Χειρότερη εξέλιξη για τον ποδοσφαιρικό Ηρακλή δεν μπορούσε να υπάρξει. Μετά από τόσα χρόνια ιστορίας και παρουσίας στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, έστω και με την αλλαγή ΑΦΜ, η ομάδα ανέπνεε, συμμετείχε σε επίσημους αγώνες και “γεννούσε” προσδοκίες ότι κάποια στιγμή θα θεριέψει. Μπορεί οι προσδοκίες να ήταν επίπλαστες, αλλά υπήρχαν.
Η μπάλα κυλούσε στο χορτάρι, στις κερκίδες υπήρχε κόσμος κάθε ηλικίας, ο Ηρακλής αναφερόταν στα media. Πλέον όλα αυτά, μετά τη χθεσινή απόφαση του Γ.Σ. Ηρακλής, ανήκουν στο παρελθόν. Ο Ηρακλής δεν θα εκπροσωπηθεί ποδοσφαιρικά, ούτε με τον “φερετζέ” του Αρη Παλαιοχωρίου. Η απόφαση μπορεί να ακούγεται σκληρή, αλλά δεν είναι αστήρικτη. Το επιχείρημα του Γυμναστικού όπως περιγράφεται στην ανακοίνωση του, ότι δηλαδή θα συνεχίσουν τον αγώνα που έχουν ξεκινήσει “για την εξεύρεση μιας λύσης, η οποία θα είναι μόνιμη, υγιής και πάνω από όλα βιώσιμη για το πολύπαθο ποδοσφαιρικό τμήμα” δίνει το στίγμα των πραγματικών απαιτήσεων για την επόμενη ημέρα του ποδοσφαιρικού Ηρακλή.
Το εγχείρημα της συνένωσης με τον Αρη Παλαιοχωρίου έμοιαζε απενενοημένο. Ενώ πλησιάζει η έναρξη του Πρωταθλήματος εξακολουθούσαν να υπάρχουν νομικά κενά και καμία εγγύηση για την πετυχημένη έκβαση του εγχειρήματος. Αρα ο Ηρακλής αγωνιζόμενος με το όνομα Αρης Παλαιοχωρίου και κάποια διακριτικά που θα θύμιζαν την ιστορική ομάδα κινδύνευε, εκτός των άλλων, να διασύρεται στα γήπεδα της Γ’ Εθνικής. Το καλό σενάριο θα ήταν ο προβιβασμός του στην Football League και να περάσει μία νέα περιπέτεια εξεύρεσης αξιόπιστου οικονομικά ιδιοκτήτη. Το κακό είναι αυτονόητο.
Ο Ηρακλής περνάει δύσκολες στιγμές γιατί έχει βαρύ όνομα, αλλά συνεχίζει να απουσιάζει από το πλευρό του ένας ισχυρός οικονομικά επιχειρηματίας που θα του δώσει το φιλί της ζωής.
Κι αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος της οικογένειας τού Ηρακλή. Αφού κάνει μία ρεαλιστική ενδοσκόπηση και αξιολογήσει όλα τα ευρήματα που θα παραπέμπουν στους λόγους που οδήγησαν την ομάδα στο σημερινό γεγονός, να σχηματοποιήσουν τις δράσεις της επόμενης ημέρα. Χωρίς εγωισμούς, δογματισμούς και αποκλεισμούς. Γιατί λύσεις δεν γεννιόνται με ευχολόγια, τσιτάτα και αφορισμούς.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (18/9)
