O προβληματισμός που έφερε στους φίλους του
Αρη, το κρύο-ζεστό των αποτελεσμάτων, για το πού τελικώς το πάει κατά τη φετινή χρονιά, μάλλον θα πάρει απάντηση. Μάλιστα αυτή θα είναι με τον ηχηρότερο τρόπο και σε βαθμό που θα υποχρεώσει τους φίλους των «κίτρινων» να πετάξουν τη σκούφια τους.
Είναι αλήθεια ότι η αγωνιστική αστάθεια του Αρη προκάλεσε τριγμούς στην εμπιστοσύνη τού κόσμου απέναντι στην ομάδα. Εμπιστοσύνη στις αγωνιστικές της δυνατότητες, που ισχυροποιήθηκε με την πορεία στον πρώτο γύρο, αλλά κλονίστηκε μετά από τις ήττες από Λαμία, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό. Περισσότερο από την απόδοση της ομάδας και λιγότερο από το τελικό αποτέλεσμα. Κι όταν φουσκώνει το μπαλόνι της αισιοδοξίας και εδραιώνεται η πίστη ότι κάτι ξεχωριστό μπορεί να πετύχει φέτος ο Αρης, είναι μεγάλη η απογοήτευση όταν θολώνει ο στόχος.
Τι είναι αυτό που τονώνει την αισιοδοξία των φίλων του Αρη; Η μεταγραφική αντεπίθεση η οποία φέρνει στην ομάδα τον Κώστα Μήτρογλου και υπό προϋποθέσεις τον Μπαράλες. Ο Αρης λοιπόν θα αποκτήσει έναν φορ που έχει το γκολ δεύτερη φύση του, που γνωρίζει το ελληνικό Πρωτάθλημα και θέλει να καλύψει τον ποδοσφαιρικό του εγωισμό. Αυτά είναι τα θετικά. Αν υπάρχουν αρνητικά είναι η πολύμηνη απουσία του από τη δράση, αλλά η λογική λέει ότι δεν θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί σ’ ένα Πρωτάθλημα, όπως η Super League1, το οποίο δεν έχει και πολλές απαιτήσεις. Η απόκτηση του Μήτρογλου, οδηγεί τον Λόπεθ να σκέφτεται να ζητήσει νέα επαγγελματική στέγη γιατί θέλει να έχει συμμετοχές. Αν τελικώς κουνήσει ο Ισπανός μαντήλι τότε στον Αρη θα σκεφτούν σοβαρά να υλοποιήσουν τη συμφωνία με τον Αστέρα Τρίπολης για την απόκτηση του Μπαράλες. Κι αν γίνει αυτό οι «κίτρινοι» θα έχουν κάνει μεταγραφικό bingo! Συγχρόνως θα έχουν στείλει μήνυμα ότι όχι μόνο δεν πέταξαν λευκή πετσέτα, αλλά στοχεύουν με αξιώσεις τη 2η θέση στο Πρωτάθλημα.
FOCUS
Eπειδή με αφορμή τη συνέντευξη του Παναγιώτη Γιαννάκη στην εκπομπή «Ενώπιος ενωπίω», άνοιξε πάλι η κουβέντα για την μεγάλη ομάδα του Αρη, πάντα θα πρέπει να μνημονεύεται η προσφορά στην ολοκλήρωση της μεταγραφής του «Δράκου», του Θεόφιλου Μητρούδη. Και αυτή η αλήθεια έχει, τεκμηριωμένα, μία όψη.
