Η ανοησία του μικρού τελικού ισοδυναμεί με σκληρή τιμωρία

Ποτέ δεν κατάλαβα τι σκοπό εξυπηρετεί η διεξαγωγή του μικρού τελικού στο Μundial, στο Εuro, αλλά και σε όλες τις διεθνείς διοργανώσεις στα ομαδικά αθλήματα. Και ποτέ δεν συγχώρησα όχι τόσο αυτόν που τον εμπνεύστηκε, όσο όλους τους άλλους, που, χρόνια τώρα, δεν αποφασίζουν να τον καταργήσουν.

Δεν προσφέρει απολύτως τίποτε. Πιο πολύ μοιάζει με τιμωρία των ομάδων που αποκλείστηκαν στους ημιτελικούς και δεν κατάφεραν να φτάσουν στον μεγάλο τελικό. Σκάστε και κολυμπήστε. Ναι, να σκάσουν και να κολυμπήσουν. Αλλά για ποιο λόγο; Για να έχουν να λένε ότι βγήκαν τρίτοι και όχι τέταρτοι; Και τι έγινε; Τι θα αλλάξει; Ποιος ασχολείται; Ποιος θυμάται τους τριτοτέρτατους όλων των διεθνών διοργανώσεων του παρελθόντος;

Λένε κάποιοι ότι είναι ο τελικός της παρηγοριάς. Δηλαδή θα νικήσει σήμερα η Κροατία το Μαρόκο και θα παρηγορηθεί για τον αποκλεισμό της από την Αργεντινή; Γελάνε και οι πέτρες. Αντε να έχει ένα κάποιο νόημα για μια ομάδα-έκπληξη που κατάφερε να φτάσει στους 4. Να έχει να λέει, δηλαδή, το Μαρόκο ότι βγήκε τρίτο στον κόσμο. Αλλά για όλους τους «μεγάλους» ισοδυναμεί με μια επιπρόσθετη και αχρείαστη ταλαιπωρία, τη στιγμή ακριβώς που ακόμη δεν έχουν ξεπεράσει την πίκρα τους για την αποτυχία τους να βρεθούν στον μεγάλο τελικό. Αυτόν που είχαν στόχο αρχίζοντας τα ματς στη διοργάνωση. Ποιος είχε στόχο να βγει τρίτος; Τι να το κάνει το χάλκινο μετάλλιο;

Δεν λέω να ενστερνιστούμε απόλυτα το γνωστό αμερικάνικο «ο πρώτος είναι τα πάντα και ο δεύτερος είναι τίποτα» (άρα φανταστείτε τι είναι ο τρίτος). Οχι. Ολοι έχουν την αξία τους, ακόμη και ο τελευταίος, γιατί όλοι αγωνίστηκαν, όλοι προσπάθησαν και όλοι έφτασαν στην τελική φάση ενός Μουντιάλ με την αξία τους. Αλλά, κακά τα ψέματα. Σημασία έχει, στο τέλος, μόνο ποιος θα σηκώσει την κούπα. Και αυτό που επίσης μένει πάντα στη μνήμη όλων είναι ποιος έχασε την κούπα. Ποτέ ποιος νίκησε και ποιος έχασε στον μικρό τελικό για την τρίτη θέση.

Μιλάμε, εν ολίγοις, για μια τεράστια ανοησία, την οποία καλούνται να υποστούν κάθε φορά οι δύο απαρηγόρητοι. Σήμερα, είναι η σειρά της Κροατίας και του Μαρόκου. Ναι, εντάξει, θα παίξουν για το γόητρο, ειδικά το Μαρόκο, που είναι «τρελαμένο» από τη χαρά της απροσδόκητα εντυπωσιακής πορείας του. Αλλά, ας μην εκπλαγεί κανείς αν δούμε και τους δύο να «κατεβάζουν» τις δεύτερες ομάδες τους, ίσα-ίσα για να δώσουν την ευκαιρία στις ρεζέρβες τους να παίξουν σε ένα Μουντιάλ. Και κανονικά έτσι πρέπει να γίνει για να πάρουν επιτέλους το μήνυμα οι σοφοί της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ που δεν εννοούν να αντιληφθούν το αυτονόητο. Οπως δεν εννοούν να το καταλάβουν και οι ομοσπονδίες του μπάσκετ, του βόλει και των υπόλοιπων ομαδικών αθλημάτων.

ΥΓ. Αλήθεια, πόσοι στους 100 φιλάθλους πιστεύετε ότι θα σας απαντήσουν, χωρίς να χρειαστούν βοήθεια, στο ερώτημα ποιες ομάδες έπαιξαν στον μικρό τελικό του Eurobasket, που έγινε μάλιστα πρόσφατα, τον Σεπτέμβριο; Εγώ είμαι σίγουρος ότι ούτε στη FIBA το θυμούνται. Οπως δεν θυμούνται ούτε στη FIFA ποιοι έπαιξαν στον μικρό τελικό του Mundial του 2018, για να μην πάμε βέβαια και πιο παλιά.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook