Ο
Αρης δεν σκιάζεται από τα… ψηλά της βαθμολογίας, αντέχει την ψυχική πίεση κι έχει σκοπό να παραμείνει για αρκετό καιρό εκεί. Αυτό απέδειξε χθες με τη νίκη του στο Αγρίνιο. Νίκη με την οποία έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα με πολλούς αποδέκτες. Και κυρίως σ’ όλους εκείνους οι οποίοι υποστήριξαν το προηγούμενο διάστημα ότι η «κίτρινοι» είναι μία ομάδα η οποία γρήγορα θα «ξεφουσκώσει». Ο Αρης όμως απ’ ότι φάνηκε δεν έχει σκοπό να τους δικαιώσει. Συνεχίζει… τρένο την προσπάθεια του να παραμείνει στην κορυφή και δεν έκανε στάση ούτε στο Αγρίνιο. Αγωνίσθηκε προσαρμοσμένος άριστα στις συνθήκες του αγώνα σ’ όλο το 90λεπτο, έδειξε για μία ακόμη φορά την ποιότητα των ποδοσφαιριστών του, πέτυχε ένα νέο τρίποντο και τώρα κάνει focus στον αγώνα του Σαββάτου με τον συγκάτοικο του στην κορυφή, τον Ολυμπιακό.
Οποια ερωτήματα έμπαιναν για τον Αρη πριν από τον αγώνα με τον Παναιτωλικό, απαντήθηκαν στα 90 λεπτά. Ποια ερωτήματα; Πρώτο και κυριότερο η αγωνιστική εικόνα που θα παρουσίαζε η ομάδα στο Αγρίνιο, μετά την πολυήμερη απουσία από επίσημους αγώνες. Ή για το αν τελικώς ο Ακης Μάντζιος θα διαχειριζόταν με τον επιθυμητό τρόπο την πολυτέλεια να έχει όλους τους ποδοσφαιριστές, του πλούσιου, ρόστερ σε αγωνιστική ετοιμότητα.
Οι απαντήσεις δόθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Αν ξεφύγουμε από το θεώρημα ότι οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές είναι αυτοί που δεν αγωνίζονται, ο προπονητής του Αρη δεν έκανε κραυγαλέα λάθη στις επιλογές του. Εμπιστεύτηκε ποδοσφαιριστές οι οποίοι όσες φορές τους χρησιμοποίησε τον δικαίωσαν. Και εκ του αποτελέσματος, δικαιώθηκε και ο Μάντζιος.
Ο Αρης είχε ένα εξαιρετικό πρώτο 20λεπτο. Χρονικό διάστημα που… «έκρυψε» την μπάλα. Είχε γρήγορη ανάπτυξη, μάρκαρε ψηλά, σχεδόν έξω από την περιοχή του Παναιτωλικού κλέβοντας την μπάλα και ήταν το αφεντικό του αγώνα. Ο Μάνος έκανε πολύ δουλειά κινούμενος και έξω από την περιοχή, ο Γκάμα πιστοποίησε για μία ακόμη φορά ότι είναι το πρώτο βιολί της ομάδας και οι Σίλβα, Γκαρσία ήταν αξιόπιστοι συμπαραστάτες όλων των επιθετικών ενεργειών. Αυτή η επιθετική καταιγίδα του Αρη έφερε το πέναλτι και το 0-1 στο 18ο. Ο Παναιτωλικός, η ομάδα που σε οκτώ αγώνες είχε τέσσερις βαθμούς και τρία γκολ με ένα σε κάθε 15 τελικές, μέχρι τη σέντρα του χθεσινού αγώνα αντέδρασε. Με καλή κυκλοφορία της μπάλας μέχρι έξω από την περιοχή του Αρη, αλλά μετά οι παίκτες πάθαιναν … σκοτοδίνες. Από τη μία η άμυνα των «κίτρινων» που είχε πολύ καλή συμπεριφορά και από την άλλη η αδυναμία του Παναιτωλικού να ζητήσει το γκολ με σουτ έξω από την περιοχή, είχε ως αποτέλεσμα η ομάδα του Μάντζιου να διαχειριστεί σχετικά εύκολα τη διατήρηση του 0-1. Πού έδειξε αδυναμία ο Αρης; Στο να διατηρήσει τον επιθετικό ρυθμό μέχρι το τέλος του αγώνα. Ενώ προηγήθηκε, άρα είχε το ψυχολογικό αβαντάζ, έκανε λάθη στις μεταβιβάσεις στον χώρο του κέντρου και έδειξε μεγαλύτερη προσοχή μεσοαμυντικά. Εκεί όπου τα πήγε, πλην ορισμένων εξαιρέσεων, πολύ καλά.
Δεν υπήρξαν θεαματικές αλλαγές στην εικόνα του αγώνα στο β’ ημίχρονο. Ο Αρης έχασε δύο σημαντικές ευκαιρίες με τον Ματέο Γκαρσία, ο οποίος ακόμη ψάχνει τον βηματισμό του στο παιχνίδι των «κίτρινων», ο Παναιτωλικός φλυάρησε επιθετικά κι έτσι το γκολ του Γκαρσία αποδείχθηκε αρκετό για να κρατήσει τον Αρη στην κορυφή. Είναι αυτό αρκετό ώστε οι «κίτρινοι» να πετούν τη σκούφια τους; Με δεδομένο ότι στο τέλος κανείς δεν θα ασχολείται με το πώς κατακτήθηκε η νίκη, λίγη αξία έχει η συνολική αγωνιστική εικόνα. Στην ουσία όμως θα πρέπει να γίνει δουλειά στο μεσοεπιθετικό κομμάτι, καθώς η ομάδα δεν έδειξε σημαντική βελτίωση σε σχέση με τους προηγούμενους αγώνες. Και είχε τον χρόνο να κάνει βήματα προόδου.
