις πολύ σκληρά στην προπόνηση κι αν δεν το κάνεις θα στο

πει. Όλα ξεκινάνε από την προπόνηση". Το εγκόμιο έσπευσε να του πλέξει και ο Ζινεντίν Ζιντάν: "Έχω σε πολύ βαθιά εκτίμηση τον Μαουρίτσιο Ποκετίνο, νομίζω πως κάνει φανταστική δουλειά στην Τότεναμ. Χτίζει μια ομάδα με υψηλές φιλοδοξίες. Μη βασίζεστε στα λόγια μου, τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους".

Το βιβλίο και ο κακός του δαίμονας

Πρόκειται για ένα κωμικοτραγικό γεγονός. Ο Μαουρίτσιο αποφάσισε να εκδοθεί το βιβλίο με τίτλο "A brave new world" που αναφέρει μεταξύ άλλων τη βιογραφία του, το αντίκτυπο της προηγούμενης σεζόν, το μυστικό της επιτυχίας της Τότεναμ, καθώς και διαφωνίες με παίκτες - κλειδιά, όπως ο Eric Dier. Το περίεργο της υπόθεσης είναι πως από τότε που εκδόθηκε το βιβλίο, στις 28 Οκτωβρίου, η Τότεναμ έχει συγκεντρώσει μόλις 4 βαθμούς σε 5 αγώνες πρωταθλήματος και πολλοί ισχυρίζονται πως το βιβλίο έχει φέρει κακή τύχη στην ομάδα. Ο ίδιος γέλασε όταν άκουσε τη φήμη ότι υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στην απόδοση της ομάδας και το βιβλίο και είπε: "Όταν πρωτοεμφανίστηκε το βιβλίο νικήσαμε τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Λίβερπουλ και είχαμε ένα απίστευτο αποτέλεσμα. Θέλω να σας ευχαριστήσω εσάς που γράφετε αυτή την ιστορία (ότι δηλαδή επηρεάζει την απόδοση της ομάδας) γιατί δίνετε δημοσιότητα στο βιβλίο και θα πάνε περισσότερα λεφτά για φιλανθρωπία. Αν πουλήσουμε περισσότερα βιβλία, θα βοηθήσουμε περισσότερους ανθρώπους".