Είναι πολύ σημαντικό για ένα τεχνικό διευθυντή να έχει παίξει ποδόσφαιρο, να έχει κάνει πρωταθλητισμό και να αγαπάει αυτό που κάνει. Το πιο σημαντικό όμως και αυτό που συνήθως κάνει την διαφορά είναι το έργο του και κυρίως αν αυτό τα έργο κρίνεται πετυχημένο. Ο Φρανκ Άρνεσεν δεν έχει απλά ένα πλούσιο βιογραφικό, αλλά έχει συνδέσει το όνομα του με πετυχημένες κινήσεις στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Είναι βέβαια γεγονός πως όπου δούλεψε, πρώτον είχε την οικονομική ευχέρεια να διαχειριστεί μια επιλογή και δεύτερο είχε καλή συνεργασία τόσο με τα δίκτυα σκάουτινγκ που συνεργαζόταν, αλλά κυρίως με τους προπονητές στις ομάδες που εργάστηκε. Επειδή όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχια, όπως λέει και ο λαός, πάρτε μια γεύση από τα πεπραγμένα του 58χρονου Δανού.
Χρωστάει πολλά σε Χίντινκ – Ρόμπσον
Ο Άρνεσεν έπαιξε ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο για περίπου 15 χρόνια, αγωνιζόμενος ως μέσος σε Άγιαξ, Βαλένθια, Άντερλεχτ και Αϊντχόφεν, ενώ για μια δεκαετία φόρεσε και με ιδιαίτερη επιτυχία τη φανέλα της εθνικής του ομάδας. Η τριετή παρουσία του στην Αϊντχόφεν (1985-1988) στην λήξη της καριέρας του ήταν αυτή που έμελλε να του καθορίσει τη μετέπειτα καριέρα του. Τα δύο ονόματα που του άλλαξαν τη φιλοσοφία για το ποδόσφαιρο και από τα οποία πήρε πάρα πολλά πράγματα ήταν δύο. Ο Γκους Χίντινκ ήταν ο άνθρωπος που βλέποντας τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του, του έβαλε το…μικρόβιο να συνεχίζει να ασχολείται με το ποδόσφαιρο από κάποιο άλλο πόστο. Τα δύο χρόνια που τον είχε προπονητή στην Αϊντχόφεν ήταν αρκετά για τον Άρνεσεν να πάρει πολλά από τις γνώσεις του Χίντινγκ και όχι μόνο. Το δεύτερο όνομα που τον επηρέασε ήταν ο συγχωρεμένος Σερ Μπόμπι Ρόμπσον, αυτός ο σπουδαίος τεχνικός που του έδωσε την ευκαιρία να εργαστεί δίπλα του για δύο χρόνια ως βοηθός του. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτοί οι δύο προπονητές έφυγαν, αλλά ο Άρνεσεν κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της διοίκησης ανέλαβε τεχνικός διευθυντής στην PSV για 10 χρόνια. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τόσο ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον (1998-1999) όσο και ο Γκους Χίντινκ (2002-2004) συνεργάστηκαν μαζί του λίγα χρόνια αργότερα.
Η συνάντηση με τον 18χρονο Ρονάλντο
Το καλοκαίρι του 1994 ο Άρνεσεν αναλαμβάνει τα καθήκοντα του ως τεχνικός διευθυντής της Αϊντχόφεν και μετά από προτροπή του Ρομάριο, αναλαμβάνει να πείσει τον 18χρονο τότε Ρονάλντο να αφήσει την Κρουζέιρο και τη Βραζιλία και να έρθει στην Ολλανδία και την Ευρώπη. Το «φαινόμενο» έχει γίνει ήδη γνωστό μετέχοντας στην αποστολή του Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ, αλλά η Αϊντχόφεν θα του δώσει το δικαίωμα να γίνει περισσότερος γνωστός στην Ευρώπη. Ο Άρνεσεν και οι συνεργάτες του τον πείθουν, ο Ρονάλντο παίζει καταπληκτικά για δύο χρόνια στην PSV, με τον Άρνεσεν να έχει άψογη συνεργασία με τον τότε προπονητή της ομάδας Ντικ Άντβοκαατ. Αργότερα ακολουθούν και άλλες πετυχημένες επιλογές όπως του Σταμ, του Κοκού (παρεμπιπτόντως διατηρούν πολύ καλές σχέσεις μέχρι και σήμερα), του Ζέντεν, του Φαν Νίστελροϊ, του Κέζμαν (ο Άρνεσεν τον έφερε από τον Παρτίζαν έχοντας τις συστάσεις και του Ιβάν Γιοβάνοβιτς) και του Ρόμπεν.
Το μεγάλο βήμα της PremierLeague
Οι εύστοχες επιλογές του Άρνεσεν, αλλά επαναλαμβάνω κυρίως η καλή συνεργασία που είχε με τα τμήματα σκάουτινγκ αλλά και τους προπονητές που συνεργάζονταν του άνοιξαν το δρόμο για τη μετέπειτα καριέρα του. Η πρώτη ευκαιρία του έρχεται από την Τότεναμ, με την οποία συνεργάζεται τη σεζόν 2004-2005 και με τους Ζακ Σαντινί και Μάρτιν Γιολ. Τα «σπιρούνια» έχουν παίκτες όπως ο Κιν, ο Ντεφόε και ο Κανουτέ, ενώ ο Άρνεσεν μεσολαβεί για τη μεταγραφή του Κάρικ (νυν παίκτη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) από τη Γουέστ Χαμ. Το καλοκαίρι του 2005 θα συνεργαστεί με τον Ζοσέ Μουρίνιο στην Τσέλσι, φέρνοντας μεταξύ άλλων στο «Στάμφορντ Μπριτζ» τους Μανίς, Εσιέν και Ράιτ-Φίλιπς. Η Τσέλσι κατακτά τον τίτλο και την επόμενη σεζόν έρχονται στο Λονδίνο οι Μπάλακ, Καλού, Σεφτσένκο και Όμπι Μίκελ. Οι «μπλε» κατακτούν κύπελλο και Λιγκ Καπ Αγγλίας. Τις επόμενες σεζόν συνεργάζεται με τους Αβραάμ Γκραντ και Φελίπε Σκολάρι, για λίγους μήνες με τον Γκους Χίντινκ, ενώ στην ομάδα έρχονται μεταξύ άλλων οι Μαλουντά, Ανελκά, Ιβάνοβιτς και Ντέκο. Με την Τσέλσι επιστρέφει στην κατάκτηση του τίτλου και τη σεζόν 2009-2010 με προπονητή τον Κάρλο Αντσελότι
