Για περισσότερους από έναν λόγους εκτιμάται ότι η συμφωνία των ιδιοκτητών του big4 στο όνομα του νέου αρχιδιαιτητή, Μαρκ Κλάτενμπεργκ, είναι επίπλαστη. Αυτό το είχα επισημάνει και την επόμενη μέρα από την απόφαση των τεσσάρων ιδιοκτήτων.
Στο εγχώριο επαγγελματικό ποδόσφαιρο μαίνεται μία μάχη χαρακωμάτων, η οποία έχει ως δικαιολογία την προάσπιση των συμφερόντων των μεγάλων ΠΑΕ, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ένταση έχει ως αφετηρία πρώτα τον εγωισμό. Αν υπήρχε στο κάδρο η ανάπτυξη του ποδοσφαίρου, η εξυγίανση του και η δημιουργία ενός ελκυστικού προϊόντος, θα ήταν εντελώς διαφορετική η προσέγγιση του από τους ιδιοκτήτες.
Θα έκαναν το πιο απλό: Θα κάθονταν σ’ ένα τραπέζι, θα συμφωνούσαν σ’ όλα εκείνα που θα ήταν υπέρ του προϊόντος και θα τα υπηρετούσαν μ’ όλες τις δυνάμεις τους. Κυρίως θα σταματούσαν τις εμπρηστικές δηλώσεις οι οποίες «τρελαίνουν» τους οπαδικούς στρατούς.
Συγχρόνως θα έδειχναν εμπιστοσύνη στον αρχιδιαιτητή και θα αποφάσιζαν να μην υπάρχει τεράστια αγωνιστική ανισότητα μεταξύ των θεωρητικά μικρών ομάδων και των μεγάλων. Απλά πράγματα και εφαρμόσιμα όταν ειλικρινά κάποιος ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου. Ολα τ’ άλλα είναι για λαϊκή κατανάλωση και πρακτικές οι οποίες μολύνουν ακόμη περισσότερο το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Σεβασμός στους κανόνες του ποδοσφαίρου δεν σημαίνει ότι κάποιος πιάνεται κορόιδο. Οταν μάλιστα οι ιδιοκτήτες θα έχουν συμφωνήσει ότι πλέον το επαγγελματικό ποδόσφαιρο γυρίζει σελίδα και ότι ρίχνουν μαύρο στο παρελθόν, όλα σιγά σιγά θα αρχίσουν να γίνονται διαφορετικά. Η καχυποψία θα μειώνεται, θα μιλάμε για όσα γίνονται μέσα στις τέσσερις γραμμές και οι τίτλοι θα κρίνονται στο γήπεδο και όχι στις δικαστικές αίθουσες των Πειθαρχικών Επιτροπών.
Η ανάπτυξη του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, αφορά όλους τους ιδιοκτήτες της Super League1. Δεν είναι μόνο υπόθεση των big4 oι οποίοι απ’ ότι φαίνεται έχουν αλλάξει πολιτική στο αγωνιστικό κομμάτι. Σταμάτησαν τα τελευταία χρόνια να σκορπούν άσκοπα εκατομμύρια αγοράζοντας ξένους ποδοσφαιριστές.
Κάνουν μετρημένες επιλογές, αλλά κυρίως επενδύουν στα νεαρά ελληνόπουλα τα οποία αποκτούν υπεραξία και φέρνουν ευρώ στο ταμείο των ομάδων. Η σύγχρονη αντίληψη όλων των ποδοσφαιρικών κλαμπ της Ευρώπης. Η δύσκολη, αλλά και η περισσότερο αποδοτική επιλογή.
Αντιθέτως η εύκολη είναι αυτή που ακολουθούν οι περισσότερες εγχώριες μικρομεσαίες ομάδες. Μεταγραφές ποδοσφαιριστών που έχουν πατήσει τα 30, που απέτυχαν να κάνουν μεγάλη καριέρα σε μικρότερη ηλικία και θεωρούν ποδοσφαιρικό παράδεισο τη Super League1.
Επιλογές οι οποίες, συνήθως δεν παίρνουν υπεραξία, προσφέρουν όσα προσφέρουν, παίρνουν το καπελάκι τους και φεύγουν. Συνήθως με απλήρωτο ένα μεγάλο κομμάτι του συμβολαίου τους. Και από τη στιγμή που οι μικρομεσαίες ομάδες, ούτε στην εποχή του COVID-19 δεν άλλαξαν μυαλά και συνεχίζουν να αγνοούν τα ταλαντούχα ελληνόπουλα και να προτιμούν ξένους που έρχονται ίσως και για τα τελευταία ποδοσφαιρικά τους ένσημα στην Ελλάδα, μην περιμένετε κάτι καλύτερο.
Focus
Τα φιρμάνια, τελικώς, τελειωμό δεν έχουν. Και δεν αφορούν μόνο αμαρτίες άλλων. Το τελευταίο έχει ημερομηνία 27/7/2020, είναι τελεσίδικο, ύψους 19.800 ευρώ συν 5% τόκους και 5.000 πρόστιμο. Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω!
