Η συγκλονιστική εικόνα του εντελώς ανέκφραστου Πάμπλο Γκαρσία στην επίτευξη του δεύτερου γκολ από τον Νινούα, επισκιάζει την αριστουργηματική εκτέλεση του φάουλ, αλλά ακόμη και τη νίκη του
ΠΑΟΚ. Ο Νινούα έχει σκοράρει και έχει τρελαθεί από το χαρά του. Τρέχει προς το πλάγιο, βγάζει τη φανέλα και πάνω του πέφτουν όλοι οι συμπαίκτες του. Στον πάγκο άπαντες πανηγυρίζουν και σφίγγουν τις γροθιές τους. Για τον «Ινδιάνο», όμως, δεν τρέχει τίποτε. Ούτε χαμόγελο «σπάει». Γιατί είναι ο Πάμπλο Γκαρσία. Μια ποδοσφαιρική προσωπικότητα παγκόσμιας εμβέλειας, που δεν καταδέχεται καν να πανηγυρίσει το δεύτερο γκολ επί μιας ταλαίπωρης ομάδας που λέγεται
Παναιτωλικός.Επίσης, ξέρει καλά τι είναι ο ΠΑΟΚ, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα. Και επειδή ξέρει, θεωρεί εκείνη τη στιγμή αυτονόητο το να εξασφαλίζει ο ΠΑΟΚ μια νίκη επί του Παναιτωλικού. Τόσο αυτονόητο που δεν του «βγαίνει» καμιά ιδιαίτερη χαρά για να ξεσπάσει κι αυτός σε πανηγυρισμούς. Οπως ο Τσόλακ, που επίσης τρελάθηκε, επειδή πέτυχε το τρίτο γκολ, με πέναλτι...
Ο ΠΑΟΚ, με αντίπαλο μια ομάδα που είχε επτά απουσίες και υπηρεσιακό προπονητή, εμφάνισε τις ίδιες αρετές και τις ίδιες αδυναμίες. Ηταν πάρα πολύ καλός επί 20 λεπτά και φλύαρος, προβλέψιμος και σχεδόν ακίνδυνος στα 70. Επίσης, ενώ δεν κινδύνευσε ποτέ από τον αντίπαλο, βρήκε πάλι έναν χαζό τρόπο για να δεχτεί γκολ. Ο Φερέϊρα δεν είναι πια εδώ, αλλά για να φύγουν και τα κουσούρια θα χρειαστεί πολλή δουλειά, όπως είπε και ο Γκαρσία αμέσως μετά το ματς. Οσο γι' αυτή τη νίκη, την πρώτη φετινή εκτός έδρας, μάλλον ήρθε με το άστρο του Πάμπλο. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η φωτοβολίδα του Νινούα στο 89';
O ΠΑΟΚ μπήκε στο ματς με φοβερή ενέργεια, με ταχύτητα, με πολλούς καλούς συνδυασμούς και έπαιξε ασφυκτικό μονότερμα τον Παναιτωλικό στο πρώτο 20λεπτο. Αφού χάθηκαν τρεις κλασικές ευκαιρίες με Βαρέλα, Τζιόλη και Μουργκ, ήρθε το γκολ από τον Σφιντέρσκι, αλλά μετά άρχισε σιγά - σιγά να αλλάζει η εικόνα. Η διάθεση δεν μειώθηκε, ούτε το πάθος, ωστόσο οι παίκτες του ΠΑΟΚ έδωσαν μέτρα στους αντιπάλους τους και λιγόστεψαν τις επικίνδυνες επιθέσεις τους. Μέχρι τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου έγινε μόνο ένα καλό σουτ από τον Σβαμπ και δεν δημιουργήθηκε καμία άλλη καλή ευκαιρία. Αμυντικά η ομάδα πήγε περίφημα, καθώς ο Ζίβκοβιτς δεν απειλήθηκε ποτέ, ωστόσο ήταν φανερό ότι ο Γκαρσία θα ζητήσει στα αποδυτήρια απ' όλους να ανεβάσουν πάλι τον ρυθμό τους και να «κλειδώσουν» τη νίκη με ένα ακόμη ή και περισσότερα γκολ.
Πριν προλάβουμε να δούμε ποιο σκηνικό διαμορφώνεται στο δεύτερο ημίχρονο, ο Ινγκασον με τη χοντράδα του έδωσε την ευκαιρία στον Παναιτωλικό να ισοφαρίσει από το πουθενά και τότε ήταν που ήρθε η σύγχυση. Ο Γκαρσία αντέδρασε βάζοντας τον Μπίσεσβαρ στη θέση του Τζιόλη, χάθηκε μια καλή ευκαιρία με τον Σφιντέρσκι, πέρασαν στο ματς Εσίτι και Τσόλακ αντί Σβαμπ και Σφιντέρσκι, χάθηκε μια ακόμη καλή ευκαιρία με τον Τσόλακ και λίγο πριν το τέλος ο Γκαρσία έβαλε τον Νινούα αντί του Ελ Καντουρί και τον Ροντρίγκο αντί του Ουαγκέ, που δεν ήταν απλώς κακός, αλλά... σκέτη απελπισία, τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά. Παρά τις δύο ευκαιρίες, παρά την καλή απόδοση του Μπίσεσβαρ, παρά τις ωραίες ενέργειες του Γιαννούλη και τον Ζίβκοβιτς, ο ΠΑΟΚ έδειχνε αδύναμος να φτάσει στο γκολ, έχοντας χάσει όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που είχε φανερώσει στο πρώτο 20λεπτο. Στο 89' όμως «μίλησε» ο Νινούα με την εκπληκτική εκτέλεση του φάουλ που κέρδισε ο Ζίβκοβιτς, για να μπει στις καθυστερήσεις και το κερασάκι στην τούρτα με το πέναλτι που εκτέλεσε ο Τσόλακ.
Στέλιος Γρηγοριάδης
