Ότι η ομοσπονδία του μπάσκετ έχει από
το βράδυ της περασμένης Κυριακής νέα
διοίκηση, είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα
θέματα για το άθλημα που τόσες επιτυχίες
έχει προσφέρει στον ελληνικό αθλητισμό
και τόσοι πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα
ασχολούνται μ' αυτό, καθώς είναι το
δεύτερο πιο δημοφιλές, μετά το ποδόσφαιρο,
στη χώρα μας.
Η επιλογή των εκλεκτόρων έστειλε, αρχικά,
το μήνυμα ότι προτιμούν επικεφαλής της
ομοσπονδίας να είναι ένας επιχειρηματίας,
ένας παράγοντας, και όχι ένας πρώην
διεθνής παίκτης.
Στήριξαν τον Βαγγέλη Λιόλιο, εκτιμώντας
προφανώς την διαδρομή του και την σύνδεσή
του με τις επιτυχίες του Προμηθέα, αλλά
και όσα έχει κάνει -και είναι ομολογουμένως
εντυπωσιακά- σε επίπεδο υποδομών για
τις αναπτυξιακές ηλικίες στην Πάτρα.
Στήριξαν έναν παράγοντα πολύ επιτυχημένο
επιχειρηματικά, θεωρώντας προφανώς ότι
η ενασχόλησή του με την ομοσπονδία δεν
έχει στόχο να αποκομίσει οικονομικά
οφέλη αλλά μόνο να προσφέρει στην
επανεκκίνηση του μπάσκετ, το οποίο είναι
σε πολλά πράγματα βαλτωμένο τα τελευταία
χρόνια.
Η παρουσία του Λιόλιου στην ηγεσία της
ΕΟΚ δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες.
Πρωτίστως για να δούμε την ομοσπονδία
να λειτουργεί τεχνοκρατικά και όχι με
τη λογική που την διοικούσαν οι
παραδοσιακοί παράγοντες.
Για να δούμε, επίσης, την ομοσπονδία να
ακολουθεί ένα πλάνο, έναν σχεδιασμό που
στόχο θα έχει να δημιουργηθούν υποδομές
που λείπουν. Αλλωστε, αυτή ήταν μια από
τις σημαντικότερες εξαγγελίες του νέου
προέδρου της ΕΟΚ στην προεκλογική
περίοδο: ότι σε συνεργασία, δηλαδή, με
την τοπική αυτοδιοίκηση θα πετύχει να
κατασκευαστούν πολλά νέα γήπεδα σε όλη
την Ελλάδα.
Φαίνεται ότι η πρόθεση του Βαγγέλη
Λιόλιου είναι να λειτουργήσει ενωτικά,
να αξιοποιήσει όλους τους ανθρώπους
που μπορούν να προσφέρουν στο χτίσιμο
της επόμενης μέρας του ελληνικού μπάσκετ,
ανεξάρτητα αν στήριξαν τη δική του
υποψηφιότητα ή όχι.
Το επόμενο διάστημα είναι σημαντικό. Ο
νέος πρόεδρος της ΕΟΚ ξέρει τα προβλήματα
και είναι προετοιμασμένος, όπως φαίνεται,
για τον τρόπο με τον οποίο θα τα
αντιμετωπίσει...
