Παρακολουθώ με προσοχή την συζήτηση που γίνεται για τον Απόστολο Τερζή, από την ώρα που αποφάσισε η ΠΑΕ Άρης να τον διατηρήσει στη θέση του, ανακοινώνοντας ότι θα είναι ο προπονητής της ομάδας για την αγωνιστική περίοδο 2023-2024. Άκουσα χθες και τον Παλίκουτσα, τον τεχνικό διευθυντή του Άρη, πώς τοποθετήθηκε όταν κλήθηκε να εξηγήσει το σκεπτικό της συγκεκριμένης επιλογής.
Σε ό,τι με αφορά, επαναλαμβάνω ότι δεν κατανοώ τις σοβαρότατες ενστάσεις που εκφράζονται για το γεγονός ότι στον Άρη αποφασίζουν να εμπιστευτούν έναν Έλληνα προπονητή, νέο σε ηλικία, ο οποίος γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον κάθε λεπτομέρεια για την ομάδα που θα δουλέψει και έχει θητεύσει δίπλα σε όλους τους προπονητές που οδήγησαν τους «κίτρινους» τα τελευταία χρόνια.
Τι πιο φυσιολογικό από το να κάνει μια επιλογή όπως αυτή που έκανε ο Άρης; Εκ του ασφαλούς κινήθηκαν και επέλεξαν οι «κίτρινοι». Το μικρότερο δυνατό ρίσκο πήραν.
Να σας πω κάτι; Είναι ομάδα ο Άρης με τέτοιο οικονομικό υπόβαθρο ώστε να βγει στην αγορά και να διαθέσει ένα τόσο μεγάλο ποσό το οποίο θα του επιτρέπει να διαλέξει έναν προπονητή που θα πληροί κριτήρια μέγιστης δυνατής ασφάλειας και εκμηδένισης των πιθανοτήτων αποτυχίας;
Ασφαλώς και δεν είναι τέτοια ομάδα ο Άρης. Το ξέρουμε. Γνωρίζουμε ποιους είχε προπονητές τα προηγούμενα χρόνια. Γνωρίζουμε τι ρίσκα πήρε με τους προπονητές που έφερε.
Να θυμηθούμε τι; Τον Μπούργος που τον έφερε επειδή ήταν... βοηθός προπονητή του Σιμεόνε στην Ατλέτικο και είχε μία μόνο εμπειρία ως πρώτος προπονητής, λίγους μήνες πριν έρθει στην Θεσσαλονίκη για τον Άρη;
Ή τον Άλαν Πάρντιου, ο οποίος έχει μεν ένα... βαρύ βιογραφικό, αλλά στο «Κλεάνθης Βικελίδης» ήρθε ως... «συνταξιούχος»;
Θα μπορούσα και άλλες περιπτώσεις να θυμηθώ και να αναφέρω, αρκούμαι στις δύο τελευταίες. Δεν υποστηρίζω, βέβαια, ότι είναι αδύνατο να βρει ο Άρης καλύτερο προπονητή από τον Τερζή.
Αυτό που λέω είναι ότι κρίνοντας από το ποιοι ήταν οι προπονητές τα τελευταία χρόνια, καταλαβαίνοντας ότι πάλι από το εξωτερικό θα ερχόταν προπονητής και συνυπολογίζοντας ότι με τη δουλειά του ο Τερζής τόσο καιρό στο «Κλεάνθης Βικελίδης» άξιζε μια ευκαιρία, μάλλον, καλώς του δόθηκε, καθώς, αν δεν εμπιστευόταν τον Έλληνα προπονητή ο Άρης, το πιθανότερο είναι πως θα έκλεινε κάποιον που, ενδεχομένως, θα ήταν πιο έμπειρος μεν, αλλά ώσπου να καταλάβει τι γίνεται η διοίκηση θα υποχρεωνόταν να ξαναζητήσει από τον Τερζή να αναλάβει.
