«Η πόλη των 15 λεπτών»: Το νέο μοντέλο που υπόσχεται να αλλάξει τις ζωές μας

Ένα νέο μοντέλο πολεοδομικού σχεδιασμού υπόσχεται να αναδιαμορφώσει τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα βελτιώνοντας συγχρόνως, την ποιότητα ζωής των πολιτών.

Σύμφωνα με τον Κάρλος Μορένο, τον Γαλλο-Κολομβιανό ακαδημαϊκό πίσω από την ιδέα της πόλης των 15 λεπτών, στόχος είναι η αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου μέσω της δημιουργίας έξυπνων πόλεων. Σε αυτές οι κάτοικοι θα έχουν τη δυνατότητα να ικανοποιούν οποιαδήποτε ανάγκη τους σε απόσταση – το πολύ – 15 λεπτών με τα πόδια ή με ποδήλατο από την κατοικία.

«Η πόλη των 15 λεπτών» απαιτεί τον ελάχιστο δυνατό χρόνο μετακίνησης μεταξύ κατοικίας, γραφείου, εστιατορίων, πάρκων, νοσοκομείων και πολιτισμικών εκδηλώσεων. Κάθε γειτονιά θα πρέπει να ανταποκρίνεται σε έξι κοινωνικές λειτουργίες: κατοικία, εργασία, προμήθειες, φροντίδα, μάθηση και διασκέδαση.

Ο Μορένο υποστηρίζει πως «οι πόλεις των 15 λεπτών» θα είναι η λύση – απάντηση στην αντιμετώπιση τόσο της κλιματικής αλλαγής, με την ενίσχυση πράσινων πρωτοβουλιών σε επίπεδο γειτονιών και με τη μείωση των μετακινήσεων, όσο και της συνεχόμενης επέκτασης των αστικών κέντρων – κάτι που συνέβαινε κυρίως, πριν από την έλευση της πανδημίας.

Οι έξυπνες αυτές πόλεις στηρίζονται σε τέσσερις βασικές αρχές: την εγγύτητα, την ποικιλομορφία, την πυκνότητα καθώς και τη λειτουργικότητα. Είναι γεγονός πως η υγειονομική κρίση άλλαξε ριζικά τον τρόπο ζωής μας φέρνοντας την πόλη των 15 λεπτών στην ατζέντα μητροπολιτικών περιοχών σε όλο τον κόσμο.

Σύμφωνα μάλιστα, με το Politico, η δήμαρχος του Παρισιού Αν Ινταλγκό, θεωρείται από τους πρώτους ένθερμους υποστηρικτές της συγκεκριμένης ιδέας. Μάλιστα, η ίδια βάσισε την εκστρατεία της στην δημιουργία των πόλεων 15 λεπτών, γεγονός που οδήγησε στην επανεκλογή της το 2020.

Ειδικότερα, η Ινταλγκό διόρισε και μία επίτροπο για την πόλη των 15 λεπτών, την Καρίν Ρολάν, για την οποία πρωταρχικός στόχος, αποτελεί η δημι9ουργία μίας «πόλη γειτνιάσεων», όπως την αποκαλεί, γειτνιάσεων όχι μόνο μεταξύ υποδομών, αλλά και των κατοίκων.

Η ιδέα αυτή φαίνεται πως χαίρει ευρείας αποδοχής σε πόλεις όπως το Δουβλίνο, η Βαρκελώνη, το Μιλάνο και η Λισαβόνα όπου παρόμοιες εκστρατείες και ενέργειες έχουν ήδη, αρχίσει να υιοθετούνται.